Ухлашдан аввал ўқиладиган дуолар ва уйқусида чўчиб кетиб, ваҳима босган киши ўқийдиган дуо. Уйқусида чўчиб кетиб, ваҳима босган киши ўқийдиган дуо: [أعوذ بكلمات الله التامات من غضبه وعقابه وشر عباده ومن همزات الشياطين وأن يحضرون] Маъноси: "Оллоҳнинг мукаммал калималари ила унинг ғазабидан, азобидан, бандаларининг ёмонлигидан ва шайтонларнинг васвасаларидан ва шайтонларни менга келишларидан паноҳ тилайман".
Ухлашдан аввал ўқиладиган дуолар.
Ухлашдан аввал икки қўлини дуо қилаётган кишидек очади. Кейин эса бисмиллоҳни айтиб, ушбу сураларни қулҳуваллоҳу аҳадни, қулъаузу бироббил фалақни ва қулъаузу бироббиннасни ўқийди. Сўнг икки кафтига нафх уриб, кейин бу икки қўлини бош, юз ва олди тарафидан бошлаб, баданига қўли етганича суртади. Шу тарзда уч бор такрорлайди. Сўнг бақара сурасидаги оятал курсийни ва суранинг охиридаги аманар-росул оятини ўқийди. Маъноси: 285. Пайғамбар ўзига Парвардигоридан нозил қилинган нарсага иймон келтирди ва мўминлар (ҳам иймон келтирдилар). Оллоҳга, фаришталарига, китобларига ва пайғамбарларига иймон келтирган ҳар бир киши (айтди): «Унинг пайғамбарларидан бирон кишини ажратиб қўймаймиз». Ва «Эшитдик ва итоат этдик. Парвардигоро, гуноҳларимизни мағфират қилишингни сўраймиз. Ва фақат Ўзингга қайтажакмиз», дедилар. 286. Оллоҳ ҳеч бир жонни тоқатидан ташқари нарсага таклиф қилмайди. (ҳар кимнинг) қилган (яхши) амали ўзи учундир ва (ёмон) амали ҳам ўзининг бўйнигадир. Парвардигоро, агар унутган ёки хато қилган бўлсак, бизни азобингга гирифтор айлама! Парвардигоро, бизларнинг зиммамизга биздан илгари ўтганларнинг буйинларига қўйган юкингни юклама! Парвардигоро, бизларни тоқатимиз етмайдиган нарсага зўрлама! Бизларни афв эт, (гуноҳларимизни) мағфират қил, (ҳолимизга) раҳм айла! Ўзинг хожамизсан! Бас, бу кофир қавм устига Ўзинг бизни ғолиб қил! 1- [باسمك ربي وضعت جنبي وبك أرفعه فإن أمسكت نفسي فارحمها وإن أرسلتها فاحفظها بما تحفظ به عبادك الصالحين] Маъноси: "Сенинг исминг ила ёнимни қўйдим. Ва уни сенинг номинг ила кўтараман. –яъни уйғонаман- Агар жонимни ушлаб қолсанг, -руҳимни жасадимга қайтармасанг- ўзинг раҳм айла! Агар уни қўйиб юборсанг, -жонимни қайтариб берсанг- уни солиҳ бандаларингни ҳимоя қиладиган нарса билан асрагин". 2 - [اللهم إنك خلقت نفسي وأنت توفاها لك مماتها ومحياها إن أحييتها فاحفظها وإن أمتها فاغفر لها اللهم إني أسألك العافية] 3- [اللهم قني عذابك يوم تبعث عبادك] (ثلاث مرات) Бу дуони уч марта ўқилади. Маъноси: "Парвардигоро! Мени, бандаларингни қайта тирилтирадиган кунда азобу уқубатингдан асрагин". 4- [باسمك اللهم أموت وأحيا] Эй Илоҳим! сенинг исминг ила ўламан –яъни ухлайман- ва сенинг исминг ила тириламан. –яъни уйғонаман!. 5 - [سبحان الله (ثلاثا وثلاثين) والحمد لله (ثلاثا وثلاثين) والله أكبر (أربعا وثلاثين)] Субҳаналлоҳни ўттиз уч марта, алҳамдулиллаҳни ўттиз уч марта, Оллоҳ акбарни эса ўттиз тўрт марта айтади. 6 - [اللهم رب السموات السبع ورب العرش العظيم ربنا ورب كل شيء فالق الحب والنوى ومنزل التوراة والإنجيل والفرقان أعوذ بك من شر كل شيء أنت آخذ بناصيته اللهم أنت الأول فليس قبلك شيء وأنت الآخر فليس بعدك شيء وأنت الظاهر فليس فوقك شيء وأنت الباطن فليس دونك شيء اقض عنا الدين وأغننا من الفقر] Маъноси: "Эй! Илоҳим! Етти осмонлару, буюк аршнинг ва бизларнинг Раббимиз! Ҳамда ҳамма нарсанинг Раббиси! Дону дунни ёриб, ундирувчиси! Таврот, Инжил ва фурқонни нозил қилгувчиси! Мен сендан менга ҳамма нарсанинг ёмонлигидан паноҳ беришингни илтижо қиламан! Сен ҳамма нарсанинг пешонасидан тутгувчидирсан! Эй Илоҳим! Сен аввалсанки, сендан аввал ҳеч нарса бўлмаган. Сен охирсанки, сендан кейин ҳеч нарса йўқ! сен зоҳирсан, сендан устун ҳам ҳеч нарса йўқ, сен ботинсан, сендан остда ҳеч нарса йўқ. Бизларнинг қарзларимизни ўзинг адо эт! Ва бизларни камбағалликдан озод қил". 7 - [الحمد لله الذي أطعمنا وسقانا وكفانا وآوانا فكم ممن لا كافي له ولا مؤوي] Маъноси: "Бизларни таомлантириб, суғорган ва бизларга жой бериб, ҳар ишимизда мададкор бўлган Оллоҳга ҳамдлар бўлсин! Қанча-қанчалар борки, уларни жой билан таъминловчи ва ҳар ишларида мададкор бўлувчи ҳомий йўқ". 8 - [اللهم عالم الغيب والشهادة فاطر السموات والأرض رب كل شيء ومليكه أشهد أن لا إله إلا أنت أعوذ بك من شر نفسي ومن شر الشيطان وشركه وأن أقترف على نفسي سوءا أو أجره إلى مسلم] Маъноси: "Парвардигоро! Эй ғайб ва ошкорни билгувчи! еру осмонларни яратгувчиси! ҳамма нарсанинг Раббиси ва подшоси! Гувоҳлик бераманки, сендан ўзга илоҳ йўқдир! Мен нафсимнинг ёмонлигидан, шайтоннинг ёмонлигидан ва у мени ширкка йўллашидан ёки -унинг тузоғига тушиб қолишдан- паноҳ беришингни илтижо қиламан. Ўзимга, ёки биронта мусулмонга ёмонлик қилиб қўйишимдан ҳам паноҳ беришингни тилайман". 9- Сажда ва мулк яъни таборак сураларини ўқийди. 10- [اللهم أسلمت نفسي إليك وفوضت أمري إليك ووجهت وجهي إليك وألجأت ظهري إليك رغبة ورهبة إليك لا ملجأ ولا منجا منك إلا إليك آمنت بكتابك الذي أنزلت وبنبيك الذي أرسلت] Маъноси: "Эй Илоҳим! мен ўзимни сенга таслим қилдим. Ишимни сенга топширдим. Юзимни сенга юзлатдим.-Савобингни умид қилиб, азобингдан қўрқиб- Сенга суяндим. Сенинг –ғазабингдан паноҳ топиш ва илтижо қилиш ҳам- фақат ўзингга қайтиш иладир. Сен нозил қилган китобга ва сен юборган пайғамбарга иймон келтирдим"
Anas ibn Molikdan, roziyallohu anhu: «Hazrati Pay-g‘ambarimiz huzurlarida bir odam namoz o‘qir edi. Odam namozdan so‘ng duo qilib, shunday dedi: «All`ohumma inn`iy as’aluka bi anna lakal-hamdu l`a il`aha ill`a Antal Mann`anu b`adi’us-sam`av`ati val-arzi, y`a zal-jal`ali val-ikr`om, y`a Hayyu y`a Qo‘yy`um». «Allohim, Sendan ushbular hurmatiga so‘raymanki, hamd Senga xosdir. Sendan O‘zga hech bir iloh yo‘qdir. Sen Mannonsan: mo‘l-ko‘l beruvchisan, osmonlaru yerni bemisl yaratgan Sensan. Ey jalol va ikrom egasi! Ey mavjudotga hayot berguvchi, ularning hayotini davom ettirguvchi Allohim! Duoyimni qabul ayla!» Rasuli akram, sollallohu alayhi va sallam, bu duoni eshitib, shunday marhamat qildilar: «Alloh taologa ismi a’zami bilan duo qildi. Alloh, u ismining haqqi-hurmati, istasa, duoni qabul qiladi».
Sa’d ibn Abi Vaqqosdan (r.a) rivoyat qilinishicha, Payg‘ambarimiz, sollallohu alayhi va sallam, shunday deganlar: «Zunnun (Yunus) alayhissalom baliq qornida bunday duo qilgan: «L`a il`aha ill`a anta subh`anaka inn`iy kuntu minaz-z`olim`iyn». «Sendan o‘zga iloh yo‘qdir. Sen barcha nuqsonlardan pokdirsan. Darhaqiqat, men (o‘zimga) zulm qiluvchilardan bo‘ldim» (Anbiyo, 87). Shunisi aniqki, bir musulmon biror narsa istab, bu bilan duo qilsa, Alloh qisqa paytda uning duosini qabul qiladi» (Termiziy. «Da’vat», 3505-hadis). Hazrati Oyisha (r.a.): «Bir kuni Alloh Rasulining, sollallohu alayhi va sallam, bunday duo qilayotganlarini eshitdim: «All`ohumma inn`iy as’aluka bismikat-t`ohirit-toyyibil-mub`arokil-ahabbi ilaykal-laz`iy iz`a du’iyta bih`i ajabta va iz`a su’ilta bih`i a’toyta va izas-turhimta bih`i rohimta va izas-tufrijta bih`i farrojta». «Allohim, Sening pok, chiroyli, muborak va Sen uchun eng sevimli va go‘zal bo‘lgan isming haqqi-hurmatiga Sendan so‘rayman. U isming-la duo qilinsa, qabul etasan. Uning hurmatidan Sendan bir narsa so‘ralsa, berasan. Uning hurmatidan marhamat istalsa, marhamat etasan. Uning hurmatidan Sendan qiyinchiliklardan xolos bo‘lish so‘ralsa, qutqarasan. G‘am-anduhlarni ketkazasan» (Ibn Moja. «Duo», 3859-hadis). Asmo binti Yaziddan (r.a.): «Janob Payg‘ambarimiz shunday marhamat qilganlar: Ismi A’zam ushbu ikki oyatdadir: «Va il`ahukum il`ahun v`ahid, l`a il`aha ill`a huvar-rohm`anir-roh`iym». «Sizning ilohingiz yakkayu yagona Tangridir. U mehribon va rahmli bo‘lib, Undan boshqa iloh yo‘qdir». (Abu Dovud. «Solat», 1496-hadis). Ikkinchisi «Ol-i Imron» surasining ilk oyatlaridir: «Al`if, l`am, m`im. All`ohu l`a il`aha ill`a huval-hayyul-qoy-y`um». «Alif, lom, mim. Alloh — Undan o‘zga iloh yo‘qdir. U tirik va abadiy turuvchidir» (Abu Dovud. «Solat», 1496-hadis)
Biror kasallikka yo‘liqqan kishi, bu kasallikdan xalos bo‘lishi uchun hech vaqt o‘tkazmay, mutaxassis shifokorlarga murojaat qilishi, uning tavsiyalariga amal qilib, ayni paytda duodan ham foydalanmog‘i lozim. Bu duolarni bemorning o‘zi o‘qishi yoki birov unga o‘qishi mumkin. Tahoratli holda avvalo Fotiha surasi, so‘ngra Qur’oni karimdan shifo oyatlari o‘qiladi. Bismill`ahir rohm`anir roh`iym. Va yashfi sud`uro qovmin mu’min`iyna va yuzhib g‘oyzo qul`ubihim. «Alloh mo‘minlar qavmi siynalariga shifo beradi va dillaridagi alamni ketkazadi» (Tavba, 14-15). Y`a ayyuhan-n`asu qod jaatkum mav’izotun min Robbikum va shif`aun lim`a fis-sud`uri va hudan va rohmatan lil-mu’min`iyn. «Ey odamlar! Sizlarga Robbingizdan va’z (nasihat), dillardagi narsa (shirk illati)ga shifo va mo‘minlarga hidoyat va rahmat keldi» (Yunus, 57). Va nunazzilu minal Qur’`ani m`a huva shif`a’un va rohmatun lil-mu’min`iyn. «(Biz) Qur’onda(n) mo‘’minlar uchun shifo va rahmat bo‘lgan (oyat)larni nozil qilurmiz» (Al-Isro, 82). Qul huva lil-laz`iyna `amanu hudan va shif`aun «Ayting: «(Ushbu Qur’on) imon keltirgan zotlar uchun hidoyat va shifodir». Bu oyatlar o‘qilgach, bunday duo etiladi: «All`ohumma Robban-n`asi azhibil-ba’sa, ishfi Antash-sh`af`iy l`a shif`a’a ill`a shif`a’uka, shif`a’an l`a yug‘`odiru saq`oman». «Allohim, ey insonlarning Rabbi, kasallikni mahv etuvchi! Ortda kasallikni qoldirmaydigan shifo ber. Shifo berguvchi faqat O‘zingsan. Sendan o‘zga shifo berguvchi yo‘qdir» (Abu Dovud. «Janoiz», 3107-hadis). All`ohumma ishfi ‘abdaka yanka’laka ‘aduvvan av yamshi laka il`a sol`atin. «Allohim, shu bandangga shifo berginki, Sening bir dushmaningga ziyon yetkazsin yoxud Sening rizoligingga erishmoq uchun namoz o‘qishga yurib borsin». Bismill`ahi arq`ika min kulli shay’in yu’zika min sharri kulli nafsin av ‘aynu h`asid`iyn. All`ohumma yashf`iyka, bismill`ahi arq`ika. «Senga iztirob beruvchi hamma narsadan, har hasadgo‘y nafsdan yoxud ko‘zdan Allohning nomi ila senga shifo so‘rayman. Alloh nomi ila senga shifo so‘rayman» (Termiziy. «Janoiz», 972-hadis).
Ikki rakat namoz o‘qib, Allohdan mas’ud bo‘lishlarini so‘rab, duo qilgach, «Bismillah...» aytib«Robban`a hablan`a min azv`ajin`a va zurriyy`atin`a qurrota a’y`unin va’j’aln`a lil-muttaq`iyna im`ama». «Parvardigoro, xotinlarimizdan va zurriyotlarimizdan bizlarga ko‘z quvonchini baxsh et va bizlarni taqvodorlarga peshvo qilgin» (Furqon surasi, 74-oyat) oyatini o‘qib, zavjasi bilan birga bo‘lishdan oldin «Bismill`ahir roh-m`anir roh`iym. All`ohumma jannibnash-shayt`ona va jannibish-shayt`ona m`a rozaqtan`a». «Allohim, shaytonni bizdan va bizga ato etganing farzanddan uzoqlashtir» (Buxoriy. «Nikoh», 66) duosini o‘qiydi.
Homilador ayol tibbiy muolajalardan o‘tish bilan birga diniy vazifalarni ado etishi va fursat topishi bilan «Oyatal kursi» va «Sharh» surasini, so‘ng ushbu duoni o‘qishi maqbuldir: «All`ohumma a’tin`a sihhatan va ‘`afiyatan va avl`adan s`olihan va rizqon v`asi’an va du’`a’an maqb`ulan». «Allohim, bizga sog‘liq va ofiyat ber. Xayrli farzandlar ehson et. Mo‘l rizq ber, duoimni qabul ayla».
Bunday paytda ayolning yaqinlari uning yonida yoxud qo‘shni xonada «Oyatal kursi»ni, so‘ngra A’rof surasining 54-oyatini o‘qishadi: «Inn`a robbakumullaz`iy xolaqos-sam`av`ati val-arzo f`iy sittati ayy`amin summas-tav`a ‘alal-’arshi, yug‘shil-laylan-naharo yatlubuh`u has`isan vash-shamsa val-qomaro van-nuj`uma musaxxorotin bi amrih, al`a lahul-xolqu val-amru tab`arokall`ohu Robbul-’`alam`iyn». «Darhaqiqat, Rabbingiz osmonlaru Yerni olti kunda yaratgan, so‘ngra Arshga istivo qilgan, kunduzga tunni qoplatadigan-uni (ya’ni, tun-kunni) shitob quviydi – quyosh oy, yulduzlarni O‘z amriga musaxxar (mute) qilib qo‘ygan Allohdir. Ogoh bo‘lingizki, yaratish va buyurish Unga xosdir. Olamlarning rabbi Alloh barakotlidir». Bu oyatdan keyin Ixlos, Falaq, Nas suralari va Fotiha o‘qiladi. Xayrli bir farzand berilishi uchun duo qilinadi.
All`ohumma ilayka tavajjahtu va bika i’tasomtu. All`ohumma akfin`i m`a ahamman`i va m`a l`a ahtamtu lah`u. All`ohumma zavvidnit-taqv`a, vag‘firl`i zanb`i va vajjihn`i lil-xoyri ayna m`a tavajjahtu. Allohim, Sen tomon intildim. Senga yukindim. Allohim, meni andishalantirgan yoxud andishalantirmagan xususlarda Sen menga kifoya qil. Taqvoni menga ozuqa qil, Allohim! Gunohimni kechir va qaerga bormayin, meni doimo yaxshilikka boshla, yo Rabbiy. (Payg‘ambarimiz, sollallohu alayhi va sallam, har gal yo‘lga chiqqanda ushbu duoni o‘qir edilar.) («Al-azkor», 195-bet).
Bismill`ahir rohm`anir roh`iym. Subh`anallaz`iy saxxora lan`a h`az`a va m`a kunna lah`u muqrin`iyn. Va inn`a il`a Robbin`a la munqolib`un. «Bu ulovlarni bizning xizmatimizga bergan Alloh buyukdir. U barcha aybu nuqsonlardan munazzahdir. Yo‘qsa, bizning bularga kuchimiz yetmas edi» oyati o‘qiladi va uch marta«Alhamdulillah» va uch marta «Allohu akbar» degach: Subh`anaka inn`i zolamtu nafs`i fag‘firl`i, innah`u l`a yag‘firuz-zun`uba ill`a Anta. Allohni aybu nuqsonlardan poklab yod etaman, men o‘z nafsimga zulm qildim. Allohim! Meni kechir. Chunki Sendan boshqa kechirguvchi yo‘q («Az-azkor», 145-bet).
Inn`a lill`ahi va inn`a ilayhi r`oji’`un. All`ohummaktubh`u fil-muhsin`iyna vaj’al kit`abah`u f`iy illiyy`in. Vaxlufhu ‘al`a ‘aqobih`i fil-g‘`obir`in. All`ohumma l`a tuharrimn`a ajroh`u val`a taftinn`a ba’dah`u vag‘fir lan`a va lah. Bizni Alloh keltirdi, yana Unga qaytamiz va albatta Rabbimizga qovushamiz. Allohim! Uni(mayyitni) dargohingdagi yaxshi kishilar qatoriga yoz, kitobini fazilatlilarnikidan ayla. Ortda qolganlariga kafil bo‘l.
All`ohummag‘fir l`iy zanb`iy va azhab g‘oyzo qolb`iy va ajirn`iy minash-shayt`onir-roj`iym. Allohim, gunohlarimni kechir, qalbimning hiddatini (g‘azabini, alangasini) ketkaz va meni shaytonning yomonligidan asra. Shunda ham g‘azab ketmasa, imkon topilsa, tahorat olib ikki rakat namoz o‘qish, «Alam nashroh laka...» surasini tilovat qilish va yuqoridagi duoni takrorlash lozim.
L`a il`aha illall`ohu vahdah`u l`a shar`iyka lah, lahul-mulku va lahul hamd va huva ‘al`a kulli shay’`in qod`iyr. All`ohumma l`a mania’ lim`a a’toyta va l`a mu’tiya lim`a mana’ta va l`a yanfa’u zal-jaddi minkal-jadd. Allohdan boshqa iloh yo‘q. Uning tengi va sherigi yo‘q. Mulk Unikidir. Hamd Ungadir. U har narsaga qodirdir. Allohim! Sening berganingga monelik qiluvchi hech narsa yo‘q. Bermaganingni beradigan hech kimsa yo‘qdir. Mol-dunyo egasining mol-dunyosi Sening ehsoning o‘rniga o‘tib, unga foyda bermaydi (Muslim. «Masajid», 137).
Шарҳ: Ифтор пайтида дуо тўсиқсиз қабул бўлиши маълум ва машҳур. Ушбу ва ундан кейин келадиган ривоятлардаги дуолар эса, оғиз очиш дуоларидир. Шулардан бирини ёдлаб олиб, оғиз очиш пайтида ўқишга одатланилса, жуда ҳам яхши бў¬лади.
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон ифтор қилсалар:
«Аллоҳумма лака сумту ва ала ризқика афторту», яъни, «Эй бор Худоё, Сен учун рўза тутдим ва Сен берган ризқ ила ифтор қилдим», дер эдилар».
Абу Довуд ва Табароний ривоят қилишган.
Табаронийнинг лафзида:
«Бисмиллаҳи. Аллоҳумма лака сумту ва ала ризқика афторту», яъни, «Бисмиллаҳи. Эй бор Худоё, Сен учун рўза тутдим ва Сен берган ризқ ила ифтор қилдим», дейилган.
Абдуллоҳ ибн Зубайр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Саъд ибн Муозникида ифтор қилдилар ва сўнгра:
«Афтора индакум ас-соимуун ва акала то¬амакуму ал-аброру ва соллат алайкумул малоика», яъни, «ҳузурингизда рўзадорлар ифтор қилдилар, таомингизни яхшилар едилар ва фаришталар сизга саловат айтдилар», дедилар».
Ибн Можа ривоят қилган.
Шарҳ: Араб ўлкаларида Рамазондан бошқа пайтларда ҳам меҳмондорчилик охирида юқорида зикр қилинган дуони ўқишга одатланишган.
Ушбу ҳадисдан аҳли фазлларни чақириб ифтор қилиш марғуб экани келиб чиқади. Чунки ансорийларнинг Авс қабиласи улуғи Саъд ибн Муоз розияллоҳу анҳунинг Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам бошлиқ саҳобаларни ифторга чақиришлари шунга далолат қилади. Шу билан бирга, бировнинг зиёфатида бўлган шахс унинг ҳақига дуо қилиши кераклиги ҳам чиқади.
Дуо ибодат турларидан бири бўлиб, инсон билан Аллоҳнинг орасини боғлайди. Дуо инсонда қўшиб яратилган нарса бўлиб, қийинчилик вақтида ўз-ўзидан, биров ўргатмаса ҳам инсон Аллоҳга илтижо қилиб келади. Инсон ҳаётдаги ҳодисалар қаршисида ожиз қолганда ўзига дуодан бошқа суянчиқ топа олмайди. Шунинг учун ҳам Аллоҳ таоло мусулмонларни дуо қилишга буюрган. «Роббингиз: «Менга дуо қилинг, сизга ижобат қилурман. Албатта, Менинг ибодатимдан кибр қилганлар жаҳаннамга хору зор ҳолларида кирурлар», деди» («Ғофир» сураси, 60-оят).
Мана шу оятда Аллоҳ дуони ибодат, деб атаган. Кимки ундан кибр билан юз ўгирса, Аллоҳнинг ғазабига учрашини эслатиб ўтган. Дуо кўпгина касалликларнинг давосидур. Инсон табиати шундайки, ўзининг қалбидаги дарду ҳасратини энг яқин дўстига тўкиб солиб, ўзининг қайғу-аламини енгиллатгиси келади. Руҳий касаллик табибларининг таъкидлашича, кўпгина асабий, руҳий аламларнинг тузалиши, шу аламларнинг сабабини бир яқин ёр-дўстга ошкор қилиш билан бўлар экан. Бу нарсани бировга айтмай, яшириб юрилса, дард зиёда бўлар экан. Агар инсон ўз қайғусини парвардигорига айтса-чи, ундан ёрдам сўраса-чи? Албатта, бу вақтда унинг қалби осойишталик билан тўлади, қайғу-аламлари кўтарилади. Чунки иймони унга Аллоҳ сен билан бирга, ундан бир нарсани сўрасанг, албатта, сўраганингни беради
"Alloxumma ajirniy minan-nar" yani:"Olloxim, meni jaxannam otashidan o'zing asra". Payg'ambarimiz bu duo xaqida shunday marxamat qiladilar: " Kimki shom namozida salomdan keyin yetti marta "Alloxumma ajirniy minan-nar" duosini o'qisa va wu kecha ajali yetib o'ls, u kimsa uchun jaxannam azobidan qutqarilganini bildiradigan bir belgi berilur. Kimki bomdod namozidan so'ng yetti marta wu duoni o'qisa xamda wu kuni ajali yetib o'lsa, uning uchun xam jaxannam azobidan qutulganligi xaqida belgi berilur".
2 rakatli Istihora nafl nomozini duosi: Allohim! Men Sening ilming bilan Sendan istihora etaman, yaxshilik so'rayman. Sening qudrating bilan Sendan qodirlik so'rayman. Sen qodirsan. Men qodir emasman. Sen hamma narsani biluvchisan. Men bilmasman. Seng'ayblarni biluvchisan. Allohim agar mana shu ishni - hojatini aytadi- men uchun dinimda, hayootimda, oqibatimda, yaqinimda va oxirimda yaxshi ekanini bilsang, menga uni qodir et va oson qil. So'ng ui menga barokatli qilgin. Agar bu ishni men uchun dinimda, hayotimda, oqibatimda yaqinimda va oxirimda yomon ekanligini bilsang, uni mendan meni undan uzoqlashtirgin-chetlatgin. Qayerda bo'lsa ham menga yaxshilikni nasib etgin. So'ng meni bu yaxshilik bilan rozi qilgin.
