|
Ali ibn Abu Tolib r.a.
|
|
| OSIYO | Date: Payshanba, 18-Avg-2011, 02:31 | Message # 16 |
 Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7139
Status:  | АЛИНИНГ ШАҲИД БЎЛИШЛАРИ
Хавожирлар очиқдан-очиқ ва пинҳона ҳам турли суиқасдларни уюштиришнинг тадбирларини кўра бошладилар. Кунларидан бир куни хавожирлардан уч киши бир ерга тўпланиб ўзаро маслаҳат қилиб ҳар уччала бошлиқни, яъни ҳазрат Алини, Муовияни ҳамда Амр ибни Осни ўлдиришга қарор қилдилар. Булар Абдураҳмон ибни Малжам, Барқ ибни Абдуллоҳ ва Умар ибни Абу Бакр номли шахслар эдилар. Ҳар уччаласи бир кунга ваъдалашиб уч томонга, аъни Абдураҳмон ибн Малжам ҳазрати Алини ўлдиргани Қуфага, Барқ ибни Абдуллоҳ Муовияни ўлдиргани Шомга, Умар ибни Абу Бакр эса Амрни қатл этгани Мисрга жўнаб кетдилар. Ваъдалашилган куни эрталаб яъни 40 ҳижрий йилининг 17-рамазон жумъа куни Барқ ибни Абдуллоҳ Муовияга пичоқ санчади. Бироқ пичоқ унинг думбасига текканлиги сабабли, Муовия ўлмай қолади. Барқ ушланиб ўлдириб юборилади. Умар ибни Абу Бакр эса Мисрга бориб Амр ибни Осга пичоқ урдим деб ўйлаб, у кишини ўрнига Амр касалликлари сабабли намозга имом бўлган Хорижа ибни Ҳубайбни ўлдириб қўяди. Абдураҳмон Қуфага келади. У ерда қуфалик ошналари билан учрашади. Улар уни яшириб қўядилар. Абдураҳмон уларнинг ичида бир аёл билан учрашиб қолади. Унинг исми Фитом эди. У аёл бениҳоя гўзал бўлганлигидан ибни Малжам уни ўзига хотинликка сўрайди. Аёл ибни Малжамга «Бир неча шартларим бор, агар бажарсанг тегаман» дейди. Ибни Малжам аёлдан «қандай шартларинг бор» деб сўрайди. Унинг отасини, акасини Али ўлдириб юборган эдилар. «Биринчи шартим, менга уч минг дирҳам пул берасан, иккинчиси эса, Алини ўлдирасан» дейди. Ибни Малжам унинг қўйган шартларини қабул қилади. Шундан кейин аёл унга ёрдам берадиган одам ҳам топиб беради. Ўзининг қавмидан Вардон исмли одамни унинг олдига юборади Вардон ибни Малжамнинг айтганларини қабул қилади. Ваъдалашилган куни эрталаб Вардон билан ибни Малжам масжидга кириб ҳазрати Али кирадиган эшикларнинг ёнига келиб ўлтирадилар. Ҳазрати Али эрталабки намозга эшикдан кираётган вақтларида Вардон қилич билан бехосдан уради. Али эшикни ёндарасига ағдарилиб тушадилар. Шу паллада ибни Малжам ҳам Алининг қорниларига қилич билан уради ва «Эй Али, хокимият сенга ҳам ва сени асҳобларингга ҳам эмас ҳокимият Оллоҳга» деб айтади.
Вардон қочиб қутилмоқчи бўлади, бироқ кимдир уни ушлаб олиб ўлдириб ташлайди. Ҳазрати Али ўрниларига Жаъада ибни Хубайрани намозга ўтказадилар. Ибни Малжамни тутиб, боғлаб қўядилар. Ҳазрати Али кейин одамларга қараб: «жонга — жон, қонга — қон, агар ўлиб кетсам, уни ҳам мени қандай ўлдирган бўлса, шундай ўлдириб юборинглар. Агар тирик қолсам, унда ўзим нима қилишликни ўйлаб кўраман. Эй Бани Абдул Муталлиб, амирал мўъмининни ўлдирдилар, деган баҳона билан мусулмонларнинг қонларини тўкманглар ва шўнғиманглар. Мени фақат бир қотил ўлдирди, холос. Эй Ҳасан, менга қаранглар, мана шу зарба сабабли, мен ўлсам уни худди шундай зарба билан ўлдиринглар. Зеро, мен Расулуллоҳ алайҳиссаломдан «қийнаб ўлдиришдан сақланинглар, агарда қутурган ит бўлса ҳам» деганларини эшитганман», дедилар. Алининг ҳузурларига Жунд ибни Абдуллоҳ кириб «Эй амирал мўъминин, агар сиз бизни йўқотаёттан бўлсангиз ҳам биз сизни йўқотмасмиз, ўғлингиз Ҳасанга байъат қиламиз», дедилар. Ҳазрати Али унга қараб: «мен тавсия ҳам қилмайман, маън ҳам этмайман, ўзларингиз ўйлаб кўрасиз», деб жавоб берадилар. Кейин Ҳасан билан Ҳусайнни чақирадилар: Уларга қараб: «Эй азиз фарзандларим, мен сизларга Оллоҳдан тақво қилишга тавсия этаман. Дунёга алданиб қолманглар. Йўқотган нарсаларинг учун дард чекиб йиғламанглар. Доимо ҳақни гапиришга одат этинглар. Бечораларга раҳм-шафқат қилинглар. Бечораларга ёрдам беринглар, охират ҳаракатида бўлинглар. Золимга душман, мазлумга эса ёрдамчи бўлинглар. Оллоҳнинг китобида буюрилган нарсалар билан амал қилинглар. Сизларни маломатчилар маломати Оллоҳ ҳақида рост сўзлашдан тўхтатиб қўймасун», дедилар.
Кейин Муҳаммад ибни Ханафийга қараб: «менинг акаларингизга қилаётган васиятларимни сиз ҳам эсингизда сақлаб турасизми?», дедилар. У киши «ҳа» деб жавоб бердилар. Ҳазрати Али у кишига қараб: «мен сизга акаларингизга қилганим каби васият қиламан. Яна акаларингизни ҳурмат қилинг, уларнинг ишларини ўзингизга ўрнак этинг ҳамда уларнинг маслаҳатисиз ўзингизча бирор иш қилманг, деб васият этаман», дедилар. Кейин яна Ҳасан ва Ҳусайнга қараб: «Сизлар укангизни эҳтиёт қилинглар, уни отангиз яхши кўришини эсдан чиқарманглар», дедилар. Яна имом Ҳасанга боқиб: «Эй ўғилчам, Оллоҳдан қўрқинг, деб; намозни ўз вақтида адо этинг, деб; тахоратни чиройли-чиройли қилиб камолига етказиб қилинг, деб; зеро, намоз тахоратда бўлади, закотни ўз маҳалида беринг, деб васият қиламан. Яна сизга бировларнинг гуноҳини кечиринг, деб аччиғингизни ютинг, сийлайи-раҳм қилинг, жоҳилларни ҳилим ила қарши олинг, динни яхши ўрганинг — ҳар бир ишда барқарор туринг, деб; Қуръонга ҳамкор бўлинг, деб; қўшнилар билан хушмуомалада яшанг, деб; яхши ишларни қилишга одамларни буюринг, деб; ёмон ножўяликлардан тийилинг, деб; ярамас кирдикорлардан сақланинг, деб тавсия этаман», дедилар.
Шундан кейин то жонлари жасадларидан чиққунга қадар Оллоҳнинг зикрида бўлиб турдилар. Вафот бўлганларидан кейин у жанобни ўғиллари имом Ҳасан ва Ҳусайн ҳамда амакиваччалари Абдуллоҳ ибн Жаъфар ювдилар, кейин кафанладилар. Ҳа.
Ҳазрати Али (р. а.) халифалик мансабида тўрт йилу етти ой давомида турдилар. Уз зотнинг халифалик кунлари Оллоҳ таоло ва таборак Ислом миллатига турли ихтилоф ҳамда қийинчиликлар ила синашни ихтиёр этган даврига тўғри келди. Бутун халифалик даврлари ўзаро ички келишмовчилинларни бартараф этишликка ҳаракати билан ўтиб кетди. Бу даврда бирон бир муҳим воқеа рўй бергани йўқ.
Ҳазрати Али шаҳидлик жомини ичгач Қуфа аҳли катта ўғиллари имом Ҳасанга байъат қилдилар. Имом Ҳасанга биринчи бўлиб байъат этган киши Ҳайс ибни Саъд ибни Убода бўлдилар. У киши имом Ҳасанга қараб: «Қўлингизни узатинг, мен сизни Оллоҳнинг китобига ва Расулининг суннатига биноан ҳамда маҳаллийларга қарши жанг қилишликга байъат этаман» дедилар. Унинг бу гапига қарши имом Ҳасан «Оллоҳнинг китобига ҳамда унинг Расулининг суннатига биноан байъат беришликни» ўзи кифоя бўлади. Зеро, ҳар иккиси қолган ҳамма шартларни ўз ичига олгандир», дедилар. Кейин қолган одамлар ҳам мана шу шартга биноан имом Ҳасанга байъат қилдилар.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Payshanba, 18-Avg-2011, 02:32 | Message # 17 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7139
Status: | ИМОМ ҲАСАН
У киши Али ибни Абу Толибнинг ўғилларидурлар. Волидаи муҳтарамалари Расулуллоҳ алайҳиссаломнинг севикли қизлари Фотимаи Заҳродурлар. Ўзлари ҳижратнинг учинчи йили Мадинаи Мунавварада дунёга келганлар. Имом Ҳасан Расули акрам ҳазратларига кўринишда ўхшайдиган киши эдилар. Расулуллоҳ. алайҳиссалом у зотни ҳамда инилари Ҳусайнни бениҳоя севар эдилар.
Имом Ҳасан ҳақларида Расулуллоҳ «Эй Оллоҳ, мен Ҳасанни дўст тутаман, сен ҳам уни дўст тутгин ва уни дўст тутадиган кишини севикли қилгин», деб дуо қилган эдилар. Шу каби яна Бухорийнинг саҳифаларида ривоят қилинган ҳадисдан ҳам Расулуллоҳ Ҳасан ҳақларида шундай деган эдилар «Менинг бу набирам сайиддур. Шояд Оллоҳ, бунинг сабаби-ла икки буюк мўмин тоифанинг ўртасини ислоҳга келтирса». Ёш гўдак бўлганликлари сабабли Расулуллоҳ алайҳиссалом қилган ғазотларининг биронтасида ҳам қатнашмаган. Расулуллоҳ алайҳиссалом вафот этганларида эндигана етти ёшдан сал ўтгандилар. Умар ибни Ҳаттоб кишиларга мояна тайин этган вақтларида Ҳасанни Расулуллоҳнинг ҳурматларидан Басрада қатнашган кишилар қаторига киргазгандилар. Исён вақтида Усмон (р. а.) ни мудофаа қилган кишилар ичида эдилар. Усмоннинг мудофааларида исёнчиларга қарши жасурона курашганлар. Ҳатто Усмон (р. а.) нинг ўзларини «қўйинг, деб тўхтатиб қўйганлари Амирал мўъминин ҳазрати Алига байъат қилганлигидан бошлаб то умрларининг охиригача бутун жангу жадалларда Али билан бирга бўлганлар. Ҳазрати Али шаҳид этилгач, Алининг тарафдорлари бир оғиздан Имом Ҳасанга байъат қилишга иттифоқ этганлар. Имом Ҳасаннинг бир неча хотинларидан кўпгина болалари бўлган. Ўзларидан кейин фақат Ҳасанул Мусанно ва Зайт номли ўғиллари ҳаёт қолган, холос.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Payshanba, 18-Avg-2011, 02:32 | Message # 18 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7139
Status: | ХАЛИФАЛИК ДАВРИДА ТУТГАН ИШЛАРИ
Имом Ҳасанга байъат қилинган пайтда оталари шомликлар билан жанг қилишлик учун каттагина қўшинни жиҳозлаб қўйган эдилар. Ҳасан ҳам оталари қасд қилган ишни охирига етказишлик ниятида мазкур тайёрланган қўшинни жанговар ҳолга келтиришга буюрдилар. Қайс ибни Саъдни эса лашкар билан олдинга жўнашга амр этдилар. Аммо Оллоҳ субхонаҳу ва таоло Расули Акрам салаллоҳу алайҳи вассалламнинг Ҳасан тўғриларида олдиндан берган хабарларини ҳақиқатга айлантиришни хоҳлади-да, у жанобга тўғри йўлни илҳом қилди. Зеро, имом Ҳасан кишиларнинг ўзларига берган байъатларини ўйлаб текшириб қарадилар. У байъат оталариники каби эмаслигига ақллари етди. Зеро, байъат умум иттифоқла амалга оширилган бўлмай фақатгана Алининг тарафдорлари бўлган ироқликлар томонидан берилганди, холос. Бошқа томондан ҳам ўйлаб қарасак ўзаро тортишув бўлган Ироқ аҳли ёрдамида ҳеч қандай кучли бир давлатни пайдо бўлиши ҳам мушкул эди. Бундан улар ичидаги ҳар хил келишмовчиликлар охири эҳтимолки, у жанобни эгаллаган мансабларидан бир куни маҳрум этишлиги мумкин. Мана шу сабабларни ҳисобга олган имом Ҳасан бир неча шартларни қўйиб, сулҳ тузишликни таклиф этган ҳолда Муовияга элчи орқали мактуб юбордилар. Муовия ҳам ўз ўрнида имом Ҳасанга ости имзоланиб, муҳр урилган оқ қоғозни юбориб, «мазкур қоғозга нимани шарт қилишни истасангиз ёзиб юборинг», дедилар. Имом Ҳасан мазкур қоғозга бир неча шартларни ёзиб юбордилар. Шартлардан энг муҳими ўзларини ҳамда лашкарини ва оталарининг тарафдорларини ҳаётларини сақлашликни таъминлаш эди. Муовия имом Ҳасан қўйган ҳамма нарса ва шартларни сўзсиз қабул қилдилар ва ўзлари Ироқга келдилар. Имом Ҳасан Муовияни очиқ юз билан истиқболига чиқдилар ва кутиб олдилар. Ўзлари ҳамда буткул лашкарлари Муовияга байъат бердилар. Мана шу қилган ишлари билан Расулуллоҳ ҳазратларининг «Бу ўғлим саййиддур, бунинг сабаби-ла икки буюк мўъмин тоифанинг ўртаси сулҳга келади» деб айтган муборак башоратларини амалда исбот этдилар. Имом Ҳасаннинг Муовияга давлатни топширишлари сабабли Хулафои рошидин давлатининг иккинчи даври бўлган фитналар авж олган даври тугади. Бу даврнинг бошланиши исёнчиларнинг Усмонга қарши қўзғолонларидан бўлса, ниҳояси имом Ҳасаннинг давлатни ўз қўллари билан топширишлари туфайли бўлди. Мазкур фитна ўн йиллар давом этди. Агар мана шундай қаттиқ фитна ўзга бир давлат ичида рўй берганда эди, албатта ўша давлат тагтомиридан суғирилиб бутунлай инқирозга учраган бўлурди. Лекин Оллоҳ субҳонаҳу ва таоло ўзининг қавми динига иноят кўзи билан қарагани сабабли унинг аҳллари калимасини яна бирлаштирди. Ўзи ваъда қилганидек уни йўқ бўлиб кетишлиқдан сақлаб қолди. Оллоҳ субҳонаҳу ва таоло бандалари учун рози бўлиб танлаган бу дин то дунё ҳаёти тугагунга қадар давом этади. Гоҳида авжланган каби оламга нури ёрқинроқ кўринса, гоҳида Оллоҳнинг ҳикамати-ла авжи пастланган каби дунёда нури барқсиз кўрингандай бўлади. Бундан кофирлар энди дин тугайдиган бўлди, нури ўнгашга бошлади, деб ўйлаб, ичларида шодланишга тушдилар. Аслида улар ўйлагани каби нури сўнишга юз тутган бўлмайди. Зеро, бутун мавжудоднинг яратгувчиси ҳамда эгаси бўлган Оллоҳ буни ҳар қандай бурулишдан, йўқолишдан сақлашликни ўз зиммасига олгандур. Кофирлар шодланиб динни эндиликда бутунлай ер юзидан супурилиб кетишлиги муқаррар бўлиб қолди, дея оламга жар солиб турган бир пайтларида, ногаҳон улар кутмаган томондан унинг нури ўз аксини янгидан кўрсатиб қолади. Бундан ташвишга тушиб қолган кофирлар унинг нурини яна қайтадан ўчиришга уринадилар. Бироқ буюк Оллоҳнинг балосига гирифтор бўлиб ўлиб кетадилар. Бутун меҳнатлари эвазига эга бўлган мукофотлари дунёда хорлик, охиратда эса дўзах деган азоб-уқубатлар макони бўлади.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Payshanba, 18-Avg-2011, 02:32 | Message # 19 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7139
Status: | ҲАЗРАТИ АЛИНИНГ МУБОРАК ҚАБРЛАРИ ВА МОЗОРЛАРИ
Ҳазрати Али Қуфа шаҳридаги масжидил жомеънинг яқинига дафн этилганлар. Ҳозирги кунда у ерда катта бино ва мозорлари бор. Минглаб кишилар у жойни зиёрат қилиб ибрат ва насиҳат олишни илтимос қилгани келадилар.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Payshanba, 18-Avg-2011, 02:33 | Message # 20 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7139
Status: | ХОТИМА
Шиъа китобларида ҳазрати Алини ниҳоятда улуғлаб, ҳатто у зотни муқаддаслаштириб, аъло даражага кўтариб, у зотга тарафкашлик қилган ҳолларида баъзи бир камчиликларидан кўз юмиб, бениҳоя мақтовли сифатлар билан сифатланганлар. Али (р. а.) улар мақтаётган сифатларидан кўра ҳам олийроқ ва кўпроқ сифатларга эга эканликларида шак-шубҳа йўқ. Ҳазрати Али кишиликда шундай юксак инсонийлик фазилатларига эга бўлган эдиларки, агар у жанобда бўлган мазкур инсонийлик фазилат сифатини бир неча минглаб одамларга тақсим этилганда мазкур сифатдан улуш теккан кимсалар, шубҳасиз Оллоҳнинг энг кўзга кўринган хайрли махлуқларидан бўлардилар. Лекин бундай сифатлар билан сифаткашлик бошқа нарса, аммо у жанобни муқаддаслаштиришлик, нубувват мартабасига кўтаришлик, баъзи шиъалар даъво этаётганларидек абадий ҳаёт манбаига эга қилишлик ҳамда Абу Бакр ва Умардан афзалроқ дейишлик эса бошқа нарса. Бу ишларда биз уларни қўллаб-қувватламаймиз бу тўғрида улар фикрига қўшила олмаймиз.
Муовияни мудофаа этувчиларнинг китоблари эса ҳазрати Алини сўкиш ва турли таъналар этиш билан тўлиб кетган. Шу каби улардан шундай жирканчли ривоятлар нақл этилганки, эшитган қулоқлар даҳшатдан ҳайратга тушади. Соғлом ақл, тўғри табиат қабул қилишдан бўйин товлайди. Магар шундай ривоятлардан бирида айтилиши-ча, Муовиянинг олдига ҳар куни ҳазрати Алини бадном қилиб сўкадиган кимсалар тўпланишар экан. Кишилар ҳазрати Алини ёмонлаб сўкиш билан Муовияга яқинлик ҳосил қилишар экан. Минбарларда ва бошқа ўринларда ҳазрати Алига энг жирканчли туҳматларни ёғадирадиган кимсалар Муовия олдида катта ҳурматга эга бўлар эканлар.
Бу ерда яна бир бошқа бетараф жамоат бўлиб, улар тарих ёзмоқликка қаттиқ муҳаббат қўйдилар. Тарихни бир томондан жиддий тасвирлаш билан бирга яна ўзларининг томонларидан унга тушунтиришларни ҳам илова этиб кетдилар. Шу сабабли улар баъзан Али ҳақ эдилар, у жаноб жуда арзимас хатога йўл қўйгандилар, холос дейишса, ўзга бир ўринда эса Муовиянинг қалбаки ишларида унга ҳар хил узрлар келтиришга уринишдан, зеро, уларнинг иддаоларига кўра гўё ҳазрати Али ўзларига Муовияни байъат этмаганлигани ҳужжат қилтан ҳолда урушни биринчи бошлаганлар. Зотан, байъат бермаслик урушни лозим қилмайди. Чунки Алининг ўзлари ҳам аввалда Абу Бакрга байъат беришдан бош тортгандилар, дейишади.
Бизнинг раъйимизга кўра, Муовиянинг қилган хатоликлари Алининг бу хатоликлари олдида ундан бир неча бор каттароқ ва хатарлироқ бўлди. Агарчи, буюк гуноҳ демасак-да, аммо жуда улкан хатолик эди. Муовиянинг Алини сўкувчиларнинг сўкишларига қулоқ солишларини ва Алининг душманларини ўзларига яқин тутишларини қандай изоҳласа бўлади? Уммавиялар билан Ҳошимийлар ўртасидаги адоват қадим замонлардан бери уларнинг дилларига ўрнашиб кетган адоват эди. Тарих Оллоҳ таоло ва баборакот ҳазрати Али учун Уммавийлардан бир солиҳ халифани мансабга ўтқазди.
У жаноб Умар ибни Абдулазиз (р. а.) эдилар. У киши халифалик мансабига ўтиришлари билан бирга дарҳол ҳазрати Алини минбарда туриб ҳақорат этишликни бекор қилдилар. Унинг ўрнига Қуръони Каримдан бир неча оятларни ўқишликни йўлга қўйдилар. Бу хатолик ҳам вақти бйлан тузатилди. Лекин жуда ҳам улкан бир бошқа хатолик юз берган эдики, буни асло тузатиб ҳам, кечириб ҳам бўлмасди. Бу хатолик Муовиянинг руҳий халифалик мансабини, ўғил отадан, ини биродаридан мерос қилиб оладиган ворисий моликликка айлантиришлари бўлди. Натижада руҳий мансаб бўлган халифалик бора-бора дунёвий кўриниш касб этди. Энди ундан яқин ошна-оғайнилар, қариндош-уруғлар фойдаланадиган нарса бўлди. Бунинг сабаби билан Ислом заифлашаверди. Кейин эса турли фикрларга бўлиниб кета бошлади. Охирида эса бирор Исломий давлат ёки биродари билан муттасил бўлган Муҳаммадий миллат кўзга ташланмайдиган ҳолга келиб етди. Бўлмаса айтинг, қани у бир жасад каби бўлган мўъминлар? Жасаднинг бирор аъзоси оғриб қолса, қолган аъзолари тунлари ухламай иситма ила тузатишга киришади. Қани мана шундай Расулуллоҳ таъриф этганлари каби Муҳаммадий миллат?! Бирисининг бошига мусибат тушса қолганлари унга юпанч бериб тузатишга киришиш ўрнига, қувонадиган бўлиб кетди-ку!!! Бизни шундай аҳволга тушишлигамизнинг очиқ сабабларидан бири шаксиз Муовиянинг мана шу тутган йўллари бўлди. Токи Оллоҳ бизга бошқа ишни изн этгунга қадар мана шу ҳолатда яшаб турамиз. Бироқ биз Муовияни саҳоба эканликларини, вахий котибларидан бўлганликларини инкор этмаймиз.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Yakshanba, 27-Noya-2011, 11:46 | Message # 21 |
 SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10145
Status: | Али розийаллоху анху айтдилар: «Кимнинг хузурида Аллох таолонинг
суннати, Пайгамбар соллаллоху алайхи васаллам ва Аллох дўстларининг
суннати бўлмас экан, демакки, унинг қўлида хеч нарса йўқ экан».
1. «Аллохнинг суннати нима?» деб сўралганида, «Сирни беркитмоқлик»,
дедилар.
2. «Расулуллохнинг суннатлари нима?» деб сўралганида, «Одамлар
билан муроса қилмоқлик», дедилар.
3. «Аллох дўстларининг суннатлари нима?» деб сўралганида,
«Инсонлардан етган азиятларга бардош бермоқлик», дедилар.
|
| |
| |
| ROBIYA | Date: Dushanba, 28-Noya-2011, 15:52 | Message # 22 |
Group: Muslima
Messages: 2502
Status: | 
chiroylik imzo coyaman yaqinda
|
| |
| |
