|
ЖАННАТ ВАСФИ
|
|
| DURDON | Date: Chorshanba, 07-Avg-2013, 06:52 | Message # 76 |
 SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10145
Status:  | "Allah Jannat bilan Do'zaxni yaratib,
Jibriyl
alayhissalomni jannatga
yuborayotganda
aytdiki: "Boring jannatga va unda
jannatiylar uchun tayyorlab qo'ygan
ne'matlarimga
boqing". Shunda Jibriyl alayhissalom
jannatga
borib va uning ahli uchun u yerdagi
Allah taolo tayyorlab qo'ygan narsalarni
ko'rib
qaytadilarda, va Allahga: "Ey Robbim,
izzating ila qasam ichamanki, jannat
to'g'grisida kim eshitsa, albatta nima
qilib bo'lsa ham unga kiradi". Keyin Allah
taolo:
"Mashaqqatlar bilan o'ralgin!",
jannatga amr
qildi va Jibriyl alayhissalomga aytdiki:
"Qaytib boring jannatga va uning ahli uchun
tayyorlab qo'ygan ne'matlarimni
ko'ring".
Shunda Jibriyl alayhissalom jannatga
borib va
uning ahli uchun u yerdagi Allah taolo tayyorlab qo'ygan narsalarni ko'rib
qaytadilarda, va Allahga: "Ey Robbim,
izzating ila qasam ichamanki, jannatga
biror
kishini kira olmasligidan cho'chib
qoldim". Jibriyl alayhissalom jannatga birinchi
marta
borganlarida, eshitgan kishi unga
kiradi deb
keldilar. O'shanda jannatga kirish
shartlarini Allah taolo ularga hali bildirmagan edi.
Ikkinchi marta borib ko'rganlarida
Allah
taolo unga jannatga kirish uchun
mashaqqatlar borligini bildirdi. Jannat
atrofi mashaqqatlar bilan o'ralgan. Hadisdagi
mashaqqat ma'nosini Ibni Hajar
rahimahulloh "Fathul-Boriy"
kitoblarida
quyidagicha sharhlaydilar: "Mashaqqat
deganda balog'at yoshiga yetgan insonni
nafsi bilan kurashishi va qilishi lozim
bo'lgan ibodatlarini har doim qilish
hamda
tark etilishi shart bo'lgan qaytariqlar,
xarom va noma'qul qilmishlar va buzuq
so'zlardan
tiyilishi nazarda tutiladi. Bu narsalarga
amal
qilish insonga og'ir bo'lgani uchun
mashaqqat so'zi yuritildi. Insonga musibat
yetganda sabr qilishi va Allahning
taqdirini
achchiq tomoniga ham iymon keltirib,
taslim
bo'lishi ham yuqoridagi mashaqqat kalimasining ma'nosi ostiga doxil
bo'ladi.
("Fathul-Boriy" 11-juz).
Hadisning davomi: "Keyin Allah Jibriyl
alayhissalomni do'zaxga yuborib
aytdiki: "Boring do'zaxga va uning ahli uchun
hozirlab qo'ygan azoblarimni ko'ring".
Jibriyl
alayhissalom do'zaxga borib qarasalar
bir-
biridan dahshatli ekan. So'ng qaytib aytdilarki: "Ey Robbim, izzating bilan
qasam
ichib aytamanki, do'zax to'g'risida
eshitgan
kishi borki, unga kirmaydi", dedilar.
Keyin Allah do'zaxga shahvatlar bilan
o'ralishini
amr qildi va Jibriyl alayhissalomga
aytdi:
"Boring, do'zax ahli uchun hozir
qo'ygan azoblarimni ko'ring". Jibriyl
alayhissalom
borib ko'rdilar-da, so'ng kelib
aytdilarki: "Ey
Robbim, izzatingga qasamki, birob
kishi do'zaxdan najot topa olmasdan unga
tushib
qolishidan cho'chib qoldim".
Ibni Hajar rohimahulloh hadisdagi
shahvat
kalimasini quyidagicha sharhlaydilar: "Shahvatlar deganda shariat xarom
qilgan bu
dunyodagi lazzaat baxsh etadigan
qilmishlar
yoki shariat amr qilgan buyruqlarni
tark etish nazarda tutiladi. Shunda
hadisdan
tushuniladigan ma'no shuki, inson
jannatga
yetib borishi uchun albatta
mashaqqatlarni bosib o'tishi kerak. Do'zaxga esa, bu
dunyoda
shahvatlarga xizmatchi bo'lgan
kimsalar
qulaydi"
|
| |
| |
| DURDON | Date: Dushanba, 02-Sen-2013, 01:17 | Message # 77 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10145
Status: | Аллоҳ таоло: « Албатта, тақводорлар жаннатлар ва чашмалардадир. Уларга тинчлик, омонлик ила киринглар», (дейилур). Уларнинг дилларидаги ғилли-ғиштларни чиқариб ташладик. Сўриларда бир-бирларига боқиб, дўст бўлган ҳолларида ўлтирурлар. Уларни у жойда чарчоқ тутмас ва улар ундан чиқарилувчи ҳам эмаслар », деган. Тақводорлар–ўзларини гуноҳлардан сақлаган инсонлардир. Аллоҳдан қўрққанлар жаннатлар, гўзал боғу бўстонларда бўлурлар. Чашмалар, сув, салсабийл, асал, шароб каби ичимликлар чиқиб турган булоқларда бўлурлар. Уларга: «Уларга тинчлик, омонлик ила киринглар», (дейилур)». Улар жаннатларга кириб, роҳат-фароғатда бўлурлар. «Уларнинг дилларидаги ғилли-ғиштларни чиқариб ташладик. Сўриларда бир-бирларига боқиб, дўст бўлган ҳолларида ўлтирурлар». Инсон қанчалик моддий роҳат-фароғатга эришмасин, кўнглида бир оз ғашлик бўлса, унга ўша роҳат-фароғат татимайди. Шунинг учун Аллоҳ таоло Ўз раҳмати ила жаннатга сазовор қилган тақводор бандаларининг дилларида ғашликлар, яъни, ҳиқду ҳасад, кўра олмаслик каби баъзи бир иллатлар бўлса, чиқариб ташлайди. Шунда аҳли жаннатнинг дилларида бир- бирларига нисбатан ҳеч қандай ғиллу-ғишт қолмайди. Улар жаннатдаги: «Сўриларда бир-бирларига боқиб, дўст бўлган ҳолларида ўтирурлар ». Уларда бир-бирларига терс нарса бўлмайди. «Уларни у жойда чарчоқ тутмас ва улар ундан чиқарилувчи ҳам эмаслар». Бу дунёда инсон роҳат-фароғатда юриб ҳам чарчайди. Чарчоқ ўша роҳат-фароғатни бузади. Жаннатда эса, ҳеч қандай чарчоқ йўқ. Демак, роҳат-фароғат ҳеч бузилмайди. Инсон ҳар қанча роҳат-фароғатда бўлса ҳам, ўша роҳатнинг тамом бўлишини, тугашини ўйласа, афсус қилади, роҳатига футур етади. Аммо жаннатда ундай эмас. У ердаги кишилар, ундан ҳеч қачон чиқарилмаслар. Шунинг учун ҳам роҳат-фароғатлари тўлиқ бўлур. Аллоҳ таоло: «Албатта, жаннат эгалари у кунда завқланувчилик ила машғуллар. Улар ва уларнинг жуфтлари сояларда сўриларда ёнбошлаб ётурлар. Улар учун у ерда мевалар бордир. Улар учун у ерда истаган нарсалари бордир. Раҳим бўлган зот Роббдан «Салом» сўзи бордир», деган. Бу дунёни иймон ва ибодат ила ўтказиб, у дунёда жаннатга эришган зотлар ўша кунда ўзларига завқ берадиган ишлар билан машғул бўладилар. Нима уларга завқ, шодлик, хурсандчилик берса, ҳаммаси у ерда муҳайёдир. «Улар ва уларнинг жуфтлари сояларда сўриларда ёнбошлаб ётурлар». Аслида, соя кишига роҳат бахш этиши учун яратилгандир. Лекин жаннатдаги соя бу дунёдаги соя каби фақат иссиқдан тўсадиган, салқинда танани жунжиктирадиган нарса эмас. У доимий роҳатбахшдир. Сўрилар ҳам жуда зийнатланган, усти ва атрофига парда тутилган бўлади. «Улар учун у ерда мевалар бордир. Улар учун у ерда истаган нарсалари бордир». Аҳли жаннат учун жаннатда турли хил мевалар бордир. Улардан хоҳлаганларича еб, маза қиладилар. Аҳли жаннатлар нимани истасалар, жаннатда ўша нарса бордир. Кўнгиллари исташи билан олдиларида муҳайё бўлади. Яна уларга: «Раҳим бўлган зот Роббдан «Салом» сўзи бордир». Шунча нозу неъмат, роҳат-фароғат, шавқу завқнинг устига ўзлари учун ниҳоятда раҳмли бўлган зот Роббилари Аллоҳ таоло томонидан «Салом» ҳам келади. Бу эса, энг юқори даражадаги тақдирлашдир. . Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аҳли жаннатлар туксиз, соқолсиз ва сурма суртилгандирлар. Уларнинг ёшликлари фоний бўлмас ва кийимлари эскирмас », дедилар». Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аҳли жаннатлар жаннатга туксиз, соқолсиз, сурма қўйилган, ўттиз ёки ўттиз уч ёшдаги ҳоллларида кирурлар», дедилар ». Шарҳ: Агар гўдаклик ёки ўта қарилик ҳолида вафот этган бўлсалар ҳам. Абу Саъид розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аҳли жаннатлардан ким кичиклигида ёки катталигида ўлса ҳам жаннатга ўттиз ёшли ҳолларида кирурлар. Улар бу ёшдан катта бўлмаслар. Аҳли дўзахлар ҳам худди шундоқ», дедилар». Ушбу учтани Термизий ривоят қилган. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Албатта, биринчи гуруҳда жаннатга кирадиган одамлар тўлиной кечасидаги бадр сувратида кирурлар. Улардан кейингилар осмонда энг кучли нур сочиб турган сайёра сувратида кирурлар. Улар сиймаслар, қазои ҳожат қилмаслар, миширмаслар ва туфурмаслар. Уларнинг тароқлари тиллодан, сепадиганлари миск, исириқдонлари увддан, жуфти ҳалоллари ҳури ийндан ва ахлоқлари бир кишининг хулқидек ва оталари Одамнинг сувратида осмонга олтмиш аршин чўзилган», дедилар». Шарҳ: Ахлоқлари бир кишининг хулқидек-худди бир кишидек бўлиб ҳасад ва ёмон кўриш каби нарсалар ораларида бўлмайди. Оталари Одамнинг сувратида осмонга олтмиш аршин чўзилган- бўйлари олтмиш аршин, энлари бошқа ривоятларда келганидек етти аршин. Бошқа бир ривоятда: «Улардан ҳар бирининг гўзаллигидан болдирининг илиги гўштнинг ортидан кўриниб турадиган иккитадан жуфти ҳалоли бор. Уларнинг орасида ихтилоф ҳам, ёмон кўриш ҳам йўқ. Уларнинг қалблари битта. Эрта кеч Аллоҳга тасбиҳ айтурлар », дейилган. Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг: «Албатта, аҳли жаннатлар ундан ерлар ва ичарлар, лекин туфурмаслар, сиймаслар, қазои ҳожат қилмаслар ва миширмаслар», дедилар. «Таом нима бўлади?» дейишди. «Сингиб кетади ва мискка ўхшаб ҳид бўлиб тарқалади. Уларга худди сизларга нафас олиш илҳом қилингандек тасбиҳ ва хамд айтиш илҳом қилинади», дедилар». Муслим ривоят қилган. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Мўминга жаннатда бунча ва бунча жинсий қувват берилади», дедилар. «Эй Аллоҳнинг расули! У бунга қодир бўладими?» дейилди. «Унга юз кишининг қуввати берилади», дедилар» . Саъд ибн Абу Ваққос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Агар жаннатдаги нарсаларда тирноққа юк бўладигани зоҳир бўлса осмонлару ер атрофидаги барча нарсаларга зийнаб бўлишга етарди. Агар аҳли жаннатдан бир киши қараганда билак узуги кўриниб қолса худди қуёшнинг ёғдуси юлдузларнинг ёғдусининг ўчиргандек унинг ёғдуси ҳам қуёшнинг ёғдусини ўчиради», дедилар». Иккисини Термизий ривоят қилган.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Shanba, 19-Okt-2013, 00:21 | Message # 78 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10145
Status: | Jannat ahlining sifati va darajasi
Abu Hurayradan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar: "Jannatga kiradigan birinchi guruh (boshqa bir rivoyatda: "Ummatimning bir guruhi", deyilgan) badr kechasidagi to‘lin oy yanglig‘ bo‘ladi. So‘ng ulardan keyingilari osmonda nur sochib turgan charaqlagan yulduz kabi bo‘ladi. (Yana bir rivoyatda: "So‘ng bundan keyin darajalar bo‘ladi", deyilgan.) Ular u yerda bavl qilmaydilar, axlat chiqarmaydilar, tuflamaydilar, burun qoqmaydilar. Taroqlari oltin, tuproqlari mushk, juftlari hurlardir (boshqa rivoyatda: "Ulardan har birining ikkitadan jufti bor, go‘zal-liklaridan boldirlarining iligi ko‘rinib turadi. Ular o‘rtasida ixtilof, bir-birlarini yomon ko‘rish bo‘lmaydi. Ularning qalblari bir qalbdek, ertayu kech Allohga tasbeh aytadilar", deyilgan)" (Muslim rivoyati).
Bir rivoyatda: "Ularning xulqlari bir kishining xulqidek, bo‘ylari otalarining bo‘yidek (ya'ni, Odam alayhissalomning bo‘ylaridek)", deyilgan. Yana bir rivoyatda: "Otalarining bo‘yidek oltmish ziro' bo‘ladi", deyilgan.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan: "Jannatda erkaklar ko‘pmi yo ayollar?" deb so‘rashganda: "Har bir kishi uchun ikkita ayol bo‘ladi, ularning boldirlari suyagidagi iliklari go‘shtining ustidan ko‘rinib turadi. Jannatda bo‘ydoq odam bo‘lmaydi", dedilar.
Ibn Mas'uddan rivoyat qilinadi: Nabiy sollallohu alayhi va sallam aytdilar: "Jannat ahlidan bo‘lgan ayol (shunchalik go‘zalki) boldirining oqligi yetmishta ziynat ortidan ham bilinib turadi, hatto iligi ham ko‘rinadi. Bu hol Alloh taolo aytganidekdir:"Ular (ya'ni, hurlar soflik va oqlikda) go‘yoki yoqut va marjonlardir" (Rahmon, 58). Chunki yoqut shunday toshki, agar uning orasidan ip o‘tkazsang, sofligidan u ip ko‘rinib turadi" (Termiziy rivoyati).
Anas roziyallohu anhu rivoyat qiladilar: Nabiy sollallohu alayhi va sallam aytdilar: "Agar jannat ahlidan bo‘lgan bir ayol yer ahliga ko‘rinsa, yeru osmon o‘rtasi nurlanib, xush bo‘yga to‘lib-toshadi. Shubhasiz, uning boshidagi ro‘moli dunyo va undagi barcha narsadan yaxshidir" (Buxoriy rivoyati).
Abu Hurayradan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar: "Jannat ahli soqolsiz, ko‘zlari tim qora bo‘ladi. Ularning yoshligi ketmaydi (ya'ni, qarimaydilar) va kiyimlari ham eskirmaydi" (Termiziy rivoyati).
Muoz ibn Jabaldan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi va sallam dedilar: "Jannat ahli jannatga soqolsiz, ko‘zlariga surma surtilgan holda yoshlari o‘ttiz yoki o‘ttiz uch bo‘lib kiradi".
Jobir ibn Abdullohdan rivoyat: Nabiy sollallohu alayhi va sallam aytdilar: "Jannat ahli soqolsizdir. Faqat Muso ibn Imronninggina kindigigacha soqoli bo‘ladi".
Sa'd ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu aytadilar: Nabiy sollallohu alayhi va sallam dedilar: "Agar jannatdagi tirnoqchalik bir narsa dunyoga ko‘rinsa, butun yeru osmon o‘rta-sidagi narsalar ziynatlanib, yashnab ketadi. Agar jannat ahlidan bir kishi chiqib, yengini ko‘rsatsa, quyoshning nuri yo‘qoladi, xuddi yulduzning nurini quyosh yo‘qotganidek" (Ter-miziy rivoyati).
Abu Said Xudriy roziyallohu anhudan rivoyat: Nabiy sollallohu alayhi va sallam aytdilar: "Kishi yosh o‘ladimi, qari o‘ladimi, jannatda o‘ttiz yoshda bo‘ladi, undan oshmaydi, kamaymaydi ham. Do‘zax ahliniki ham shunday bo‘ladi".
Yuqorida Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda jannatda har bir kishi uchun ikkitadan ayol b-rilishi aytildi. Bu xabardan jannatda ayollar erkaklardan ko‘p bo‘lishi tushuniladi. Vaholanki, Imron ibn Husayn roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda: "Ayollar jannatda kamchilikdir", deb ularning erkaklardan kamligi, aksincha, do‘zaxda ko‘pchilikni tashkil etishi aytilgan.
Bu haqda ulamolarimiz turlicha fikrlar bildirishgan. Shulardan biri: mutlaq ayol zoti jannatda erkaklardan ko‘p bo‘ladi, bu to‘g‘ri. Ammo bu ko‘plik jannatda yaratilgan hurlarning hisobiga ko‘ra. Dunyoda yashab o‘tgan ayollar esa, jannatda erkaklardan oz bo‘ladi. Bu dunyo ayollari do‘zax ahlining ko‘pchiligidir.
Jannatda dunyo ayollarining kamligi haqidagi hadis ayollar do‘zaxdalik paytlari nazarda tutib aytilgan bo‘lsa, ajabmas. Qachonki, do‘zaxdagi ayollar shafoat va Alloh taoloning rahmati tufayli do‘zaxdan chiqsa, hatto "Laa ilaha illalloh" degan birorta ayol qolmasdan jannatga kirsa, o‘shanda ayollar jannatda erkaklardan ko‘p bo‘lib, har bir erkakka dunyo ayollaridan ikkitasidan beriladi. Hurlar esa ko‘p-ko‘p ato etiladi.
Xuddi shu ma'noda Abu Said Xudriydan rivoyat bor: Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar: "Jannat ahlining eng quyi darajadagisi uchun sakson mingta xizmatchi va yetmish ikkita ayol (juft) bo‘ladi" (Termiziy rivoyati).
Yana shu ma'nodagi hadisni Abu Muhammad Dorimiy ham Abu Umoma roziyallohu anhudan rivoyat qilgan.
"Taroqlari oltin, kumush, tutatqilari xushbo‘y bo‘ladi", degan so‘z xususida ba'zilarda shunday fikr tug‘ilishi mumkin: "Jannatda soch tarashga ne hojat, vaholanki, sochlari to‘zimasa, kir bo‘lmasa; tutatqiga ne hojat, o‘zlarining hidlari mushkdanda xushbo‘yroq bo‘lsa?"
Ularga shunday javob beriladi: Jannat ahliga berilajak ne'matlar, kiyimlar ularning avratlarini yopishga muhtojliklari uchun emas, ularning yeb-ichish, taomlari ochlikdan emas, sharob, may kabilar chanqoq sababli emas, xushbo‘y tutatqilar tutatilishi ham ularning yoqimsiz hiddi bo‘lishidan emas. Balki bularning hammasi doimiy lazzat, uzluksiz ne'matdir. Alloh taolo Odam alayhissalomga aytgan so‘zni eslang: "Shubhasiz, sen u joyda (ya'ni, jannatda) och-yalang‘och qolmaysan. Va u joyda tashna ham bo‘lmaysan, issiqda ham (issiqdan qiynalib ham) qolmaysan" (Toho, 118-119).
Buning hikmati shuki, Alloh taolo jannat egalarini jannatda dunyoda ne'matlantirmagan ne'matlar bilan ne'matlantiradi va ularga O'zidan boshqa hech kim bilmaydigan narsalarni ziyoda qilib beradi.
Xuddi shunday fikr do‘zax ahli haqida ham bo‘lishi mumkin. Alloh taolo: "O'shanda (ya'ni, do‘zaxga tashlanganlarida) ular bo‘yinlarida kishan va zanjirlar bilan qaynoq suv tomonga sudralurlar, so‘ngra olovda yondirilurlar" (G'ofir, 71);
"Zero, Bizning dargohimizda (kofirlar uchun tayyorlab qo‘yilgan) kishanlar va (ularni kuydirib ozor beruvchi) olov-do‘zax bordir" (Muzzamil, 12), degan. Bas, Alloh taolo ularni dunyoda azoblamagan azoblari bilan azoblaydi. Sha'biy aytadi: "Alloh taolo do‘zaxiylarni qochib ketmasin uchun kishanlaydi, deb o‘ylaysanmi? Yo‘q, Allohga qasamki, unday emas! Ular ko‘tarilishni xohlasalar, bu kishanlar ularga og‘irlik qilib, bosadi va bo‘sh holatda azoblangandan ko‘ra qattiqroq azoblanadi".
Ibn Muborak aytadilar: "Bizga Said ibn Abu Ayyub Uqayl ibn Shihobdan ushbu hadisni aytdi: "Jannat ahlining tili arabcha, qabrdan chiqqanlarida suryoniy bo‘ladi".
Sufyon aytadi: "Bizlarga yetdiki, insonlar qiyomat kuni jannatga kirishlaridan oldin suryoniy tilida gapiradi. Jannatga kirganlaridan keyin arab tilida so‘zlashadilar".
|
| |
| |
