|
Islomiy ibratli hikoyalar
|
|
| DURDON | Date: Juma, 23-Noya-2012, 07:58 | Message # 121 |
 SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status:  | Juda ajoyib hikoya. Muhammad samalyotga chiqdi. Stulini to'g'rilab "omonlik" kamarini taqdi.. U kuchli,
baquvvat, robbisidan uzoq bo'lgan yigit edi.. Samalyot uchdi.. Muhammad Amerika qo'shma shtatlarida o'tkazadigan safari rejalarini tuzishni boshladi.. Tungi klublar, raqqosalar-u turli tuman "ichimlik"lar bilan mazza qilib
dam oladi.. Xar xil qizlar bilan tanishadi, ular bilan ajoyib vaqt o'tkazadi.. Samalyotda uchish vaqtini shunday o'ylar-u vaqtini qanday o'tqazish haqidagi rejalarni tartiblash bilan o'tdi.. Xayolidan bir lahzaga bo'lsa ham
unga shu kuch-quvvatni bergan xar lahzada olib qo'yishi mumkin ekanligi o'tmas edi.. Amerikaga yetib bordi, bir uy ijaraga olib narsalarini qo'ydi.. Kechalari bamdodgacha bedorliklar, shomgacha uyqular boshlandi.. Azon ovozi necha martalab qulog'iga kirardi yon-atrofdago ozginagina musulmonlarni namozga chaqirardi.. Lekin u bu
chaqiruv musulmon bo'lgani uchungina unga qarashli ekanligi haqida o'ylab ham ko'rmasdi.. Ko'p pullarini turli ichimliklarga sarfladi.. Yon-atrofida nimalar bo'layotganini idrok qila olmaydigan darajada mast bo'lib
yurdi..Muhammad O'zi haqida hikoya qilib aytadi.: O'sha kun kelguncha hayotim shu tarzda
o'tib turdi. O'sha kech chiroyli qizlar bilan to'lib toshgan klublardan biriga kirdim, navbatdagi
qadahni olib icha boshladim.. Alloh Ta'alo aroqni harom qilganini bilardim.. Lekin shahvatim hamma
narsani esimdan chiqazgandi.. Uzoqdan bir maftunkor qiz menga qaradi va sekin yonimga keldi.. Qarashlarida sevgi va muhabbat bor edi.. Yonimga kelib menga yanayam yaqinlashdi va jasadini quchog'imga tashladi.. To'g'ri Allohga
ko'p osiylik qilganman.. ekin o'sha vaqtda hissiyotlarim doimgidan boshqacha edi.. Uni yuz tuzilishi arab
ekanligini aytib turardi.. Birdan arab tilini buzib: "Sen arabmisan?" - dedi. - Ha..
- Men ham, lekin shu yerda tug'ilib o'sganman, menda Amerika pasporti bor..
Isming nima? - Muhammad..
- Bu ismni yomon ko'raman.
- Nega? - Chunki men nasroniyman.. Qaltirab ketdim.. Uni islomga da'vat qilish haqidagi o'y hayolimdan o'tdi.. Lekin bunday o'y qalbimni qoplab olgan shahvatlar oldda ta'sir o'tkza olmasdi.. Jilmayib mavzuni o'zgartirdim.
- Raqsga tushishni yaxshi ko'rasanmi?
- Ha.. Birga uzooq vaqt raqsga tushdik.. Undan menikiga borishini ko'p martalab so'radim, lekin u rad etdi.. O'sha kecha bir o'zim uyga qaytdim.. Ko'z o'ngimdan uni surati ketmasdi.. Qalbim
Allohdan yiroqligi uchun juda ham zaiflashib ketdi..
Ikkinchi.. Uchinchi tunlar ham shunday o'tardi. Qalbda unga bo'lgan sevgi va ehtiroslar oshib borardi.. Oxiri fojea yuz berdi.. Bir kun unga: - "menikida qolishingni hohlayman" - dedim..
- Meni roziman!. Faqat mana buni taqishliging sharti bilan!.. Deb cho'ntagidan
o'rtasida kichkinagina xoch osilgan zanjir chiqazdi..
Ga'lati hislar meni qamrab oldi.. To'g'ri Allohdan uzoqman.. To'g'ri namoz o'qimayman.. Lekin men MUSULMONman-
ku.. Baribir unga bo'lgan sevgi hamma narsadan ustun edi.. Jilmayib undan zanjirni olib bo'ynimga taqdim..
U ajablanib "vaav senga judayam yarashdi" dedi.
- Bu mendan senga hadiya, bundan keyin men bilan uni taqmasdan uchrashmaysan..
Deb shart qo'ydi.. U bilan tunlar lazzatli go'zal o'tardi.. Shayton menga uni ziynatlab ko'rsatardi.. Bir kuni men bilan
bo'lishdan bosh tortdi.. Men unga judayam muhtoj ahvolda edim.. Pul bilan anu ko'ndirishga harakat qildim..
- Yo'q!! To'g'risini aytsam masihiy bo'lshingni hohlayman, dedi.
Ey Alloh!! Ey Alloh!! Bu nimasi endi?!! Qalbimdan hayajon va hayratga to'lib:
- Bo'lishi mumkin emas!! dedim.. - Meniyam bundan keyin sen bilan yurishim bo'lishi mumkin emas!! dedi..
Shayton ustimdan kulishni boshladi. "Roziman" degin senga zarar qilmaydi, "Islomdan chiqdim" senga hech qanday
zarari tegmaydi va mana bu qiz seni rohatlantiradi.. Deb vasvasa qilardi.. Ertasi kuni u yana keldi.
Yanayam ochilib yanada chiroyli bo'lib ketgan edi.. Menga yaqinlashdi yuzini yuzimga yaqin qilib:
- Bag'ritosh, sevgini his etmayapsanmi?! Bu so'zlar meni jozibaladi hattoki yiqilib ketay dedim.. - Ha! Bo'lmasa nima
meni senga yopishib olishimga sabab bo'ldi?! - Unda, nasroniy bo'lishlikdan seni nima to'syapti? Agar nasroniy
bo'lsang senga turmushga ham chiqaman! Mana shu yerda... O'zimni yo'qotib qo'ydim.. Musulmon ekanligimni unutdim..
Ismim Muhammad ekanligini ham unutdim..
Payg'ambarimiz Sollallohu alayhi va sallam ismlari... Boshlang'ich maktabdaligimda bamdod namoziga uyg'otuvchi otamni unutdim.. Yarim tunda uyga kirib kelganimda doimo menga hidoyat so'rab duo qiladigan
onamni ham unutdim.. O'zligimni ham unutdim.. Sevgi va havoi nafsning quliga aylandim.. U bilan birga
bordim.. Sochimni oldirib nasroniy bo'ldim..
Hayotimda birinchi marta cherkovga kirdim.. Hech qanday hissiyotlarsiz yig'lardim.. Cherkov eshiklaridan
kirarkanman ko'z yoshlarim yuzimni yuvardi..Allooh!! Shu uzun hayotdan keyin kofir bo'lamanmi?! Jazoim nima bo'ladi?? Do'zah!! Allohdan qo'rquvim qani?? Hayoim qani?? Dinimga muhabbatim izzatim qayerga ketdi?? Hamma hammasi o'ldi.. Undan keyin ijaraga olgan uyimga jinnidek qaytdim..
Kal boshimni silab o'zimga o'zim:
- Nima qilib qo'yding
Muhammad??
Muhammadning dinini tark etdingmi? derdim.. Eshikni yopib olib ko'p yig'ladim.. Shayton kelib yana ustimdan kulardi..
"Orqaga yo'l yo'q!! Endi sen kofir bo'lding!! Kofir bo'lib o'lasan!! Do'zahga kirasan!! derdi.. Buvamni namozga azon
aytishlarini esladim..
Doimo xonamda turadigan Qur'on kitobimni esladim.. Ohh.. Doimo menga: "Muhammad yomon xotimadan ehtiyot
bo'l!!" deb nasihat qilguvchi do'stimni esladim..
- Yo'q ey robbim, yo'q ey robbim!! deya baqira boshladim.. Yo'q hozir jonimni olma!! Islomga qaytaman!! Qur'onga
qaytaman!! Namozga qaytaman!! Hammomga kirib o'sha zanjir va xochni xojatxonaga tashladim.. G'usl qilib tozalandim.. O'zimni hamma gunohlarimdan xalos bo'lgandek yeengil his etdim.. Ko'z yoshlarim tinmay "Ashhad alla ilaha illalloh va ashhadu anna Muhammadan rosululloh" dedim..
Allooh qandayam go'zal so'zlar.. Hamma baxt va xursandchiliklar kaliti..
Ey robbim men senga qaytyapman!! Men namozga qaytyapman!! Ota-ona rizoligiga qaytyapman!! Men silatur rahimga qaytyapman!! Ramazon ro'zasiga qaytyapman!!
Men seni rozi qilguvchi hamma narsalarga qaytyapman robbim!!
Vatanimga olib boruvchi birinchi samalyotni minib yurtimga qaytdim.
Aeroportga tushganda eng birinchi eshitganim azon ovozi edi.. O'z irodamsiz ko'z yoshlarim oqdi..
Robbim meni kechirarmikin??
Uyga kelishim bilan onamni quchoqlariga o'zimni otib yig'ladim.. - Onajon endi robbimga osiy
bo'lmayman!! Sizni xafa qilmayman!!
Sizdan uzoqqa
ketmayman!! Meni bag'rilariga bosib: - Bolajonim Robbin bilan munosabatingni to'g'rila!! U albatta
kechiradi chunki u rahmli va mehribon zotdir!! dedilar..
Kunlar o'tdi.. Muhammadning holi baxtdan baxtga xursandchilikdan xursandchilikka almashib borardi.. O'sha safarini xar eslaganida ko'z yoshlari ko'zlaridan qurimasdi.. Onasi tunning har qanday vaqtida uning xonasiga
yaqinlashsa yig'i va ngrash.. Ertalablari esa Qur'on tilovati va istig'for ovozlarini eshitardi..
Bir kun keldi.. Bamdod namoziga uyg'otish uchun onasi xonasiga kirdi..
Eshikni ochganida burniga qandaydir ajoyib shirin bir hid keldi.. Bunday go'zal hidni oldin hech
hidlamagandi.. Muhammadni yotog'ga yaqinlashib qo'li bilan silab ko'rdi. U joyida yo'q edi. Zaif ko'zlari bilan qarasa joynamoz ustida sajdada ekan.. O'tirib kuta boshladi.
Uzooq kutdi. Sekin yaqinlashib chaqirdi..
- Muhammad, bolam! deb sekingina turtgan edi Muhammad bir tomoniga yiqildi..
Onaizor hayratllandib uy ahlini chaqira boshladi..
- Bolalar hoy uy ahllari qaranglar ukangiz Muhammadga.. Unga yaqinlashib qimirlatib ko'rishdi.. Allooh
- Onajon Muhammad o'ldi.. Joynamoz ustida, sajda qilgan holda o'ldi.. Ona shunda eshikni ochganida burniga
kelgan go'zal hid Muhamadning pok ruhini hidi ekanligini his etdi
|
| |
| |
| DURDON | Date: Juma, 23-Noya-2012, 08:04 | Message # 122 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | Xudo poshsho
Bir marosimda uch-to’rt kishi u yoqdan bu yoqdan gurunglashib o’tirardik. Ichimizda kimdir yonidagiga choy uzatarkan: “O’rtoq, qizingni uzatibsan, endi o’g’lingni ham uylantirarsan”, dedi.
Piyolani olarkan, u: “Yo’q, o’g’lim hali uch yil o’qishi kerak. Bu yoqda joy muammosi ham bor. Bilasan onamiz, to’qsondan oshdilar. U kishi bandalikni bajo keltirsalar, kelinni kampirning uyiga tushuraman”, dedi.
Esim og’ib qoldi. “Onasi o’lganidan keyin to’y qiladigan” kishi yoshlari elliklardan oshgan, oily ma’lumotli, yurt ko’rgan boobro’ kishi bo’lganidan salobati bosdimi, hech birimiz churq etolmay qoldik.
Buni qarangki, shu honadonda aytilganidek uch yildan keyin to’y bo’ldi. Yangi kelin kampirning uyiga emas, qaynotasining uyiga tushdi. Chunki bir yil muqaddam yurak xurujidan vafot etgan o’g’lining o’rniga kampir nevarasini uylantirgan edi.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Seshanba, 04-Dek-2012, 11:30 | Message # 123 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | Ibrohim Sili Qissasi.
“Мен черков ғоясига қаттиқ берилган роҳиб эдим”, деб сўзини бошлайди Иброҳим Сили: “Черков хизматига бутун куч ва ижтиҳодимни сарфлар эдим. Балки, бунга ҳам қониқмай, миссионерлик фаолияти билан ҳам шуғулланардим. Бу ҳаракатларимни кўрган Ватикан мени Жанубий Африканинг энг катта роҳиби этиб сайлади. Мен бу лавозимдан руҳланиб, халқни христианликка чақиришни кучайтириб юбордим. Ватикандан келган маблағларни ҳам шу йўлда сарфлашни бошладим. Мактаб, боғча, касалхона, қишлоқ ва ўрмонларни зиёрат қилиб, одамларга пул, совға салом таклиф қилар шу орада уларни христианликка тарғиб қилардим.
Ватикан менга ишонганидан ҳеч қандай маблағни аямас эди. Тез орада бойиб кетдим. Шу билан бирга одамлар ва роҳиблар орасида мартабам янада ўсиб борарди. Бир кун яна совға-салом олгани бозорга тушдим. Совғалар растасининг бирида куфий бош кийим кийиб олган бир кимса савдо қиларди. Уни мусулмон экани яққол билиниб турарди. У билан совғаларни нархида савдолашиб, арзонроқ нархда сотиб олдим. Мен узун оқ ёқали роҳиблар кийимида эдим. У мени кийимимда билиб: “Сиз роҳибсиз, шундайми?” деди. Мен: “Ҳа, шундай”, дедим. У: “Сизнинг Худойингиз ким?” деди. Мен: “Ийсо Масиҳ барчани худосидир”, дедим. У: “Мен сизни мунозарага чорлаб айтаман, Инжилнинг бирор ерида Ийсонинг ўз тили ила “Мен худоман”, “Мен худо ўғлиман, менга ибодат қилинг!” деган сўзи йўқдир”, деди. Гўё, бошимга гурзи билан урилгандек бўлди. Нима деб жавоб қайтаришни билмай қолдим. Ўйланиб қолдим, мендек Жанубий Африка роҳибларининг катталаридан бири бўлган кимсани, бир оддий мусулмон сотувчиси мунозарага чақириб турса, устига устак савол ташасаю, сал кам Инжилни барчасини ёд билишимга қарамай, ҳеч нарса дея олмасам. Инжилларни барчасини ёдимдан ўтқаза бошладим, ҳақиқатан “Мен худоман, менга ибодат қилинг” ёки “Мен худо ўғлиман, менга талпилинг” деган Ийсонинг бирор бир сўзини тополмадим. Бу каби савол мендек ақли расо, зеҳни ўткир, ҳар бир нарсага бекордан бекорга ишониб кетавермайдиган, етти ўлчаб бир кесадиган кимса назаридан қандай қилиб ғофил қолди экан?!
Қўлимдан тарвузим тушиб, черковга қайтиб келдим. Бир нарсасини йўқотиб қўйган гумроҳ каби айланардим халос. На ейиш ичишда ва на ўйқу ҳордиқда тинчлик бор. Хаёлимда фақат ана ўша мусулмоннинг саволи ва унга берилмай қолган жавоб. Жавоб бўлса берилади-да?! Кеч бўлишига қарамай черков кутубхонасига йўл олдим. Бирин кетин китобларни қўлимга ола бошладимда, ҳатто ичини очмай ҳам стол устига қўявердим. Чунки буларни барини ўқиб чиққан ва кўпларини ёд ҳам олган эдим. Барчасида мен ечим топмоқ истаган саволга жавоб йўқ эканлиги аниқ ва равшан эди. Курсийга ўлтириб яна ҳаёлга чўмдим. Ахийри бир китобни олиб, ўқий бошладим. Китобни ўқиб бўлгач, “Ийсо худо бўлмаса, ўликни тирилтирармиди?! Ёки дунёни сал кам ярми Ийсони худо деб, тан олармиди?!” дедимда ўзимни ўзим овутган бўлдим.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Seshanba, 04-Dek-2012, 11:31 | Message # 124 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | davomi
Эртаси кун яна ишларимга шўнғиб кетдим. Ҳалиги мусулмоннинг саволини ҳам унутаёздим. Якшанба куни бўлганида, одатдагидек черковда мавъиза қила бошладим. Биринчи айтган сўзим, қаердан келди билмадим?, “Ийсо худоми” бўлди. Барча “Ҳа” деди. Мен яна саволни қайтардим. Яна ўша жавоб. “Далилингизни келтиринг” дедим, барча жим. Улар мени олдин савол ташлаб, кейин ўзим жавоб беришимга кўникниб қолишган эди. Бу сафар ҳам жавобни ўзимдан кутишаётган эди. Лекин бу гал менда жавоб йўқ эканлигини билишмас эди. Ҳеч нарса демай ва ҳеч нарса қилмай туриб қолдим. Ҳамма ҳайрон. Бир роҳиб дўстимдан менинг ўрнимга мавъиза қилишини сўраб, ўзим хонамга кириб кетдим. Сўнгра барча роҳибларни тўплаб, мусулмон кимса билан бўлган суҳбатни ва унинг саволини айтдим. Улар: “Сени бир оми мусулмон динингдан қайтармоқчи бўлибди!”, дея айблай кетишди. Уларга: “Ундай бўлса саволига жавоб беринглар”, дедим. Яна ўша ҳолат барча жим. Уларни тарк этдимда, ҳоли бўлиб, осмонга юзландим. Кимга дуо қилишни билмасдим. Охири “Роббим, Холиқим, Сени борлигин аниқ ва равшандир. Менга сен томон бўлган барча эшиклар ёпилди. Ўзинг тўғри йўл кўрсатмасанг, ҳақиқатни топишим амри гумондир”, деб дуо қилдим. Яна қанча дуо қилиб турганимни билмайман. Кўзларимдан ёш шош қатор бўлиб оқар, шу зайлда ухлаб қолибман.
Туш кўрибман. Тушимда бир нур ила тўла хона ичида эканман. Хонада мендан бўлак ҳеч ким йўқ эди. Ногоҳ хона ўртасида бир кимса намоён бўлди. Нурга бурканганидан кўзларим қамашиб кетди. У: “Эй Иброҳим” деди. Ён атрофимга назар солдим хонада мендан бўлак ҳеч ким йўқ эди. У: “Сенсан Иброҳим, исминг Иброҳимдир. Ҳақиқатни билишни истамаганмидинг?” деди. Мен: “Ҳа”, дедим. У: “Ўнг томонинга қара”, деди. Қарасам оппоқ кийим кийган, оқ салла ўраган кимсалар турибди. У кимса: “Агар ҳақиқатни топмоқчи бўлсанг, уларга эргаш” дедида ғойиб бўлди. Уйқудан хурсанд ва кўнглим хотиржам уйғондим. Энди менга тушимда кўрган ўша оқ кийим ва оқ саллали кишиларни топиш қолганди. Ишимдан татил олиб, йўлга чиқдим. Кўпгина шахарларда бўлдим. Биринчи ўринда мусулмонларни қидира кетдим. Мен кўрган мусулмонлар шим ва куфий бош кийим кийишарди. Наҳотки тушимда кўрган кимсалар мусулмонлар бўлишмаса деган гумонга ҳам бордим. Бир куни сафарим асносида Йоҳанисбург шаҳридаги Африка мусулмонлари қўмита биноси олдидан чиқиб қолдим. Бино ичига кириб, ходимларни бирини олдига бордимда тушимда кўрган оппоқ кийим ва оқ саллали кимсалар ҳақида сўрай кетдим. У мени гадой деб ўйлаб, пул берди. Мен унга “Мен сўраган нарса бу эмас. Сизлар ибодат қиладиган жойингиз борми?” дедим. У яқин орадаги масжидни айтиб берди. Мен масжид томон юзланиб кетдим. Масжидга яқинлашиб келиб, ҳайратдан донг қотдим. Масжид эшиги олдида тушимда кўрган оппоқ кийим ва салла кийган кимсалардек кийинган бир кимса менга қараб жилмайиб турарди. Жуда хурсанд ҳолда унга яқинлаша бошладим. Олдига келганимда унга бир оғиз сўз айтмасимдан: “Марҳабо Иброҳим! Ҳуш келдингиз” деб кутиб олди. Яна ҳайратим чексиз эди. У мени тушиниб: “Ажабланманг! Тушимда сизни кўрган эдим. Ҳақ йўлни қидириб юрган эдингиз. Ҳақ йўл Аллоҳ бандаларига рози бўлиб туширган Ислом динидир”, деди. Мен сал ўзимга келиб: “Тўғри мен ҳақни қидириб юргандим. Тушимда бир нурли кимса келиб, сиз каби оппоқ кийим ва салла кийган жамоатни кўрсатиб, уларга эргашишимни айтган эди. Тушимда кўрган ўша нурли кимса ким эканлигани айтиб беролмайсизми”, дедим. У: “Бу кимса пайғамбаримиз, ҳақ дин бўлмиш Ислом пайғамбари Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламдирлар”, деди. Мен: “Ҳақиқатан У расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламмидилар” дедим. У: “Ҳа” деб жавоб қайтариб, ичкарига бошлаб кирди ва масжид охирига ўтқазиб қўйди. Пешин намози вақти экан улар намоз ўқишди. Мен уларни намоз ўқишларини томоша қила туриб, ўзимга ўзим “Аллоҳга қасам, ҳақиқий дин шудир, китобларда пайғамбар ва расуллар Аллоҳга сажда қилиб юзларини ерга қўйишганини ўқиганман”, дедим. Намоздан сўнг, улар олдимга келишди. Мендан Исломни қабул қилишимни сўрашди. Мен ҳеч иккиланиб ўтирмай шаҳодат калимасини сўзладим. Улар мени табриклай кетишди. Баъзилари ҳатто ҳавас назари билан қараб: “Бу Расулулоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни кўрган кимса”, дейишди. Мен эса ўзимни йиғидан ҳарчанд уринмай тўхтата олмасди. Бир оз вақт ўтгач, ўзимни қўлга олдим. Нафсим хотиржам, кўнглим таскин топган эди. Бир муддат улардан дин сабоғини олдим. Намоз, рўза каби арконларни, мулойимлик, бағри кенглик каби ҳусни хулқларни ўргандим. Сўнгра шаҳримга қайтиб бордим. Мени ҳамма қидириб юрган экан. Ишимга бориб Исломни қабул қилганимни, ҳақ йўл шу эканини баён этиб, уларни ҳам шу динга чақирдим. Улар мени эси пастга чиқара кетишди. Ҳар турли айбларни қўя бошлашди. Бу ишлари манфаатсиз кетишини билишгач ҳийла йўлига ўтишди. Ватикан менга катта маош, ҳашаматли уй, дабдабали ҳаёт ва агар ҳуҳласам Ватиканда катта лавозим таклиф қилди. Мен: “Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таоло Ўз пайғамбари Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламни менга (тушимда) юбориб, ҳақ йўлни кўрсатганидан сўнг, яна адашишлигимни хоҳлайсизларми?! Ҳаргиз ундай бўлмас. Мен сизларни Исломга чақираман”, дедим. Роҳиблардан икки киши алҳамдулиллаҳ Исломни қабул этди. Шундан сўнг мендан барча нарсаларни, уй жой, машина ва ҳоказоларни тортиб олишди”, дея ҳикоясини якунлади Иброҳим Сили.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Chorshanba, 26-Dek-2012, 06:18 | Message # 125 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: |
Саждадаги сўнгги нафас!
Бу воқеа Арабистон ярим оролларининг вилоятларидан бирида, яъни Асирнинг пойтахти Абҳада содир бўлди.
Шом намозини адо қилиб бўлгач, қиз ойнага қараб пардоз қилар, никоҳ тўйига ўзини тайёрлаш учун қордек оппоқ келинлик либосини кияр эди. Шу аснода у хуфтонга айтилаётган азонни эшитиб қолди ва унга таҳоратсизлик етганини эслади. У онасига :
”Ойи, мен таҳорат олиб намоз ўқишим керак”, деди.
Онаси бу сўзларни эшитгач ҳайрон қолиб:
“Эсинг жойидами? Сени пастки қаватда меҳмонлар кутишяптику! Таҳорат олсанг юзингдаги “макияж”инг ҳаммаси расвоси чиқадику! Қаламларинг, тушларинг оқиб тушади. Бас, етар, мен сенинг онангман ва айни дамда намозингни ўқишинг шарт эмас! Аллоҳга қасамки, агар таҳорат олиб, “макияж”ингни бузсанг, қаттиқ хафа бўламан”, деди.
Қиз шунда мулойимлик ила жавоб қилиб деди:
“Ойижон, Аллоҳга қасамки, мен бу хонадан намозимни адо қилмай чиқмайман”.
Онаси жаҳл қилиб:
“Ўзи шундоғам вақт оз, намоздан сўнг яна пардоз қил десам, ҳатто уни ўқишинга ҳам вақт йўқку! Сени пастда меҳмонлар интизорлик билан кутишяпти. Қандай қилиб сен уларнинг олдига “макияж”сиз тушмоқчисан? Қиз бола келин бўлганда очилиб кетиши керак. “Макияж”сиз уларнинг кўзида чиройли келинлик тасаввурини қолдира олмайсан! Улар кейин сенинг устингдан мазаҳ қилишади”.
Қиз онасидан жилмайиб сўради:
“Ойижон, сиз мени мана шу жонли махлуқотларнинг кўзида чиройли кўринмаслигимдан қўрқяпсизми? Унда мени яратган Холиқнинг ҳузуридаги аҳволим қандай бўлади? Мен шундан қўрқаманки, агар мен намозимни ўтказиб юборсам, Унинг олдида мен чиройли бўла олмайман ”, дедида таҳорат олишни бошлади. Юзидаги барча “макияж” учун суртилган бўёқлар оқиб тушди. Кейин у намоз ўқишга киришди. Саждага борар экан, бу унинг охирги саждаси эканлигини билмасди.
Ҳа! У саждага борганда нафас олиши тўхтади. Роббисининг итоатида мустаҳкам туриб олган Муслима аёл учун қандай ҳам буюк мақомдаги ҳаёт саҳифаларининг гўзал якуни! У ҳаётининг шундай муҳим кунида ҳам Роббиси ва унинг итоатини биринчига қўйди. Бунинг эвазига эса унинг жони Аллоҳга ибодатнинг энг улуғ ҳолати – сажда -- да олинди. У Роббисига яқин бўлишни хоҳлади. Аллоҳ эса унинг руҳини ўзига энг яқин ҳолатдалигида олди- САЖДАда.
Субҳаналлоҳ…!!!
У Аллоҳ таоло яратган махлуқотларнинг кўзида чиройли бўлишга эмас, балки бутун махлуқотларни яратган Аллоҳнинг ҳузурида гўзал бўлишга интилди.
Эй, муслима синглим! Энди тасаввур қилгин-а! Сен агар унинг ўрнида бўлганингда қай бирини танлар эдинг?
Эй, муслима синглим! Ким ўзига мана шу кейинги сониядан, соатдан, ойдан кейин яшашига кафолат бера олади?
Эй, муслима синглим! Ҳеч ким унинг учун тайин қилинган вақт кўрсаткичлари қачон тўхташини билмайди. Ўлим фариштаси қандай ҳолатда келиб омонат жонни олишини ҳам билолмайди.
Хўш, сен бундан кейинг сонияларга тайёрмисан?
|
| |
| |
| DURDON | Date: Payshanba, 03-Yan-2013, 02:01 | Message # 126 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | РЎМОЛ ЎРАЙ МЕН ҲАМ ОНАЖОН...
- Ойи, манам мана шунақа қилиб рўмол ўраб юргим келади.
- Вой қуриб кетсин, нима қиласан, қизим. Ёш бўлсанг, ўйна кул, нима қиласан ўзингни тириклай кўмиб. - Ээ, ҳозир ўзиз Ҳилолани рўмолини мақтадингизку? - Ҳа, энди қизим, вой кампирга ўхшаб чиройли бўлиб кетибсан, болам, деёлмайманку.
- Ҳечам кампирларга ўхшамайди-да. Қизлар рўмол ўраб юришса қандоқ яхши.
- Ҳа, жудаям яхши айниқса ўша рўмолини деб эрга теголмай, қари қиз бўлиб қолса, ундан ҳам яхши. Рўмолни эрга текканлар ўрайди, чунки улар эрга тегиб бўлган. Рўмол ўраб олсанг, ман сани қанақа қилиб узатаман?
- Худди ҳамма рўмол ўраганлар эрга тега олмай юргандай гапирасиз-а, ойи.
- Эрсизмасдур, энди яхши жойдан чиқмайди-да совчиси.
- Ман шунақа рўмол ўраб олиб, ечмайман, деб туриб олсам, нима қиласиз, ойи?
- Вой ойинг ўргулсин сандан, унақа қилмайсан, биламан. Мани касал қиласанда, шунақа қилсанг. * * * - Синглинг рўмол ўрашни жуда хоҳлаяпди шекилли, фақат шу ҳақида гапиргани гапирган. Фалончини қизи рўмол ўрабди. Писдамончи синфдошим ҳам, дегани деган. - Вой, ордано қолсин, бир кам энди рўдапо бўлиб юриши қолувди. Ҳечам рухсат берманг, ойи. - Манам хўп деганим йўқ. Лекин очиқ айтолмаяпди, шунақа деб, фақат узоқдан гапириб қўяди. - Ёш нарса нимагаям ақли етарди. Бугун ўраб кейин ечаман, деб кўнглизга тегади. Ундан кўра ўрамасин. - Шуни айт, болам. Мана бизаям мусулмон рўмолсизам юрибмиз. Бировга бир зараримиз тегмаса, ёмонлик қилмасак, бўлди, шартмас рўмол ўраш...
|
| |
| |
| DURDON | Date: Payshanba, 03-Yan-2013, 02:05 | Message # 127 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | Davomi
- Синглинг рўмол ўрашни жуда хоҳлаяпди шекилли, фақат шу ҳақида гапиргани гапирган. Фалончини қизи рўмол ўрабди. Писдамончи синфдошим ҳам, дегани деган.
- Вой, ордано қолсин, бир кам энди рўдапо бўлиб юриши қолувди. Ҳечам рухсат берманг, ойи.
- Манам хўп деганим йўқ. Лекин очиқ айтолмаяпди, шунақа деб, фақат узоқдан гапириб қўяди.
- Ёш нарса нимагаям ақли етарди. Бугун ўраб кейин ечаман, деб кўнглизга тегади. Ундан кўра ўрамасин.
- Шуни айт, болам. Мана бизаям мусулмон рўмолсизам юрибмиз. Бировга бир зараримиз тегмаса, ёмонлик қилмасак, бўлди, шартмас рўмол ўраш.
* * *
- Ким сўраяпди, Наргизани? Ҳилола, ҳа ҳозир қизим, чақираман. Наргиз, ҳой Наргиз.
- Лаббай ойижон!
- Ҳилола сани телефонга чақирияпди.
- Ҳилола, ҳа ваалайкум ассалом. Яхшимисан, ҳа раҳмат.
- ....
- Вой маниям роса ўрангим келаяпди, кўчаларга чиқсам уялиб кетаман. Худди яланғочдек бўламан.
- Наргиза, қизим мазам бўмаяпди, қўй телефонингни доримми об кел. Вой юрагим.
- Вой Ҳилола, ойимми мазалари қочиб қолди.
* * *
- Ойи, балки манга рўмол ўратмаётганизга шунақа тез-тез касал бўлаётгандурсиз?
- Вой, нимага унақа дейсан, болам. Рўмол ўрама демадим санга. Фақат узатволий сани кейин ўрайверасан рўмолингни. Қочиб кетмийди-ку.
- Тўғрику-я, лекин...
- Вой болам, ўзинг қизли бўлганингда тушунасан мани. Осонаканми битта қизни тарбиялаб жойини топиб узатиш? Рўмол ўрасанг, эртага маҳаллада “Бу бир иш қилиб қўйган ўша айбини яшириш учун ўранвоган”, деб гап тарқатишади. Буйинг етиб қолган бўлса, ҳамма нарсани вақти соати бор. Ҳозир келиб турган совчилар бу гапни эшитиб яна қайтиб келишармиди?
- ...
* * *
- Вой ўлсин, бошига рўмол ўраб, шунақа иш қилиб юрса-я. Уят-ей, кап катта қиз.
- Энди рўмол ўрагандур, балки билмас.
- Вой билмаса нега ўрийди бошига рўмолни. Бунақалардан кўра 10 очиқ яхши. Вой шарманда, тағим йиғлайди, энди нима қиламан, деб. А қорнингдаги 6 ой бўлгунча нима қилдинг-у, энди нимага йиғлайсан. Эртароқ шу саволни ўзингга берсанг бўлмасмиди?
- Йиғладими?
- Йиғлайдиде, қилар ишни қилиб қўйиб. Нима эмиш, ота-онаси билмасмуш, 6 ойлик болани олдирмоқчи. Ўзини ўзинг ўлдирасан-ку, бунақада дедим.
- Йигит билмасканми?
- Билади, нега билмасин. Йигит олдимга бир почка пул ташаб “Олиб ташланг болани, манга бунақа бола керакмас. Тем более мани ота-онам буни келин қилмиди”, деб кетворди. Яна сан ўранаман, дейсан.
- Ойи, ман ўранганим билан шунақа бўлиб қолади, деганимас-ку. Ман биров учун қилмоқчимасман буни. Рўмол ўраш фарз, мана шунга ўранмоқчиман. Тирриқ бузоқ ҳамма ердаям учрайди.
- Жўжа товуққа ақл ўргатибди.
- Вой ойижон, ойижон.
- Беш маҳал намоз ўқиганинг ҳам етади. Фанатик бўлиб кетасан-ку бунақада.
* * *
- Аллоҳим, онамни юракларига ҳам юмшоқлик сол. Ман ҳам сенинг фарзинг – ҳижоб ўраб кўчага чиқишликни орзу қиламан. Шу кунларга етказ. Онам шунга рози бўлсинлар.
- Вой мани намозхон қизимдан айланий. Яна ўтирибсанми шу жойнамозни тепасида? Жонингга ҳам тегмайди-я, ман бўлсам ҳалигачан ҳатто бир вақт намоз ўқишга ҳам эринаман.
* * *
- Хуш келибсизлар.
- Хушвақт бўлинг. Мана битта ёқут қизингиз бораканлар, шу ёқутга харидор бўлиб келдик.
- Вой раҳмат, шунчалик ҳурмат қилиб. Энди адаси билан бир маслаҳат қилсак, улар нима деса шу.
* * *
- Вой ўргилий, қизиз намоз ўқирканлар-а?
- Ҳа, шунақа, жуда бошқача намоз ўқишга иштиёқи.
- Фақат бир нарса бор, қудажон. Энди болаларимиз унаштирилди, қуда десам ҳам бўлаверади, сизни.
- Ҳа, шу.
- Энди бизани уйдагилар нозикроқ жойларда ишлашади. Уят бўлади бизани келинимиз рўмол ўраб юрса. Современний бўлиши керак, хуллас калом. Шунга бўлажак келинимиз рўмол ўраб олмасинлар.
- Ҳа, йўқ, ўрамийди.
* * *
- Ойи, эрга тегсанг, рўмол ўрайсан, дегандингиз, уйдагилар рухсат беришмаяпдику?
- Вой шунга сиқилиб ўтирибсанми болам? Майли озгина жим юр, ҳали болали бўлиб ўзлигиники бўлиб қолганингдан кейин кўнглингга келганини қиларсан.
- Шунақа ҳали уни, ҳали буни кутиб ўтиб кетаман, шекилли. Бошимга рўмол тақолмий. Авваллари қайноналар келинлар бошига рўмол ўрамаса, дод вой соларди. Ҳозир бўлса акси бўлган чоғи. Вой рўмоллимни орқага ўраб чиқаман, десамам, йўқ, дейишади.
- Ўзинг кўрдинг, ҳаммаси яхши яхши жойларда ишлашади. Замонавий, шунга замонавий кийинган келин хоҳлашадиде, энди қизим. Эринг яхши бўлса, қайнонанг сени уришиб тергамаса, тонг саҳар туриб ҳовли супур демаса, истаганинг муҳайё бўлса, қўлингни совуқ сувга урмасанг, яна нима керак санга? Қанча қизлар жон-жон дерди, шунақа жойга келин бўлишга.
- Ойижоним, ҳечам мани тушунмадингизда.
- Сабр қил болам, сабр.
* * *
- Эсон омон 9 ой кўтариб, енгилгина қўлингга олвол, қизим. Ота-онасини бахтли қиладиган фарзанд бўлсин, тўғиладиган боланг.
- Раҳмат, айтганингиз келсин. Мени кўп дуо қилиб туринг, ойи. Оналарни дуоси ижобат бўларкан.
- Енгилгина қутулиб оласан, ҳали, мани айтди дейсан.
* * *
- Алло, ойи, мани касалхонага жўратишаяпди. Қонимда қандайдир вирус топишибди.
- Вой, вой, шунақа қўрқинчли эканми?
- Билмадим, аммо ҳозироқ бошлаш керак даволашни, дейдилар доктор. Уйдагиларга айтдим ҳозир телефон қилиб, сизам хавотир олманг, деб айтиб қўяяпман.
- Қанча даволаниш керак экан?
- Ҳозирча докторлар ҳам билишмайди. Яхшилаб текширишимиз керак, болага бирор зарар етмадимикин, дейишаяпди.
- Болагаям зарар етиши мумкин эканми?
- Билмадим, ойи хавотир овурманг, яхши бўлади ҳаммаси Худо ҳохласа.
- Ҳа болам, албатта яхши бўлади, сан буёғини уйлама.
* * *
- Опа, сизга ёлғон умид беришни истамайман, ўзингиз ҳам доктор экансиз, қизингизни аҳволи оғир.
- ...
- Йиғи билан унга ёрдам бера олмайсиз, кучингизни йўқотманг. Ўзингизни хотиржамроқ тутишга ҳаракат қилинг.
- Олдига кирсам бўладими?
- Йўқ, ҳозир олдига ҳеч кимни кирита олмаймиз. Дуо қилинглар яхши бўлиб кетсин.Энди ҳамма умид Худодан.
* * *
- Ойи, намоз ўқидингизми?
- Ҳа.
- Вой бу, сабаби нима экан?
- Доктор дуо қилинглар, деди. Охирги марта синглинг билан гаплашганимдаям оналарни дуоси ижобат бўларкан, деганди. Шунга намоз ўқиб дуо қилдим. Намоз ўқиб бўлиб ухлаб қолибман. Тушимга синглинг кирибди. Нуқул “Ойи, рўмол ўрай мен ҳам”, дермиш. Оҳ, қанча рўмол ўрашга интиқ бўлди. Илойим, ўша рўмол ўраб етадиган кунларига етсин.
* * *
- Қизингизни аҳволи анча яхшиланди, шукр. Тўғриси жуда қўрқдик, ҳаётини сақлаб қилолмаймиз, деб. Аллоҳ сийлаган банда экансиз, опа. Қизингиз яна қучоғингизга қайтди.
- Айтганингиз келсин. раҳмат, умрларингдан барака топинглар. Шунча ҳаракат қилдинглар, сизлар ҳам.
* * *
- Тузалиб чиққанинг рост бўлсин, болам.
- Раҳмат ойижон, сизни жудаям соғиниб кетдим.
- Рўмолларинг мунча ярашибди, ўзингга.
- Ойижон, куёвингиз айтишларича, намоз ўқиётган эмишсиз?
- Ҳа, болам.
- Эринмаяпсизми?
- Йўқ, Аллоҳ охири билан берсин. Ҳижобларинг муборак.
- Сизга эса намоз муборак, онажон!
|
| |
| |
| DURDON | Date: Payshanba, 03-Yan-2013, 02:08 | Message # 128 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | Бир доктор аёл шундай ҳикоя қилади:
Хонамга
ташхис учун олтмиш ёшлардаги кампир
билан ўттиз ёшлардаги эркак кириб келиш.
Эркакнинг кампирга бўлган ўта илиқ
муносабати диққатимни тортди. Чунки у
кампирнинг қўлини ушлар ва устидаги
ёпинчиғини тузатиб қўярди ... Қўли билан
овқат ва сув берар эди. Кампирнинг
соғлиғи ҳақида сўраб, таҳлилларни олиб
келишни айтганимдан кейин, эркакдан
кампирнинг ақлий ҳолати ҳақида сўрадим.
Чунки кампирниг ҳаракатлари мутаносиб
эмас, берган жавоблари эса ғалатроқ эди.
Эркак шундай жавоб берди:
─ У туғилганидан бери ақлий ногирондир.
Ҳайрат ичида:
─ Унга ким боқади?
─ деб сўрадим. У:
─ Мен, деб жавоб берди.
Мен:
─ Шундайми? Унинг кийимлари ва
танасини ким ораста тутади?,
─ дедим.
─ Уни ҳаммомга мен олиб кириб,
кийимларини жавонга қўяман ва ювиниб
бўлгунича кутиб тураман. Кир бўлган
кийимларини кир ювиш машинасига
соламан ва эҳтиёжи бўлган кийимларини
харид қиламан
─ деб жавоб берди эркак.
─ Нега унга қарайдиган хизматкор аёлни
ишга олмайсиз?,
─ деб сўрадим.
У жавоб берди:
─ Чунки бечора онам болаларга ўхшаб
шикоят қила олмайди. Шунинг учун
хизматкорнинг онамга озор бериб,
кўнглини оғритишидан қўрқаман!
─ Сиз уйланганмисиз.
─ Ҳа, алҳамдулиллаҳ. Фарзандларим ҳам
бор.
─ Ундай бўлса, онангизга рафиқангиз
қарар экан–да?
─ У ҳам қўлидан келганича ғамхўрлик
кўрсатади: овқатларини пишириб, едиради.
Онамга ёрдам бериши учун хотинимга
хизматкор аёл тайинлаганман. Бироқ, мен
ўзим онам билан бирга овқатланишни яхши
кўраман. Чунки унинг қанд касали бор!
Унинг сўзларини эшитар эканман
ҳайратланар ва кўзимнинг ёшларини аранг
тутиб турар эдим. Ўша онда кампирнинг
қўлидаги тирноқларнинг олинагни ўғринча
нигоҳ ташлаб билиб олдим ва:
─ Унинг тирноқларини ким олади?,
─дедим.
─ Доктор хоним, унинг тирноқларини мен
оламан. Бечора ўзининг тирноқларини ола
олмайди,
─ деб жавоб берди ўғил.
Кампир ўғлига қараб:
─ Менга қачон картошка сотиб оласан?,
─деб қолди.
─ Ҳозир, онажон! Ўзингизни дўконга олиб
бораман!,
─ деди ўғил.
Она шундай қувонди–ки, болалардек:
─ Ҳозир борамиз! Ҳозир борамиз!,
─ дебюборди.
Ўғил менга қараб:
─ Онамнинг бундай қувонишини кичик
фарзандларимнинг қувончидан афзал
кўраман!,
─ деди.
Мен ҳолатдан таъсирланганимни
сездирмаслик учун унинг делосини
варақлай бошладим. Сўнгра:
─ Унинг сиздан бошқа бирон яқини
йўқми?,
─ деб сўрадим.
─ Мен унинг ягона фарзандиман. Чунки
отам уйланганидан бир ой сўнгра онам
билан ажрашган экан,
─ деб жавоб берди.
─ Ундай бўлса сизни отангиз тарбиялаган
бўлса керак?
─ Йўқ, менга ва онамга бувим ғамхўрлик
қилганлар ва мен ўн ёшга кирганимда
бувим вафот этганлар! Аллоҳ уни раҳмат
қилсин!
─ Сиз бетоб бўлсангиз онангиз қараганми?
Унинг сизга бирон марта эътибор
берганини биласизми? Бошқача айтсак:
Қувончу қайғуйингизга ўртоқ бўлганми?
─ Йўқ, доктор хоним. Ўша ўн ёшимдан
буён биламанки, онам шундай ногирон. Ўша
ёшдан буён унинг қўлу оёғиман ва бошига
бирон нарса келмасин деб қўрқаман.
Дорилавҳа (рецептни) ёзиб, дорилардан
қандай фойдаланиш кераклигини
уқтирдим. Ўғил онасининг қўлидан ушлади
ва:
─ Ана энди дўконга борамиз!,
─ деди. Кампир:
─ Маккага бормаймиз–ми?!,
─ деди.
Ҳайратландим ва:
─ Уни Маккага қандай олиб борасиз?,
─дедим.
─ Учоқда,
─ деди ўғил.
─ Уни Макка олиб борасизми?
─ Ҳа.
─ Онангиз умра қилмаса ҳам бўлади–ку?
Нега уни умрага олиб бориб, ўзингизни қийнайсиз?
─ Балки умрага олиб борсам онам севинар.
Бу эса барча оламлар Робби бўлган
Аллоҳнинг даргоҳида усиз қилган умрамдан кўра савоблироқ!
Улар ҳузуримдан чиқдилар.
Эшикни ёпдим
ва ҳамширага олдимга бировни
қўймаслигини тайинладим...
Ичимдан келган йиғи портлади...
Ўзимга ўзим шундай деб пичирладим:
─ Бу кампир ўғлига ҳомиладор бўлиб,
туғишдан бошқа оналик хизматини
қилмабди: на тарбия берибди, на кечалари
бедор бўлибди. Қайғу изтироблари ва
йиғиларига ўртоқ бўлмабди...
Унинг ҳаётидан хавотирга тушиб, уйқудан
кўзларини очмабди ... Лекин шундай
бўлишига қарамай ўғилдаги меҳр ва
ғахўрликни қара ... Холисанлиллоҳ айт–чи,
ақли ҳуши жойида бўлган оналаримизга
мана шу ўғилнинг ақлий ногирон онасига
қилган муомалани қилаяпмизми? ...
Аллоҳим, ота–онамизга ғамхўр бўлишимиз
учун бизга мададкор бўл! Аллоҳим, ота–
онамизнинг гуноҳларини мағфират қил ва
бизни чақалоқлигимиздан тарбия
қилганларидек, устларидан
раҳматларингин ёғдир!
Арабчадан Абу Жаъфар ал–Бухорийнинг
эркин таржимаси
|
| |
| |
| DURDON | Date: Yakshanba, 13-Yan-2013, 10:45 | Message # 129 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | Бир куни кичик шаҳримиздаги маҳаллий дўконларни айланиб, майда-чуйда нарсалар харид қилиб юрган эдим. Шу пайт беш-олти ёшлардаги кичкина болача билан ўйинчоқ сотувчисини орасидаги суҳбат эътиборимни тортди. Сотувчи: Афсусдаман, лекин бу қўғирчоқни сотиб олишинг учун пулинг етарли эмас, - деганини эшитган болача: - Холажон, пулим етмаслигига ишончиз комилми? – деди секингина. Сотувчи пулни қайтадан санаб: - Кўзмунчоғим, ҳақиқатда бу қўғирчоқни сотиб олишинг учун пулинг етарли эмас – деб жавоб берди. Кичкина болача шунда ҳам қўлчалари билан қўғирчоқни маҳкам ушлаб турарди. Мен унинг олдига яқинлашиб, бу қўғирчоқни кимга бермоқчи эканлиги сўрадим. – Бу менинг опачамга, у бу қўғирчоқни жуда ҳам яхши кўриб қолган ва уни сотиб олмоқчи эди. Опагинам бу йил биринчи марта рўза тутди. Анча вақтдан бери отам иккимиз биргаликда опамнинг биринчи рўза тутаган кунига нимадир совға қилмоқчи бўлиб кўп ўйладик. Кейин отам опанг ўзи яхши кўрган нарсасини олишимиз керак дедилар. Эсимга охирги вақтда онам билан шу дўконда бўлганимизда, онам шу қўғирчоқни олиб беришларини ваъда қилганлари тушди. Мен қўғирчоқни олиб онамга бермоқчиман, онам опамни олдига борса бериб қўйишлари учун, - деди хомуш тортиб. Менга бўлиб ўтган воқеъаларни айтаётганда болакайнинг кўзлари жуда ғамгин эди. - Менинг опагинам Аллоҳнинг олдига кетибди, яна отамнинг айтишларига қараганда яқинда онам ҳам Аллоҳнинг олдига кетар эканлар. Шунинг учун онам қўғирчоқни ўзи билан олиб, опамга бериб қўядилар деб ўйлагандим. Юрагим болакайнинг сўзларидан музлаб кетганини сездим. У менга қора кўзчалари билан қараб: - Отамга мен айланиб келгунимча онам кетиб қолмаслигини айтдим. Мени унутиб юбормаслиги учун - онам опачамга мана бу оилавий суратимизни беришини хоҳлайман. Онамни яхши кўраман, мени ташлаб кетишларини хоҳламайман. Лекин отам айтишича онам барибир синглимни олдига борар экан. Кейин болакай қизариб кетган ғамгин кўзлари билан яна қўғирчоққа термулди. Мен дарров ҳамёнимни чиғазиб унга: - Кел бошқатдан пулларингни санаймиз, балким қўғирчоқни олишингга этадиган пул чиқиб қолар, биз санашда адашиб кетган бўлсак керак, назаримда пулинг етади! - дедим. Мен билдирмасдан секингина пул қўшиб, яна бир бор санашни бошладик. Пул қўғирчоқни сотиб олишга етарли бўлиб, зиёдаси ҳам қолди. - Аллоҳ менга пул берганинг учун раҳмат, - деди болакай ўзининг ширин тилида. Менга қараб: - Амаки, биласизми отамнинг айтишларича Аллоҳ ҳамма нарсани эшитар экан. Энди мен бунга аниқ ишонаман! Кеча ухлашдан олдин Аллоҳдан опамга қўғирчоқ сотиб олишим учун пул сўрагандим. У мени эшитибди! Мен онамга оқ атиргул сотиб олиш учун яна озгина пул хоҳлагандим, лекин Аллоҳдан буни сўраш эсимдан чиқибди. Шунда ҳам менга қўғирчоқ ва гулга етадиган пул берибди. Онам оқ атир гулларни яхши кўради... Мен харидларимни тугатиб уйга қайтдим. Атрофимдаги ҳеч нарсани сезмас, фақат болачанинг гапларини ўйлардим. Эсимга кечаги маҳаллий янгиликлар тушди. Юк машинасини бошқариб кетаётган маст аҳволдаги киши – аёл кишини етти яшар қизчаси билан уриб кетган. Кичкинагина қизалоқ ўша жойнинг ўзида жони узилган, онаси эса ўлим ҳолатида эди. Наҳотки бу – ўша кичиккина опаси учун қўғирчоқ сотиб олмоқчи бўлган боланинг оиласи бўлса!? Мен ҳеч қачон у болачанинг онаси ва опасига бўлган севгисини унутмайман! Ҳайдовчи кечирим сўраб йиғлар, қайта-қайта кечириб сўраб йиғлар эди...
|
| |
| |
| DURDON | Date: Seshanba, 15-Yan-2013, 16:37 | Message # 130 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | Аллохнинг рахматидан умид узманг!
15 йил давомида мияси улик булган киши хакида ажойиб кисса!
Бир аёл 1415 (хижрий) йил эрида содир булган киссани хикоя килади:
Эрим ёш,хаётга кизикиши кучли, харакатчан хамда нихоятда келишган чиройли йигит эди. Диндор ва чиройли хулк эгаси эди. Ота-онасига куп яхшилик килгувчи инсонлардан эди.
Хижрий1390 йил турмуш курдик. У билан бирга бошка Саудиядаги оилалар сингари отасини уйида яшар эдик. Ота-онасига килган яхшилигини куриб хайратга тушардим. Аллохга менга ушбу эрни насиб килгани учун хамд айтардим. Уйланишимизга бир йил утиб киз фарзандлик булдик.
Кейинрок эримнинг иши мамлакат шаркидаги минтакага кучди. У бир хафта ишига кетиб, уша ерда колар ва келиб уйимизда бир хафта буларди. Уч йил мана шундай утган, кизим турт ешга кирган эди.
1395 йил рамазон ойининг 9-куни, уйимизга кайтаётиб Риёзда машинаси агдарилиб кетиб автохалокатга учради. Бунинг оркасидан касалхонага олиб кирилди. У кома холатига тушди. Даволаётган мутахассис духтирлар эримнинг мияси фаолияти умуман тухтаганини ва 95 фоизи мия хужайралари талофатга учраганини билдиришди.
Бу вокеа бизга жуда аламли булди. Хусусан унинг кари ота-онасига каттик таъсир килди. Отасини каттик яхши курадиган Асмоъ кизимизнинг саволлари ичимни тирнарди. Дадаси унга яхши курадиган уйинчогини олиб беришни ваъда киларди.
Биз хар куни навбатма-навбат эримни холини билгани бориб турардик. Лекин уни холати узгармас эди.
Беш йил утганда, баъзи одамлар менга козиликка бориб, эримни мияси улганлиги ва у тирилишлигига умид йуклигини айтиб козидан талок олишлигимни маслахат берди. Баъзи шайхлар эр кишининг миясини улганлиги аник булган тарзда талок олишим мумкин деб фатво берди. Бирок мен бундан катъийян бош тортиб, модомики эримнинг жасади ер устида экан талок олмаслигимни айтдим. Ёки бошка уликлар сингари дафн килинсин ёки Аллох бир ишга бошлагунча уни мендан айирмасинлар дедим.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Seshanba, 15-Yan-2013, 16:45 | Message # 131 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | Энди асосий ахамиятимни кизчамга каратдим. Кизимни Куръон ёдлатиш мадрасасига олиб кирдим. У ун ёшга тулмасдан Куръонни тулик ёд олди. Кейинчалик кизимга отасига нима булганини айтдим. У доим отасини ёдга олар, гохида йиглар, гохида ичига ютар эди.
Кизим динга ахамиятли киз булганди. Хамма фарз намозлирини уз вактида укирди, етти ёшга кирмасдан туриб кечани охирида туриб ибодат киларди. Рахматли бувиси ва боболари билан биргаликда менга уни чиройли тарбия килишни муваффак килган Аллохга хамдлар айтаман.
Кизим мен билан бирга вакти-вакти билан дадасини кургани борар, баъзида эса салом йуллар, шунингдек дадасини номидан садакалар килар эди.
1410 йил кунларидан бирида кизим менга караб:
"Эй онажон, мени отамни олдида куйиб кетинг, бу кеча дадамни ёнида етиб колай"-деди. Бир оз иккиланиб турдим-да кейин рози булдим. Кизим сузлайди:
Дадамни ёнига утириб Бакара сурасини укий бошладим. Уни укиб битирдим. Кейин мудрок босганди, ухлаб олдим. Турсам, гуе юзимни табассум коплагандай, калбим эса ором олгандай булди. Шунинг учун урнимдан туриб, тахорат килдим ва Аллох кодир килгунча намоз укидим. Сунг намозгохимда иккинчи марта мудрок босди. Лекин худди бир киши менга;
-тур кандай килиб Рахмон Зот уйгок булса сен ухлайсан? Мана бу Аллох бирон бандасини курук кайтармайдиган ижобат соатида кандай ухлайсан, дегандай булди. Худди бир йукотган нарсамни эслагандай булиб турдим. Кулимни кутардим, дадамга карадим, куз ёшларим тулиб окаётган эди..ва дуо килдим:
"Эй Раббим, Эй тириклик ва кайюмлик сифатига эга Зот! Эй Жаббор! Эй Буюк Зот! Эй хамма нарсадан олийдикдаги Зот!
Эй Рахмон! Эй Рахийм! Мана бу менинг дадам-Сенинг бандаларингдан биридир, унга кийинчилик етди, биз эса сабр килдик, ва Сенга хамдлар айтдик. Сен бизга казо килган хукмингга рози булдик".
"Эй Аллох, у сенинг хохишинг ва рахматинг остидадир"
"Эй Аллох! Эй Айюбга дардидан шифо берган, Мусони онасига кайтарган, Юнусга балик корнида нажот берган ва оловни Иброхимга совук ва саломатлик килган Зот! Дадамга тушган балодан Узинг шифо бергин!"
"Эй Аллох, дадамни умид йук холатда дейишди. Эй Аллох, кудрат ва буюклик Узингдадир. Дадамга мархамат айла, ундаги балони Узинг кутар!"
Кейин яна кузларимни уйку босиб, бомдоддан озгина олдин ухлаб колдим. Шу он бирдан:
"Эй киз, сен кимсан, бу ерда нима килаяпсан"-деган овоз келди. Овозни эшитиб у ёк-бу ёкка алангладим, лекин хеч кимни курмасдим. Кейин иккинчи марта такрорланди. Карасам, овоз эгаси дадам экан. Узимни тутиб тура олмасдан, хурсандлигимдан дадамни кучоклаб олдим. Дадам эса, мени узидан узоклаштириб, астагфируллох деди ва;
- Аллохдан курк, сен менга халол эмассан, деди. Мен кизингиз Асмо, дедим. Шунда дадам жим булиб колди. Духтирларни олдига чикиб буни айтдим. Улар дадамни куриб хайратда колдилар. Америкалик доктор синик араб тилида дудукланиб,
- субханаллох, деди. Бошка бир мисрлик доктор
- "суякларга улар чириб кетгандан кейин жон киргизадиган Аллох покдир" маъносидаги оятга ухшаш сузни айтди. Дадам эса тушунтириб бермагунимизча нима булганини билмай турди. Кейин йиглаб:
"Аллох Узи энг яхши саклагувчидир ва у солих кишиларни дуст тутади"- деди.
" Аллохга касамки, авариядан олдан зухо намозини укишлик учун ният килганимни эслайман, холос. Билмадим, уни укидимми, йукми"-деди. Аёли айтади:
"Абу Асмо олдимизга аввал таниганимдек кайтиб келди. Хозир у 46 ёшга кириб колди. Бир угил фарзанд курдик. Хозир икки ешга кадам босяпти. Эримни менга 15 йил утиб кайтариб берган, унинг кизини саломат саклаган хамда мени дунёдан унутилган холатида хам эримга вафодор булишга ва ихлос килишга муваффак килган Аллох нихоятда Пок Зотдир.
Шунинг учун дуони тарк килманглар, чунки дуо казони кайтаради. Хамда ким Аллохни назарида тутса Аллох уни назарида тутади. Ота-оналаримизга яхшилик килишни унутмайлик. Билайликки, ишларни юргизиш ва уларни улчовлаб куйиш Аллохнинггина кулидадир. Бошка хеч кимса буни кила олмайди".
Бу киссамни мен ибрат учун айтиб бердим. Шояд Аллох уни дунё йуллари торайиб, мусибатлари катталашган, олдида хамма эшиклари беркилиб, нажот йуллари кесилиб колган кишиларга фойдали килса. Дуо билан билан осмон эшигин кокинг ва ижобат килинишликка аник ишонинг. Охирги сузимиз ОламларнингРоббиси Аллохга хамдлар булсин. Умид узманг, факат шу Аллохга дуо килинг. Аллох субхонаху хакида чиройли гумон килинг".
|
| |
| |
| DURDON | Date: Payshanba, 17-Yan-2013, 00:11 | Message # 132 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | «Имомнинг аёлини ўйнаши» ёҳуд бир иллат изидан..
Инсон дунёга келиб яшай бошларкан, ҳар кимнинг олдига қўйган мақсади турлича. Кимдир юқори чўққиларга эришишни истайди, кимдир фақат ўз манфаатини ўйлайди, яна кимдир инсонларга нафим тегсин деб яшайди.. Орамизда шундай одамлар ҳам борки, беш кунлик дунёни фақат кайфу сафодан иборат деб ўйлаб, қалб кўзлари берк юради.. Токи уларга бир зарба бўлмас экан бу кўзлар кўра олмай юраверади. Аҳмад ва унинг дўсти Воил қилаётган ишлари ҳақида ўйламайдиган, Аллоҳдан қўрқмайдиган йигитлар эди.. Бир куни Воил дўсти Аҳмадга масжид имомининг аёли билан танишиб қолгани ҳақида гапириб берди… -“У мени уйига таклиф қилди. Мен уни эри тўсатдан келиб қолишидан қўрқяпман. Нима деб ўйлайсан, намоздан кейин имом билан бироз вақт гаплашиб ўтирсанг-чи…? Уни бироз вақтини олиб, чалғитиб, уйига вақтлироқ боришидан тўсиб турардинг…” деб таклиф берди. Аҳмад мийиғида кулиб, “Майли дўстим, сени илтимосинг ерда қолмасин” , - деди. Намоздан сўнг Аҳмад имомни олдига бориб, саломлашди. Бирга ўтиришни таклиф қилиб, суҳбатлаша бошлади. Бироз суҳбатлашиб ўтиришгач, имом уйига кетишга чоғланди. Аҳмад имом билан хайрлашиб бўлгач Воилга қўнғироқ қилиб, имом уйига қайтаётгани ҳақида хабар берди. Бир оздан сўнг Воил дўсти Аҳмадни олдига қайтиб келди ва нималар бўлганини мароқ билан сўзлаб берди… Шу зайлда орадан бир неча ойлар ўтди… Аҳмад ва имом ўртасида эса ишонч, дўстлик пайдо бўла бошлади. У имом билан кўп вақтини бирга ўтказадиган бўлди. Бир куни Аҳмад бечора имомга аёли унга билдирмасдан нималар қилаётганини, бор ҳақиқатни айтиб беришга қарор қилди. Имомни олдига бориб: “Шайх, очиғини айтадиган бўлсам мен сиз билан Аллоҳ учун вақтимни бирга ўтказмаётган эдим. Мен сиз билан дўстимни айбини ёпиш учун бирга эдим. Чунки сизни аёлингиз у билан сизга хиёнат қилаяпти….” Шайх нима деб жавоб берганини биласизми? - «Мен уйланмаганман!!! » – деди. Имом нималар деяпти?.. Нима мени алдамоқчими? Вазиятдан шундай чиқиб кетмоқчи-ми? Йўқ йўқ, умрида ёлғон гапирмаган одам энди ёлғон гапирармиди. Юзида ҳаттоки бирор ҳадик ўзгариш бўлгани йўқ-ку… Имомнинг бу гапи Аҳмад учун қаттиқ зарба бўлди. Нега Воил имомни уйланмаганини билган ҳолда ундан бундай қилишини сўради.. Кўз олди қоронғулашди.. Ҳаёллари жавоб ахтара тезлик ила ҳар бурчакка кириб чиқди.. Энг ёмон қўрққани… Ҳа, ҳа, энг қўрққани гумони ҳақиқат бўлиб чиқди.. «Дўсти» хиёнат қилаётган, хиёнат қилинаётган аёл - ўзининг аёли эди.. Кечагина «дўсти»га қалқон мисол туриб бериб, бир аёлнинг хиёнатига рози бўлаётган инсон ҳолати.. Била туриб имомнинг кўзини шамғалат қилишга уринган инсон ҳолати.. У эмас балки ўзининг кўзини шамғалат қилиб кетишди.. Балки бу ўзининг ҳам хиёнатларига берилган бир жазодир, балки даюсларча аёлини асрай олмаганининг жазосидир.. Балки дўстини қинғир йўлдан қайтармагани учундир.. Неки бўлганда ҳам жамиятимиздаги бундай иллатлардан огоҳ бўлишимиз, шунчаки кўз юмиб кетмасдан қайтишимиз, қайтаришимиз даркор.. Ҳадиси шарифда Росулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам): “Кимки бирон ёмон ишни кўрса, қўли билан қайтарсин, қўлидан келмаса тили билан қайтарсин, буни ҳам қила олмаса қалби билан қайтарсин” – деганлар. Жамиятда бундай илллатлар бўлар экан буларга биз, керак бўлса ҳар биримиз сабабчимиз. Суннатга мувофиқ ҳар биримиз бунга ўзимизни масъул билиб огоҳ бўлмас, огоҳлантирмас эканмиз иллатлар илдиз отишда давом этаверади..
Робия Муҳаммад Ризо қизи.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Payshanba, 17-Yan-2013, 01:07 | Message # 133 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | Маърузачи: Доктор Софват Ҳижозий Арабчадан Абу Жаъфар ал–Бухорийнинг эркин таржимаси
Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм Доктор Софват Ҳижозий ҳикоя қилади:
1957 йил. Франция шаҳарларидан бирида кўп қаватли бинонинг кираверишида жойлашган дўкон, эллик ёшлардаги турк асилли Иброҳим амакига қарашли. Иброҳим амаки араб тилини билмайдиган ва бизлар каби дипломларни қўлга киритган зиёли ҳам эмасди.
Мазкур бинода яҳудий оила ҳам истиқомат қиларди. Ҳар куни эрталаб ушбу оила ўғли, етти ёшли Жодни эҳтиёжларини харид қилиш учун юборар ва у дўкондан чиқиб кетар экан, битта шоколадни ўғирлашни канда қилмас эди.
Кунлар ўтар ва Жод дўкондан чиқиб кетар экан, битта шоколадни тинмай ўғирларди. Кунларнинг бирида нарсаларни харид қилиб,
дўкон эшигига яқинлашган Жодни, қўлига битта шоколадни олган Иброҳим амаки чақирди ва: – Жод, сен бугун шоколад ўғирлашни унутдинг!,– деди.
Жод қўрқиб кетди ва Иброҳим амакидан: – Сиз мени ҳар куни кўрармидингиз?,– деб сўради.
Иброҳим амаки: – Ҳа. Бугун мана бу шоколадни ол!,– деб жавоб берди.
Жод қайта шоколад ўғирламасликни ваъда қилди. Бироқ Иброҳим амаки: – Менга ҳеч ўғирлик қилмасликни ваъда қил. Чунки, сен: Бировнинг молини ўғирлаётган пайтимда у мени кўрмайди деб ўйлайсан. Бироқ, у, сени кўриб туради. Мен сени жуда яхши кўрганим учун, полицияга бермайман,– деди. Жод ҳеч қачон ўғирлик қилмасликка ваъда берди ва ҳар куни эрталаб дўкондан нарсалар харид қилиб чиқиб кетар экан: – Иброҳим амаки, бир пакет шоколад олдим!,– дерди.
Ушбу гўзал муомала туфайли мусулмон Иброҳим амаки билан, яҳудий болакай – Жод ўртасида самимий дўстлик алоқалари илдиз
отди. ...
Улар шунчалар самимий дўст бўлдиларки, яҳудий болакай Иброҳим амакига оиладаги барча сирларини, ҳатто, ўзининг шахсий муаммоларини ҳам айтиб берарди. Иброҳим амаки уни диққат билан тинглар ва столининг тортмасини очиб бир китобни чиқарар ва уни
Жоднинг қўлига берар, Жод эса кўзларини юмгач китобни очиб, очилган саҳифаларини Иброҳим амакига узатар, Иброҳим амаки уни жимгина ўқиб, китобни ёпар ва тортмага қайта қўяр, сўнгра, масъалани ҳал қилгунларича мунозара қилишар эди. Кунлар ўтиб борар, сҳолат эса такрорланарди...
Иброҳим амаки кексайиб олтмиш еттига, Жод эса улғайиб йигирма тўртга кирди. Ўрталаридаги самимий алоқа анчагина кучайди. ... Ва Иброҳим амаки фарзандларига бир сандиқни бериб, уни қўшнилари яҳудий Жодга тақдим этишларини васият қилиб, оламдан ўтди. Фарзандлар сандиқни топшириш ва оталарининг ўлимидан хабар бериш учун Жоднинг уйига келишди. Жод узоқ–узоқ йиғлади. Қайғуси шу даражада эдики, Иброҳим амаки мерос қилиб ташлаб
кетган сандиқни ҳам унутди... Аламига чидамаган йигит, кўчаларда санқий бошлади...
Жод кунларнинг бирида пайдо бўлган муаммони ҳал қилиш учун излана бошлади. Бироқ ечим йўқ эди... У, Иброҳим амакини эслаб: Оҳ Иброҳим амаки, сиз бўлсайдингиз мени тинглар, сўнгра, столингизнинг тортмасидан китоб чиқариб менга берардингиз. Мен эса кўзларимни юмиб уни очар ва очилган бетларни сизга кўрсатар, сиз эса уни жимгина ўқиб, мауммони ҳал қилиш учун фикрлашар эдик,– деди.
Ўша онда Жод Иброҳим амаки қолдирган сандиқни эслади ва уни очди. Не кўз билан кўрсинки, ичида ўша китоб турар эди. Жод
кўзларини юмди ва китобни очиб, кўзларини ҳам очди. Баногоҳ, кўзлари араб ҳарфларига тушди.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Payshanba, 17-Yan-2013, 01:10 | Message # 134 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: | davomi
Шошилганича тунислик дўстининг
олдига борди ва унга китобни кўрсатиб: Бу қанақа китоб?,– деб савол берди. – Бу мусулмонларнинг китоби ... Қуръон!,– деди ошнаси. Жод Ислом динини қабул қилди ва исми доктор Жодуллоҳ Қуръоний бўлди.
Доктор Софват Ҳижозий давом этади:
– Мен доктор Жодуллоҳ билан учрашиб, ундан бу ҳикояни эшитдим ва: Нега мусулмон бўлдингиз?,– деб сўрадим. У шундай жавоб берди: – Мен муаммоларнинг ечими Иброҳим амакида эмас, Иброҳим амаки ўқиган китобда эканини ҳис этдим. Иброҳим амаки оламдан ўтган ва Қуръон Карим қолган эди... Мен Қуръоннинг ҳақ эканини англадим!
Доктор Жодуллоҳ Қуръоний Оврупадаги энг йирик даъватчилардан бирига айланди. Унинг қўлида олти мингдан кўра кўпроқ яҳудий ва
насроний Ислом динини қабул қилди. Ундан ҳаётдаги энг бахтиёр они ҳақида савол берганимда: Қўлимда бир одамнинг мусулмон бўлиши,– деб жавоб берди. Мен: Албатта,
Аллоҳ таолонинг сиз сабабли бир одамни ҳидоят қилиши сизга Дунё ва Дунёдаги нарсалардан кўра яхшироқ–да!, десам: Йўқ! Мен у лаҳзада Иброҳим амаки қилган яхшиликнинг бир бўлагини қайтарган бўламан, холос!,– деди. Доктор Жодуллоҳ Қуръоний: – Иброҳим амаки мен билан ўн етти йил бирга бўлсада, Ислом ҳақида оғиз очмади. Ҳатто бирон марта: Сен яҳудийсан ва мен мусулмонман!,– демади. Буни қўйинг, ўзим қўлларим билан очган китоб ҳақида ҳам лом–мим демади,– деди.
Иброҳим амаки болакай бўлган Жодга: Сен яҳудийсан. Сен фалондақа ёки пистондақасан, дейиши мумкин эди. Лекин у, бу дунёдан ўтгунича ўн етти йил сабр қилди. У, Жоднинг мусулмон бўлиши ёки бўлмаслигини ҳам билмас эди. Бироқ, Иброҳим амаки уруғни ерга
қадаган, мевасини тугдириш эса Аллоҳнинг қўлида қолган эди...
Биз ҳаётимизга бир назар ташласак, намоз ўқимайдиган дўстимиз ёки ҳижобга бурканмаган синглимизни бир ой ёки кетма–кет икки ой даъват қилсак малол олиб, ноумидлигимиз кучаяди ва: Унга гапиришнинг фойдаси йўқ!,– деймиз. Ҳатто уни кофирлик, зиндиқлик ва аввалгидан кўра ёмонроқ ҳолата тушиш билан айблаймиз...
Иброҳим амаки эса: «Энди сен ҳам мусулмон бўл!» демай ўн етти йил даъват қилди. Шошилмади. Умидсизлик кийимига бурканмади! Балки ўта катта маҳорат билан Жодни Қуръонга боғлаб қўйди. Уруғни унинг қалбига қадади ва бу оламдан ўтганидан сўнгра меваларини тера бошлади. Унинг шиори: «Бандадан – ҳаракат, кўрмасада
муваффақият!» эди. Доктор Жодуллоҳ қўлида мусулмон бўлганлардан Иброҳим амаки ҳам савобини олади!
Бундан кейин доктор Жодуллоҳ Қуръоний Исломга чорлаш учун Африка қитъасига йўл олади ва у ерда ўн йил қолади... Унинг қўлида Зулу қабиласидан олти миллион, ҳа, тўғри ўқидингиз, 6 000 000 киши Ислом динини қабул қилади. Энди, сиз Иброҳим амакининг савоби қанча бўлганини ўйлаб кўринг?!
Ишнинг ҳайратли бошқа тарафи борки, доктор Жодуллоҳдан: Нега Францияни ташлаб, Африкага кетдингиз?,– деб сўраганимда юзидаги табассум билан: – Буни Иброҳим амаки хоҳлаган эди,– деб қолди.
Мен бу гапнинг тагига ета олмадим. Доктор Жодуллоҳ ўша заҳоти Иброҳим амакининг Қуръонини чиқариб, китоб билан муқова орасига Африка қитъасининг харитасини қора қалам билан чизилган расмини,
унинг тагида: ﴿ ِﺔَﻨَﺴَﺤْﻟﺍ ِﺔَﻈِﻋْﻮَﻤْﻟﺍَﻭ ِﺔَﻤْﻜِﺤْﻟﺎِﺑ َﻚِّﺑَﺭ ِﻞﻴِﺒَﺳ ﻰَﻟِﺇ ُﻉْﺩﺍ ﴾ «Роббингиз йўлига ҳикмат ва чиройли мавъизалар билан чақиринг!» (Наҳл: 125) оятидан кейин Иброҳим амакининиг имзоси турганини кўрсатди.
Доктор Жодуллоҳ Қуръоний 2003 йили Африкада кенг тарқалган касалликлардан бири сабабли, тақрибан, 55 ёшида бу дунёдан кўз юмди.
Мен, Лондонда Суданнинг Дарфур провинциясида яшаётган мусулмонларга инсоний ёрдам кўрсатиш, улар ичидан муҳтож бўлганларини миссионерлик ва уруш ҳалокатидан қутқариш мавзусида ўтказилган конференцияда иштирок этдим. Ўша ерда
Дарфур минтақасида яшайдиган Зулу қабиласининг сардорларидан бири билан учрашиб қолдим ва унга: Сиз доктор Жодуллоҳни танийсизми?,– деб сўрадим. Сардор менга синчковлик билан қараб: Сиз уни танийсизми?!,– деб қолди. Мен: Ҳа, у билан Швейцарияда даволанаётган пайтида кўришган эдим,– деб жавоб бердим. Сардор бирдан қўлларимни олиб ҳарорат билан ўпа бошлади. Мен: Нима қилаяпсиз? Ахир мен қўлни ўпишга лойиқ бирон иш қилмадим–ку?!,–дедим. Шунда сардор: – Мен сизнинг қўлингизни эмас, доктор Жодуллоҳ Қуръонийнинг қўли билан сўрашган қўлни ўпаяпман!,– деди. Мен: – Сиз ҳам доктор Жодуллоҳнинг қўлида мусулмон бўлганмисиз?,– деб сўрасам:
– Йўқ, унинг қўлида мусулмон бўлган одамнинг қўлида Ислом динини қабул қилганман!,– деб жавоб берди.
Аллоҳу акбар! ...
Айтинг–чи, доктор Жодуллоҳ Қуръоний раҳимаҳуллоҳнинг қўлида қанча одам мусулмон бўлган?! Буларнинг барчасининг савоби доктор Жодуллоҳга ва унинг мусулмон бўлишига Аллоҳдан кейин сабабчи бўлган ва бундан ўттиз йил илгари оламдан ўтган Иброҳим амакигадир!!
Энди битта саволим бор: Биласизларми, доктор Жодуллоҳ Қуръонийнинг қўлида энг охири ким мусулмон бўлган эди?! Онаси – Мариям! ... Ҳа, у касалхонада жон таслим қилаётган фарзандини қучоғига олиб мусулмон бўлди. Ўша пайтда ёши етмиш иккида эди. Мен мусулмон бўлишининг нега кечиккани ҳақида сўрасам, у шундай жавоб берди:
– Жод Ислом динини қабул қилгач уни яҳудий динига қайтариш учун Иброҳим амаки билан тинмай курашдим. Ўша йиллар давомида ўзимга ўзим: – Жоҳил, кичкина дўконни бошқараётган турк асилли Иброҳим амаки ўлиб кетганидан кейин ҳам ўғлимга қандай ўз ҳукмини ўтказаяпти? Мен – француз яҳудийси, дорулфунунда Социлогия фанининг профессори бўлган аслзода аёл, Иброҳим амаки билан мен билан ўтказган умрининг тўртдан бирини ўтказган ўғлим Жодга нега айтганларимни қилдира олмайман!,– дея савол бериб, жаҳлим чиқарди.
Бироқ, ўғлим жон таслим қилар экан унинг яҳудий динига қайтишини илтимос қилганимда, у: «Ашҳаду ан ла илаҳа иллаллоҳ ва ашҳаду анна Муҳаммадар Расулуллоҳ» (Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ ва Муҳаммад Аллоҳнинг элчисидир)– деди ва унинг меҳр тўла нигоҳи менинг ҳайратларга тўла нигоҳим билан қаршилашди. Ўша пайтда сир Иброҳим амакида эмас, ушбу Китобда эканини англаб етдим,– деб қўлидаги Қуръонни кўрсатди ва жилмайиб қўйди...
Аллоҳим, Иброҳим амакини раҳмат қил! ...
... Дўстлар, бу ҳикоя Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам замонида ёки Ислом ўлкасида бўлиб ўтмади. Унинг қаҳрамони ҳам араб ёки Ислом олимларидан бири эмас ...
У, фақатгина, ҳаётида Қуръонга ошно бўлган ва вафотидан сўнгра Аллоҳ Қуръон сабабли улкан зафарлар берган оддий мусулмон, холос!
Сиз ҳам Аллоҳнинг йўлига даъват қилиш учун ҳар куни нийятингизни янгиланг ва Иброҳим амакидан кам эмаслигингизни унутманг! Зеро, Ислом дини ҳар замон ва маконда биттадир.. Қуръон ҳам биттадир... Фақатгина, уни жуда яхши тушунишимиз, қуролимиз – ҳалимлик, сабр, ҳикмат ва чиройли насиҳат бўлиб, севимли Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ахлоқи билан хулқланишимиз, уруғни ерга қадаб, мевани кутмаслигимиз керак...
Шиоримиз доимо: «Бандадан – ҳаракат, кўрмасада муваффақият!», бўлсин! ...
|
| |
| |
| DURDON | Date: Chorshanba, 23-Yan-2013, 12:34 | Message # 135 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10149
Status: |
(Арабчадан таржима)
Бағдод фақиҳларидан бири Аҳмад ибн Мискин шундай ҳикоя қилади:
Ҳижрий 219-йилда қаттиқ қашшоқ бўлиб қолдим, қўлимдан пул кетиб, манзилим қуп-қуруқ бўлиб қолди. Бағдоднинг Басра дарвозаси маҳалласидаги ҳовлим шаҳар ичида гўё ҳеч вақоси йўқ саҳронинг бир бўлаги кесиб келтириб қўйгандек шаҳарга етти ёт алфозда бўлиб қолган эди.
Янги бир жазирама кун бошланди, қуёш булутлар ортидаги олис осмондан эмас, қумлар орасидан чиқиб келгандек атрофга олов пуркар эди. Кўм-кўк дарахт ичида осилиб қовжираб ётган бир япроқдек бўлиб турган уйим устидан ҳам ўтди.. Инсон зоти ҳалқумидан ўтгулик бирор нарса уйда қолмаган, уйнинг девору тошлари, тахтаю устунларигина шумшайиб турар эди. Уйимда аёлим билан ёш фарзандим ўтирар, очлик барчамизнинг силламизни тамоман қуритган эди. Бола ва онасига қараб очлик устига аламу оғриқ юрак-бағримни эзар, улар ҳолига чидай олмасдим.
Ўзимга ўзим: тошу тахталарни ейиш имкони йўқ экан, сотиб пулини ейлик, дедимда ҳовлини сотиб, бошқа чоғроқ ерга ўтиш ҳақида ўйладим. Лекин отамдан қолган уйдан чиқиш гўё мен учун ўлим, теримни шилиб, теридан танани ажратишдек иш эди. Ўша кечаси очлигу алам зўридан худди чўғ устига ағанагандай, аъзои бадани моматалоқ бўлиб кетган одамдай ухлаёлмай, у ёқдан бу ёққа ағдарилиб чиқдим.
Ғира-ширада бомдодга чиқдим. Масжид ерда бўлса-да, гўё осмоннинг бир бўлагидек кўринар эди.. Шунда ўзимни ердан бир зумга бўлса-да узилгандек ҳис этдим. Намоз тугагач, одамлар Аллоҳ таолога дуою илтижо қила бошлашди. Улар орасида ўтирар эканман, тилимдан шу сўзлар чиқаётганини сездим: "Эй Аллоҳим! Дину диёнатда қашшоқ бўлиб қолишдан Ўзингдан паноҳ тилайман... Тоатингга йўғрилган, ўзимни ислоҳ этувчи атойингни дариғ тутмагин... Қазойингга розилик баракасини бер, тоату ризолик узра барқарор қил..Эй энг раҳмли Зот...".
Кейин бу аянчли аҳволим ҳақида ўйлаб масжидда узоқ ўтириб қолибман... Бир вақт қарасам, чошгоҳ вақти бўлиб, қуёш ҳам оқариб, дунёни ёритиб юборган экан. Ҳовлини сотишим кераклигини хотирлаб ташқари чиқдим, қаерга боришимни, кимга айтишни билмас эдим.
Узоқ юрмай балиқчи Абу Наср Сайёдга рўпара келдим. Уни танир эдим.
- Абу Наср, дедим. – Уйни сотмоқчи эдим, аҳволим танг, йўқчилик... Ҳовли сотилгунча бугунга бирор қарз бериб турсангиз..
- Уҳ, тақсир, деди у. – Мана шу тугунчани олиб туринг, мен ортингиздан уйингизга ўтаман унда.
Тугунчада икки кулча бўлиб, орасига ҳолва солинган эди. Тугунчага ҳайрон қараб турганимни кўриб:
- Ҳаа, бу шайхнинг баракаси, деди у.
- Қайси шайх, қандай барака?- дедим.
- Кеча шу масжид эшигига бақамти турар эдим, одамлар жума намозини ўқиб тарқаган. Абу Наср Бишр Ҳофий ўтиб қолдилар. "Бу вақтда нима қилиб турибсиз?" дедилар. Мен "Уйда на нон, на пул бор, сотадиган нарсам ҳам йўқ" дедим. "Аллоҳул мустаон.. Тўрингизни олиб дарёга юрингчи.." дедилар. Бирга кетдик. Дарёга етганимизда "Таҳорат олиб, икки ракаат намоз ўқинг" дедилар. Ўқидим. "Бисмиллоҳ деб тўрни отинг" дедилар. Айтганларидек тўрни отдим. Тўрга бир оғир нарса илинди. Шошиб торта бошладим, кучим етмай, шайхни ёрдамга чақирдим, биргалашиб тортиб олдик. Не кўз билан кўрайки, тўр ичида семизлигу катталикда илгари менга учрамаган бир балиқ ётарди. "Энди бориб сотинг, пулига ўзингиз, оилангиз аҳволини яхшиланг" дедилар. Балиқни сотиб, пулига уйга анча нарса харид қилдим, яна пул ошиб қолди. Уйга келиб оила ичида овқатланиб шайхни эсладим. "У кишига бир ҳадя олиб борай" дедим. Шу қўлингиздаги тугунчани олиб, ичига икки кулча солиб, орасига ҳолва қўйиб, бориб эшикларини тақиллатдим. "Ким?" дедилар. "Абу Наср" дедим. "Қўлингиздагини даҳлизга қўйиб ўзингиз киринг" дедилар. Кириб, у кишига балиқни сотганимни, пулига анча нарса олганимни, яна пул ортиб қолганини айтдим. "Уйга келиб, овқат қилиб ҳаммамиз овқатландик, шунда сизга ҳам илиниб, ҳадя олиб келган жойим эди" дедим. "Эй Абу Наср! Агар ўзимиз (нафсимиз)га едирганимизда балиқ чиқмаган бўларди.. Боринг, ўзингиз ва оилангиз билан енг" дедилар, деб ҳикоясини тугатди Абу Наср.
Мен шундай қаттиқ оч қолган эдимки, биттагина кулчанинг ўзи мен учун осмондан тушган тўкин дастурхон билан тенг эди, лекин шайхнинг балиқ ҳақидаги охирги гаплари менга шундай озиқ бўлдики, гўё дунёдан эмас, жаннат мевалари ила тўйгандек ҳис этдим ўзимни. Ўзимча ичимда қайтариб, бу ҳавойи нафслар, ҳайвоний шаҳвату иштаҳалар одамларни нечоғли ёриб юборишини тааммул қила бошладим. Аниқ билиб етдимки, биз балони ўзимизга ўзимиз чақирар эканмиз: ўзимизча молу дунёни шарҳу баён қилиб, ўз ҳавойи нафсларимизга мос тафсир қилар эканмиз-да, ўша лафзлардан бир бўлаги нафсимиз тўрига жойлашиб олгач, инсон қаърида ётиб олиб ўзининг маънодошларини, турли маъсияту гуноҳларни ўзига чорлай бошлар экан... Бу чиркин маънолар атрофида эса маъно шайтонлари гўё гўнг атрофидаги пашшалардек айланар, тана соҳиби бўлган биз эса шайтонлар амрига бўйсунишга, улар билан, улар учун хизмат қилишга тайёрланиб бораверар эканмиз... Мусибат кетидан мусибат келиб, ахийри бандасини йиқар экан...
Бул пашшаю ҳашаротлардек бўлган шайтонлар ўша айланадиган ерни, айланадиган қўланса нарсани топмаганида, келиб ҳам, тўпланиб ҳам ўтирмаган бўларди. Бу нарсалар бири кетидан бошқаси кетиб тўпланмай, вақтида ювиб турилганида, дунёнинг чиркин яралган эканини кўрсатиб, уни безаб кўрсатувчи сўзларни, маъноларни вақтида ҳайдаб турганимизда хаёлимизда, тасаввуримизда дунёни ҳозиргидек кўрмаган, балки унга бошқачароқ қараган, бинобарин, амалларимиз-да бошқача яхшироқ ва покизароқ бўлган бўлар эди...
|
| |
| |
