|
Islomiy ibratli hikoyalar
|
|
| DURDON | Date: Dushanba, 23-May-2011, 12:54 | Message # 1 |
 SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status:  | Bu bo'limga hamma forum ishtirokchilari özlari bilgan islomiy ibratli hikoyalarni yozib qoldirishi mumkin
|
| |
| |
| DURDON | Date: Dushanba, 23-May-2011, 12:57 | Message # 2 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Nabiy sallalohu alayhi vassallam marhamat
qiladilar: “Alloh taolo aytadi: “Ey odam
bolas, sen Meni o’zing zikr qilsang, Men ham
seni bir o’zim zikr etaman. Sen Meni jamoat
ichida eslasang, Men seni farishtalar ichida
(yoki “undan yahshiroq jamoat ichida”,
dedilar) eslayman. Sen Menga bir qarich
yaqinlashsang, Men senga bir quloch
yaqinlashaman. Sen Menga bir quloch
yaqinlashsang, Men senga to ’rt quloch
yaqinlashaman. Agar Men tomonga qarab
yursang, Men sen tomonga yuguraman ”
(Imom Buxoriy]rivoyati
|
| |
| |
| DURDON | Date: Dushanba, 23-May-2011, 13:03 | Message # 3 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Janobi payg'ambar hayit namozini o'qib chiqayotganlarida ko'chani chekkasida yerga qarab yig'lab o'tirgan 4 yoshlardagi yetim bolani ko'rdilar. Boshqa bolalar tuyalarga minib, ota-onalari qo'llariga shirinlik tutgan kunda haligi bola g'amgin edi. Payg'ambar s.a.v. shu bolani oldiga bordilar va so'radilar:
- Nima uchun yig'laysan, ey bola?
- Men yetimman yo Rasululloh. Mening otam ham, onam ham, aka-opalarim ham yo'q.
Janob payg'ambar s.a.v. bag'irlariga bosib, peshonasini silab:
- Yoshlikda men ham yetimlikda o'sdim, katta bo'lgach qavmim meni sig'dirmay boshqa shaharga hijrat qildim, - dedilar. Yana boladan so'radilar:
- Sen ota-onalik, aka-ukalik bo'lishni hohlaysanmi?
- Albatta hohlayman. Men ham boshqa bolalarga o'xshab o'ynashni hohlayman.
Rasulluloh bolani qo'llaridan ushlab, uylariga olib bordilar va bolaga dedilar:
- Men Muhammad s.a.v. sening otang bo'lay. Oisha onang bo'lsin. Ali sening akang-u, Hasan-Husanlar ukang bo'lsin. Fotima sening opang bo'lsin.
Bola xursand bo'ldi. Yuvintirib, biroz narsa berib, qornilarini to'ydirgandan keyin bola aytdi:
- Mening ham bolalarga o'xshab ko'chaga chiqiqb o'ynagim kelayapti.
Rasululloh bolani qo'llaridan ushlab ko'chaga o'ynatgani olib chiqdilar. Boshqa bolalarni ko'rgan haligi norasida:
- Ey, otajon. Anavu bolalarni qarang, ularni ota-onalari tuyaga mindirib qo'yibdilar. Mening ham ota-onam bo'lganida tuyaga mindirardilar, - dedi.
Rasululloh muborak qo'llarini yerga qo'yib, tizzalari bilan yurib, yetim xursand o'lsin deb Madina ko'chalarida yelkalariga mindirib yurdilar. Bola yana atrofdagi bolachalarga qarab:
- Yo Rasululloh, anu bolalarning tuyalarining og'zida jilovi bor ekan. Mening tuyamning jilovi yo'q-ku! - dedi. Rasululloh muborak sallalarining peshini olib, og'zilaridan o'tkazib, yelakalridan oshirib, bolaga berdilar. U bo'lsa goh-gohida oyog'ini silkitib qo'yardi, jilovni tortardi. Ba'zi tuyalarning ovoz berib "aff-aff" dedydigan odati bor edi. Hali bola Payg'mbar s.a.v.ga:
- Ey, otajon, bularning tuyasini qarang, ovoz berib, "aff-aff" deydi. Nega meniki afflamaydi, - dedi. Shunda Jabroil amin a.s. kelib:
- Yo, habibulloh! Alloh sizdan rozi bo'ldi. Yetimni xursand qildingiz. Alloh subhanahu va taolo amr qildiki, "Jamiki ummatimni gunohini avf qil deya ikki bor "aff-aff" deng. Habibimiz s.a.v. ikki bor "avf-avf" deganlarida, hazrat Jabroil aytdilar:
- Ey, Muhammad s.a.v. uchinchi avfni aytmang. Arshi a'lo larzaga tushdi. Uchinchi avfni qiyomatga qoldiring...
|
| |
| |
| DURDON | Date: Dushanba, 23-May-2011, 19:12 | Message # 4 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | БИРГИНА СУННАТ ФОЙДАСИ
Яқинда Германия пойтахтида жойлашган Ғарбий Германия руҳшунослик институтида антиқа янгилик эълон қилинди: Инсон ерга йиқилаётган пайтда ўнг оёғи олдинга ташланган бўлса олдинга қараб йиқилар экан. Чап оёғини ташлаб қўйган бўлса, орқага қараб йиқилади!
Ушбу шов-шувли хабар борасида турли суҳбатлар, катта катта маърузалар ҳамда тадбирлар ўтказилди. Мусулмонлар эса буни оддий ҳолатдек кузатишмоқда. Чунки Расулуллоҳ (саллоллоҳу алайҳи ва саллам) ўз умматларига масжидга кираётганда ўнг оёқ билан киришни, чиқаётганда чап оёқ билан чиқишни буюрганлар. Ҳожатхонага кириш-чиқишда эса аксинча. Германиялик руҳшунослар томонидан яна бир бора исботланган мантиққа асосланадиган бўлсак, киши масжидга кираётганда ўнг оёғи олдинда масжидга йиқилиши, масжиддан чиқаётганда чап оёғи билан орқага - яна масжидга йиқилиши аниқ бўлади. Ҳожатхонага кирилаётганда олдинга қўйилган чап оёқ инсонни орқага – халодан ташқарига тисариб ташлайди. Чиқилаётганда ҳам ўнг оёқ уни ҳожатхонага йиқилмаслигини таъминлайди.
Ушбу воқеълик бутун дунёни ҳайрат кўчасига етаклаган бўлса-да, Аллоҳга иймон келтирган мўминларни янада ҳотиржам қилиш учун хизмат қилди. Зеро, пайғамбаримиз (саллоллоҳу алайҳи ва саллам) ҳадисларининг ҳаётга нақадар чамбарчаси боглик эканликларини ғарбликларнинг ўзлари исботлашмоқда. Қиёматгача Қуръони Карим оятларида ва Расулуллоҳ (саллоллоҳу алайҳи ва саллам)нинг ҳадисларида айтилган ҳолатлар тасдиқланади. Ҳақиқий мўминлар бошқалардан фарқли ўлароқ, у воқеалар дунёвий масалада тасдиқланмаса-да, иймон келтираверадилар. Буни фақат ва фақат Аллоҳнинг ҳидояти билан топиш мумкин. Бу кўчага бошқа йўл билан кириб бўлмайди
|
| |
| |
| DURDON | Date: Chorshanba, 25-May-2011, 19:42 | Message # 5 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | ]Bir kuni Hazrati Ali (r.a)
masjidga namoz uchun kirayotib, eshik
oldidagi bir kishiga xachirlarini tutib turishni
iltimos qildilar. Namozni ado etib
chiqarkanlar, haliga kishiga xizmati uchun
ikki dinor berishni ko’ngilga tugdilar. Chiqib
qarasalar, xachirlari turibdi, ammo u odam
yuganni o’g’irlab qochib ketibdi. So’ng
xodimlariga o’sha ikki dinorni berib,
xachirga yugan sotib olishni buyurdilar.
Xizmatkor bozorga tushib, o’g’ridan aynan
o’sha yuganni sotib oldi. Olib kelgach,
Hazrati Ali (r.a.) o’zlarini yuganlarini ko’rib
hayron qoldilar va: “Banda halol rizqini
harom qilib oldi”, dedilar
|
| |
| |
| DURDON | Date: Dushanba, 30-May-2011, 13:40 | Message # 6 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Rivoyat qilinishicha, bani Isroillik bir ayol Muso alayhissalom huzurlariga kelib: «Ey Allohning elchisi, men ulkan gunoh qilib qoyib, song bu gunohimdan Alloh taologa tavba qildim. Allohdan tavbamni qabul qilib, gunohimni magfirat etishini sorab duo qiling», dedi. Muso alayhissalom undan: «Nima gunoh qilding?» deb soragan edi, u: «Ey
Allohning paygambari, men zino qilib, bola tugdim-da, song uni oldirdim», dedi. Shunda Muso unga: «Chiq bu yerdan, ey fojira! Yana kafosating tufayli osmondan olov tushib, bizni yondirib yubormasin», dedi. Ayol paygambar huzuridan qalbi oksigan holda chiqib ketdi. Jabroil alayhissalom tushib: «Ey Muso, Alloh taolo: «Nima uchun tavba qilgan ayolni qaytarib yubording? Undan kora yomonroq kimsa borligini bilmaysanmi?» deyapti», dedi. Muso alayhissalom: «Ey Jabroil, undan ham yomonroq kimsa kim?» deb soragan edi, «Namozni qasddan tark etgan kishi», deb javob berdi
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Dushanba, 06-Iyun-2011, 02:20 | Message # 7 |
 Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: | O'lim shiddati.
Vahb ibn Munabbih hikoya qiladi:
"O'tgan podshohlardan biri qaergadir sayohatga otlandi. Yurish oldidan u o'ziga hammani hayratga soladigan kiyim keltirishlarni buyurdi. Olib kelingan kiyim podshohning didiga o'tirmadi. Darhol bundan ham yaxshirog'ini keltirishlarini buyurdi. To hayratdan yoq ushlaydigan darajadagi ajabtovur kiyim keltirgunlaricha bu hol davom etdi. Podshoh ulovni ham shu talab bilan tanladi. Har safar ko'rsatilayotgan otlarni qaytarib, yanada chiroyliroq yanada xushbichimroq ot keltirishlarini buyuradi. Nihoyat, podshoh antiqa kiyimlar kiyib, eng chiroyli ot ustiga mindi. O'sha paytda Iblis uning burniga dam urdi, podshohning ichi kibrga to'ldi. Endi uninh ko'zi ko'r bo'lib, na atrofdagi otliqlarni, na yo'ldagi odamlarni ko'rardi. Shu payt uvada kiyimda, holi xarob bir kishi yo'l o'rtasiga chiqib, podshohga salom berdi. Podshoh uning salomiga alik olmadi. U otning jilovidan ushlab, yo'lga ko'ndalang turib oldi. Shunda podshoh:
-Jilovni qo'yvor! Qattiq jazoga munosib ish qilyapsan,-dedi unga g'azabnok.
-Senda hojatim bor, -dedi u podshohga.
-Sabr qil otdan tushay.
-Yo 'q, xoziroq, shu hojatimni ravo qilasan.
Podshoh ulovning jilovini unga topshirishga majbur bo'ldi va:
-Ayt hojatingni, -dedi.
-Bu sir!
Podshoh boshini egib unga qulog'ini tutdi. U sirni ochdi:
-Men o'lim farishtasiman!
Podshohning rangi o'zgarib, tili kalimaga kelmay qoldi. Keyin o'ziga kelib:
-Fursat ber, ahlimni oldiga qaytib, omonatlarimni ado qilay,-dedi o'lim farishtasiga.
-Yo'q, Allohga qasamki, endi sen ahlingni ham, qoldirgan mol-dunyoyingni ham hech qachon ko'rolmaysan, -dedi o'lim farishtasi va uning jonini oldi.
Podshoh qurigan yog 'och kabi yerga quladi.
Keyin o'lim farishtasi shu ahvolda mo 'min bandasiga yo'liqdi, unga salom berdi. Mo'min banda uning salomiga alik oldi.
-Senda hojatim bor,-dedi o'lim farishtasi unga.
-Aytaqol, qulog'im senda.
-Yaqinroq kel, dedi o 'lim farishtasi va unga sirni ochdi:
-Men o 'lim farishtasiman!
-Xush kelibsan, marhabo, ey intizor kutilgan zot! Yer yuzida g'oyib narsalar ichida men uchun eng suyuklisi sensan!
-Nimani hohlaysan? Hojatlaring bo 'lsa, bemalol ado qilishing mumkin.
-Yo'q! Alloh taoloning diydoridan ulug 'roq va suyukliroq hojat bormi! - dedi mo'min banda.
-Ayt joningni qanday shaklda olishimni istaysan?
-Sen men istaganday jonimni olishga qodirmisan?
-Ha, men shunga buyurilganman.
-U holda ozgina muhlat ber, tahorat olay ibodat qilay. Boshim sajdaga qo'yilgan payti jonimni ol. Darhaqiqat shunday bo 'ldi: mo 'min banda boshini sajdaga qo'ygani zahoti o'lim farishtasi uning jonini oldi".
Message edited by Osiyo11 - Dushanba, 06-Iyun-2011, 02:21 |
| |
| |
| DURDON | Date: Yakshanba, 12-Iyun-2011, 04:09 | Message # 8 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Rivoyat qilinadiki, Misrda namoz o‘qish va azon aytish uchun masjidga bog‘lanib qolgan bir kishi bor edi. U ibodatga berilgan, taqvodor edi. Kunlardan bir kuni odatdagidek azon aytish uchun minoraga chiqdi. Minoraning yonginasida zimmiy nasroniyning hovlisi bor edi. U hovliga ko‘z tashladi va nasroniyning qizini ko‘rib qoldi. U chiroyli qiz edi. Kishi o‘zini yo‘qotib qo‘ydi va azonni tashlab, qizning oldiga tushdi. Qiz undan so‘radi: «Nima yumushing bor?» «Seni xohlayman va senga uylanaman». «Sen musulmonsan, otam meni senga bermaydi». «Nasroniy bo‘laman». «Unday bo‘lsa, mayli...»
U qizga uylanish uchun nasoro diniga kirdi va ularning hovlisida qoldi. Xuddi shu kunning o‘zida hovlidagi bir tepalikka chiqdi-da, yerga yiqilib o‘ldi. U dini bilan muvaffaqiyat qozonmadi, qiz bilan rohatlanmadi ham.
Allohdan makr-sinovi, xunuk oqibat va yomon xotimadan panoh berishini so‘raymiz.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Yakshanba, 19-Iyun-2011, 03:42 | Message # 9 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Allohning fazli va rahmati
Vosila ibn Asqo’, roziyallohu anhu, rivoyat qiladi: “Ramazon oyi keldi. Biz ahli suffa ham ro‘za tuta boshladik. Har oqshom iftor vaqti kirishi bilan Aqobada bay’at bergan ansorlar kelib har qaysisi bir kishidan bizni iftorlikka olib ketishardi. Bir kuni hech kim kelmadi. Ro‘zamizni ocholmay uxladik, saharlik ham qilmadik. Ertasi kuni ham hech kimdan darak bo‘lmadi. Nihoyat, ahvolimizni janobi Payg‘ambarimizga, sollallohu alayhi va sallam, bildirdik. Ul zot bizga nihoyatda qayg'urib, biror yegulik bormi, deya ayollaridan birma-bir so‘rattirdilar. Biroq ularning hammalari bunga:
— Alloh nomiga qasamki, bizda yegulik hech narsa yo‘q, — deb javob yubordilar.
Shunda Nabiy, sollallohu alayhi va sallam, to‘planishimizni buyurdilar va biz to‘plangach:
— Allohim, Sendan fazl va rahmat so‘raymiz. Zero, rahmat yolg‘iz Sening qo‘lingdadir va Sendan o‘zga rahmat sohibi yo‘qdir, — deya duo qildilar.
Biz “Omin”, dedik.
Oradan ko‘p o‘tmay, bir joydan bizga bir qo‘yning qovurilgan tanasi va shunga yarasha non keldi. Rasuli akram, sollallohu alayhi va sallam:
— Qani, olinglar, yenglar, — dedilar.
Biz to‘ygunimizcha yedik. Shundan so‘ng Sarvari koinot, sollallohu alayhi va sallam, shunday deb marhamat qildilar:
— Biz Alloh taolodan uning fazilati va rahmatini ham tilagan edik. Bu bergani Uning fazlidir. Shubha yo‘qki, biz uchun rahmatini ham saqlab qo‘yibdi”.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Yakshanba, 26-Iyun-2011, 20:38 | Message # 10 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Абдуллоҳ ибн Амр ибн Осдан ривоят. У
киши дедилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу
алайҳи ва саллам айтдилар:
“Ғарибларга шодлик бўлсин!”
“Ғариблар ким, эй Расулуллоҳ?”, деб
сўрашди. У киши дедилар: “Улар кўп
сонли ёмон одамлар ичидаги солиҳ
инсонлардирки, уларга исён
қиладиганлар итоат қиладиганлардан
кўра кўпроқ бўлади”. (Аҳмад
ривоятлари, Албоний, саҳиҳ).
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Shanba, 02-Iyul-2011, 03:47 | Message # 11 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: | Қўрқув – иймон заволи
Одамизод фитратига кўра қўрқоқдир. Янги туғилган чақалоқдан тортиб қартайган қариягача –ҳаммани қўрқув умр бўйи таъқиб этади. Онаси бачадонидаги «макон»идан ажраган чақалоқ қўрқув йиғиси билан дунёга келади. Кейинроқ онасини йўқотиб қўйиш, оч қолиш, ваҳимали шовқин-суронлар, йиқилиб тушиш каби нарсалар уни даҳшатга солади. Эсини танигач, катталарнинг дўқ-калтаклари, чақмоқ-момақалдироқ каби табиат ҳодисалари, йиртқич ҳайвонлар, жин-алвасти ҳақидаги гаплар, алдов ва зўравонлик, қоронғулик-зулмат кабилар қўрқувга сола бошлайди.
Йигитликнинг ҳам ўз қўрқув ўчоқлари бор: ҳаётда ўрнини тополмаслик, имтиҳондан йиқилиш, севгисининг рад этилиши, муносиб иш йўқлиги ва ҳоказолар. Ҳатто катта ёшдагилар ҳам қўрқув таъқибидан омонда бўлишмайди. Уларни ҳам бир умрга турли касалликлар, омадсизлик, амалдан кетиш, душманлар хусумати, болаларининг ноқобил чиқиши, дўстлар ҳиёнати, қонунни бузиб қўйиш, турли фалокат ва офатлар, бошлиқлар зуғуми, қашшоқлик, эл-юртда шарманда бўлиш, барвақт қариш ва ўлим каби ҳолатлар даҳшатга солаверади.
Айниқса эл-юртда гап-сўзга қолишдан, одамлар маломатидан қўрқув инсонни машаққатларга, турли гуноҳ ишларга, виждонига хилоф иш тутишга рўбарў қилади. «Халқ нима деркин, одамлар маломат қилмасмикин, маҳаллада, қариндош-уруғлар орасида шарманда бўлиб қолмасмиканман» қабилидаги қўрқув туфайли ўзининг эътиқодига қарши боради. Аллоҳ буюрмаган ишларни қилишга мажбур бўлади. Эл орасида машҳур бўлган одамларнинг гапидан ва маломатидан қўрқиб тўй-маросимларни катта қилади. Йўқ ердаги бидъат ишларга, хурофотларга қўл уради. Нопок, фосиқ кишилар билан яқинлашади.
Ана шу қўрқув туфайли гоҳо инсон бор-будидан ажрайди. Ҳаёти издан чиқади. Эътиқоди, иймонидан чекинади. Аллоҳ таоло Қуръони каримда ўзгалар маломатидан қўрқмаслик мўминларнинг сифатларидан бири экани хабарини беради: «Эй мўминлар, сизларнинг ичингизда кимда-ким ўз динидан қайтса, Аллоҳ бошқа бир қавмни келтирурки, Аллоҳ уларни яхши кўрур, улар Аллоҳни яхши кўрурлар. Улар мўминларга ҳокисор, кофирларга эса қаттиққўл, бирон маломатгўйнинг маломатидан қўрқмай ёлғиз Аллоҳ йўлида курашадиган кишилардир». (Моида, 54).
Убода ибн Сомитдан ривоят қилинади: «Биз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга фаолликда ҳам, қилгиси келмай турганда ҳам эшитиб- итоат қилишга, бирор ишни тортишмай ўз аҳлига топширишга, қаерда бўлсак ҳам ҳақни айтиб, унда собит туришга ҳамда Аллоҳ йўлида маломатчининг маломатидан қўрқмасликка байъат қилдик». (Имом Бухорий ривояти).
Қўрқоқлик инсонни ҳар кўйга солади. Шахсиятини бузади. Хорлик, шармандалик қаърига улоқтиради. Айтайлик, пойтахтдан келган текширувчи ёки мухбир халқнинг турмушини ўрганиш учун унинг бир-икки вакилини суҳбатга тортади. Бу вакиллар бор ҳақиқатни айтса, хамқишлоқларининг дардига малҳам қўйган, етишмовчилик ва нуқсонларни ҳал этишга ёрдам берган бўлур эди. Аммо кўпинча бунинг акси бўлади. Ана шу халқ «вакиллари» кўпдан буён эгнига илмаган янги кўйлагини кийиб, қаварган ва қорайган қўлларини орқасига яшириб «шароитимиз яхши, ҳеч нарсадан камчилигимиз йўқ, маошларни вақтида олиб турибмиз», деб ёлғон ҳисобот беради. Ваҳоланки, қишлоқда электр, газ, тоза ичимлик суви таъминотида тез-тез узилиш бўлиб туради. Болалар ўн чақирим узоқдаги мактабга қатнайди...
Вакилларни ёлғон гапиришга, текширувчиларни лақиллатишга нима мажбурлади? Улар қон-қонига сингиб кетган оддий қўрқув, бегоналар ҳузурида эсанкираш туфайли оғир йўқотишга учрашди. Фақатгина ёлғон гапиришмади. Ҳамқишлоқларига хиёнат ҳам қилишди. Ўзлари виждон азобида қолишди. Узоқ йиллар мобайнида орттирилган обрў, машаққатли меҳнат ва фидокорлик бир лаҳзада ҳавога учди. Қўрқоқлик уларнинг ўзигагина эмас, бутун жамиятга ҳам катта зарар келтирди.
Ёки катта бир йиғинда ёши улуғ ходим арзимаган хатоси учун бошлиғи томонидан таъқибга, қийин-қистовга олинди. Раҳбарнинг дўқ-пўписасидан, «қаматиб юборишидан» қўрқиб кетган бояги ходим минбарда турган жойида юрагини чангаллаганича йиқилди... Бундай мисоллар ҳаётимизда гоҳида бўлса ҳам учраб туради.
Энг катта фожиа аслида булар ҳам эмас. Қўрқувнинг бундан-да дахшатлироқ, ёмонроқ асоратлари, зарарлари ҳам бор. Қўрққан одамнинг иродаси суст, шижоати бўш бўлади. У қўрқоқлик орқасидан ёлғон гапириши, сохта гувоҳликка ўтиши, оиласига, халқига, ватанига, динига, эътиқодига хиёнат қилиши, субутсиз ва иродасиз кимсага айланиши мумкин. Қўрқув туфайли у бундан ҳам оғир жиноятларга қўл уради. Ҳатто ўз жонига қасд қилишгача боради. Бежизга Сулаймон алайҳиссалом «Қўрқувни ҳис этмайин десанг, жудаям ҳақиқатгўй ва ўта донишманд бўлмагин», демаганлар.
Энди бир тасаввур қилиб кўринг: бола отасидан қўрқиб, қаерда, нима билан машғул бўлганини яширади, ёлғон гапиради. Демак, шу кундан унинг тарбиясига раҳна етди. Аёл эрининг зуғумидан қўрқиб, уни алдашга, баҳона-сабаблар қидиришга ўтади. Демак, шу дамдан бошлаб оилани ишонч, тотувлик, ҳаё тарк этади. Кичик раҳбар катта раҳбардан қўрққани туфайли ўлда-жўлда қолган режани бажарилди, деб маълумот бериб юборади. Демак, ўша корхонанинг иқтисоди зарар кўчасига йўл олди.
Бир қарашда беозоргина бошланган ана шундай қўрқув «туққан» алдов-ёлғонлар тўпланиб-йиғилиб охири улкан бир ёлғон тоғига айланади. Бир-икки қўрқоқнинг ёлғон алдов ва ҳийлалари тўпланиб, бутун жамият таназзулига сабабчи бўлиб қолади. Давлатларнинг ёлғонлари ўсиб-кўпайиб инсоният тарихини булғайдиган уруш-ихтилофлар, вайронгарчилик, инқирозларни келтириб чиқаради.
Қўрқув илдиз отган жамиятда адолат чекинади, зулм-бедодлик урчийди. Қўрқув инсонларда золим ва мустабид кимсаларга мутеъликни, итоаткорликни, зулм-ҳақсизликка рози бўлиш ва кўнишни туғдиради. Оқибатда бутун халқнинг миллий ғурури, эътиқоди, ифтихор туйғуси, маънавиятига катта офат ва зарар етади.
Мустамлакачилар ва мустабид тузумлар бундан усталик билан фойдаланишган. Халқлар ва миллатларни неча йиллаб қуллик ва асоратда тутиб келишган. Бунга совет тузумининг қанчалаб миллат ва элатларни «учинчи жаҳон уруши», «Американинг босиб олиши», «ядро уруши хавфи», «империализм найранглари» каби ваҳимали гаплар билан қўрқитиб, итоатда, мутеъликда ушлаб келганини мисол қилиш мумкин.
Қўрқоқлик пасткашлик ва турли ёмонликларни туғдиради. Кўпгина гуноҳ ва қабиҳликларнинг боши, асосий сабабчиси ҳам қўрқувдир. У беҳаёлик, ёлғончилик каби иймонни заифлаштирадиган оғир руҳий хасталикдир. Ўта қўрқоқлик эса кишини иймондан ажрашгача, Аллоҳга Унинг махлуқларини шерик қилиб, кофир бўлишгача олиб боради, Аллоҳ асрасин!
Аллоҳ таоло мўминларни кофир ва золим кимсалардан эмас, фақат Ўзидангина қўрқишга чақиради: «Магар уларнинг ичида зулм қилгувчилар ҳам борки, сизлар улардан қўрқмангиз. Мендан қўрқингиз!» (Бақара, 150); «Энди қачонки уларга жанг фарз қилинганида эса баногоҳ улардан бир тўпи одамлардан Аллоҳдан қўрққандек, балки ундан-да қаттиқроқ қўрқмоқдалар» (Нисо, 77); «Улардан қўрқасизларми? Агар (ҳақиқий) мўмин бўлсангизлар, қўрқишингизга лойиқроқ зот Аллоҳ-ку, ахир?!» (Тавба, 13)
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Seshanba, 05-Iyul-2011, 07:53 | Message # 12 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: | Ilk shahidlar
Ammor (roziallohu anhu) va uning ota-onasi ham juda dahshatli musibatga qolgan edilar. Ularga Makkaning qaynoq qumlarida azob berilgan edi. Payg’ambar sallollohu alayhi vasallam ular yonidan o’tib ketayotib, ularga sabr-toqatli bo’lishlarini aytib, jannat haqida yaxshi xabarlar yetkazdilar. Ammorning otasi Yosir (roziallohu anhu) ta’qib qiluvchilar qo’lida, uzoq iztirobdan keyin vafot etdi, onasi Sumayya (roziallohu anho) Abu Jahl tomonidan vahshiyona o’ldirildi. Islomda birinchi masjid Ammor (roziallohu anhu) tomonidan qurildi.
Payg’ambar sallollohu alayhi vasallam Madinaga ko’chib kelganlarida, Ammor (roziallohu anhu) unga bino qurib berishni taklif qildi, u yerda payg’ambar o’tirishi, kunduzi dam olishi va salovot aytishi (nomoz o’kishi) mumkin edi. U Islom dushmanlariga qarshi bor kuchi va jasorati bilan kurashdi. Bir kuni u jangda kurashayotib, quvonch bilan dedi:
«Men hademay do’stlarim bilan uchrashaman. Men Muhammad sallollohu alayhi vasallam va uning hamrohlari bilan uchrashaman».
So’ngra u suv so’radi. Unga sut berishdi. U sutni ichdi va dedi:
«Men payg’ambar sallollohu alayhi vasallam menga: «Sut sening bu dunyodagi hayotingda oxirgi nasibang bo’ladi, deganlarini eshitdim».
Ammor o’zi mushtoq bo’lgan paytgacha kurashdi. U o’sha paytda to’qson to’rt yoshda edi.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Seshanba, 05-Iyul-2011, 07:54 | Message # 13 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: | Xurmo pishgan kunlarda
Abu Dardo, roziyallohu anhu, Hazrati Payg‘ambarimizning, sollallohu alayhi va sallam, suyukli sahobalaridan biri edi. Barcha namozlarini masjidi nabaviyda, Payg‘ambarimizning ortlarida turib o‘qishga harakat qilardi. Shuning uchun masjidga erta kelar va kech qaytar edi. Rasuli akramning namozdan keyingi suhbatlarini diqqat bilan tinglardi. Biroq xurmo terish mavsumi boshlanganida Abu Dardo namozga kech kelib erta ketadigan bo‘ldi. Bu hol Payg‘ambarimizning diqqatlarini tortdi. Abu Dardoni yonlariga chaqirib:
— Sening masjidga kelib-ketishingda bir o‘zgarish ko‘ryapman. Nima bo‘ldi? — deb so‘radilar.
Abu Dardo shunday dedi:
— Shu kunlarda qo‘shnimizning xurmo daraxti mevalarini to‘ka boshladi. Xurmolar bizning hovliga tushyapti. Bolalarim, qo‘shnimdan beso‘roq ulardan yeb qo‘yishmasin, deb xavotirdaman. Bomdodga kelishdan oldin to‘kilgan xurmolarni to‘plab, qo‘shnimning bog‘iga o‘tkazib qo‘yaman. Shu sabab masjidga kech kelyapman. Men masjiddaligimda ham daraxtlardan xurmo to‘kiladi. Ularni yig‘ib qo‘shnimnikiga qo‘yish uchun shoshilaman. Shunday qilsam bolalarim harom yemaydi, qo‘shnimga ham zarar yetmaydi.
Rasululloh, sollallohu alayhi va sallam, Abu Dardoning bu so‘zlaridan mamnun bo‘ldilar va uning haqqiga duo qildilar.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Seshanba, 05-Iyul-2011, 07:56 | Message # 14 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: | Jasur o’g’lon
Hazrati Umar ibn Xattob (r.a.) yo’l bo’yida o’ynayotgan bolalar yonidan o’tib ketayotgan edilar. Bolalar mo’minlar amirining salobatidan qo’rquvga tushishdi. Shu bois yo’lidan chetlashishdi. Lekin bir bolakay o’z joyida sobit turaverdi. Undan boshqa hech kim qolmadi. Mo’minlar amiri uning oldiga keldilar-da, tabassum qilib:
-Nima uchun sen qochmading?-deb so’radilar.
Bola Hazrati Umarga (r.a.):
-Yo’l tor emas, sizga bo’shatay desam, gunohkor ham emasman, sizdan qo’rqay desam,- deya mag’rur javob qildi.
Bolaning shijoatidan Hazrati Umar (r.a.) xursand bo’ldilar. Kelajakda ulug’ inson bo’lishiga umid bo’gladilar.
Yillar o’tib bu umid haqiqatga aylandi. Bola ulg’ayib, zamonaning ulug’laridan biri-Abdulloh ibn Zubayr (r.a.) nomi bilan tanilgan sarkarda bo’lib yetishdi.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Seshanba, 05-Iyul-2011, 07:57 | Message # 15 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: | Ikki eshik orasi
Muslim ibn Bishrdan:
Abu Hurayra, roziyallohu anhu, kasal bo‘lib o‘lim to‘shagida yotar ekan, unsiz yig‘lar edilar. Bir kuni u kishidan: «Nega yig‘laysiz?” deya so‘rashdi. U shunday javob qildi:
— Oldimdagi safar juda uzoq. Ozuqam esa oz. Shu boisdan yig‘layman. Hozir meni ikki eshikning ro‘parasiga keltirishgan: eshiklardan biri jahannamga, ikkinchisi esa, jannatga ochiladi. Meni qaysinisidan ichkariga olib kirishlarini bilmayman.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Seshanba, 05-Iyul-2011, 07:58 | Message # 16 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: | Alloh ko‘rib turibdi
Hazrati Umar, roziyallohu anhu, xalifalik davrida sutga suv qo‘shishdek yomon odatni qat’iy taqiqladilar.
Shahar osoyishtaligini nazorat qilish uchun bir kecha Madina ko‘chalarida kezib yurgan xalifa charchab, bir uy yaqinidagi tosh ustiga o‘tirdi. Kutilmaganda uy ichida ona bilan qizi o‘rtasidagi shu gaplarni eshitib qoldi:
— Qani, qizim, turgin-da, sutlarga bir oz suv qo‘shib yubor!
— Xalifa sutga suv qo‘shishni taqiqlaganini bilmaysizmi, onajon!
— Bilaman.
— Axir xalifa taqiqlagan ishni qanday bajaraman?
— E-e, qo‘shaversang-chi, Umar seni ko‘rib turgani yo‘q!
— Umar ko‘rmasa ko‘rmas, ammo Alloh ko‘rib turibdi-ku...
Hazrati Umar shundan so‘ng uyga qaytdilar. O‘g'illari Osimni imon-e’tiqodli, go‘zal axloqli bu faqir qizga uylantirdilar.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Seshanba, 05-Iyul-2011, 07:59 | Message # 17 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: | Azroildan qo‘rqqan odam
Bir kuni Hazrati Sulaymon, alayhissalom, do‘stlari bilan birga o‘tirar edilar. Hazrati Azroil, alayhissalom, kirib o‘tirganlardan biriga diqqat bilan boqdilar. U odam Azroilning, alayhissalom, bunday boqishlaridan juda qo‘rqib ketdi. So‘ngra Hazrati Sulaymonga:
— Ey Payg‘ambarim, menga yordam qiling, haligina Azroil menga qattiq tikilib qaradi. Mening jonimni oladi chog'i, — dedi.
Sulaymon, alayhissalom, undan:
— Xo‘sh, nima qilayin? Mendan nima istaysan? — deb so‘radilar.
— Shamolga amr bering, meni Hindistonga eltib tashlasin. Shoyad Azroilning panjasidan qutulib qolsam... — dedi.
Sulaymon, alayhissalom, uning istagini bajo keltirdilar. Shamolga buyurib, uni Hindistonga jo‘natdilar. Ertasi kuni Azroil yana ko‘rishmoq uchun Sulaymon, alayhissalom, quzurlariga keldi. Suhbat davomida Hazrati Sulaymon:
— Kechagi odamga tikilib qaramoqning boisi nima edi? — deya so‘radi.
Azroil esa:
— Chunki Alloh taolo menga bu odamning jonini Hindistonda olishni amr etgan edi. Uni bu yerda ko‘rib, juda hayron qoldim. Allohning amrini yanglish anglamadimmikan, deya hayratlandim. Shu bois unga diqqat bilan boqqan edim.
Buyruqni to‘g‘ri anglagan ekanman. Oradan biroz o‘tib, Hindistonga bordim. Uni o‘sha yurtdan topib, jonini oldim.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Seshanba, 05-Iyul-2011, 08:02 | Message # 18 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: |
Hazrati Musoning jannatdagi qo‘shnisi
Muso, alayhissalom, Alloh taologa jannatda unga kim qo‘shni bo‘lishini bildirishini so‘rab, yolvorar edi.
Bir kuni shunday nido keldi:
— Ey Muso, falon yerda yashovchi qassob sening jannatdagi do‘sting bo‘ladi...
Muso, alayhissalom, qiziqib, qaysi ibodati uchun bunga loyiq bo‘lganini bilish niyatida yo‘lga chiqdilar. Hazrati Muso o‘sha odamni qidirib topdilar. Qassob Hazrati Musoning haq payg‘ambar ekanini bilgan, imon keltirgan edi. Lekin o‘zlarini ko‘rmagan edi. Shuning uchun tanimadi. Kechqurun qassob Hazrati Musoni uyiga olib ketdi. Ovqat tayyorladi. Dasturxon tuzadi. Ovqat yeyishdan oldin, qassob devorga osilgan bir zambilni yerga tushirdi va undan harakat qilishga sira holi yo‘q bir qari kampirni chiqardi. Xuddi go‘dakni ovqatlantirgandek uni yedirdi, ichirdi va yana zambilga qo‘yib, devorga osdi. Shunda kampir nimalardir deb shivirladi. Qari ayolning nima deyayotganini tushunmagan Muso, alayhissalom, qassobdan so‘radi:
— o'g'lim, bu kampir kiming bo‘ladi?
Qassob musofirga:
— Bu ayol mening onam bo‘ladilar. O‘tirib-turishga, ovqat yeyishga holi yo‘q. Shu bois o‘zim yediraman, ichiraman va tozaligiga qarayman. Qo‘limdan kelgunicha hushnud etishga harakat qilaman.
Muso, alayhissalom:
— Hozirgina u senga gapirganday bo‘ldi, nimalar dedi?
Qassob:
— Ey Rabbim! Men o'g'limdan xursandman. Sen ham undan rozi bo‘l. Jannatda uni Hazrati Musoga qo‘shni qilgin deb duo etdi. Shunda Muso, alayhissalom, o‘zini tanitadigan vaqt kelganini tushundilar va:
— Men Allohning payg‘ambari Muso bo‘laman. Allohdan jannatdagi qo‘shnim kim bo‘lishini bildirishini iltijo qilgan edim. Janobi Haq seni bildirdi. Senga xushxabar bo‘lsin. Onangga qilgan xizmating uchun Alloh sendan rozi bo‘ldi. Onangning duosini qabul ayladi. Alloh seni jannatda menga qo‘shni qildi, — deya marhamat qildilar.
|
| |
| |
| OSIYO | Date: Seshanba, 05-Iyul-2011, 09:11 | Message # 19 |
|
Peshqadam
Group: Ishonchli
Messages: 7125
Status: | Jannat ahllari
Ibn Abbosdan, roziyallohu anhu, aytdilar; «Bir kuni Rasululloh, sollallohu alayhi va sallam, chiqib dedilar:
— Menga barcha ummatlar ko‘rsatildi. Bir payg‘ambar bir kishi bilan, yana bir payg‘ambar ikki kishi bilan, yana bir pay-g‘ambar bir to‘p kishilar bilan, yana bir payg‘ambar yolg‘iz o‘zi, hech bir hamrohi yo‘q holda o‘tdilar. So‘ng juda ko‘p olomonni ko‘rdim, ular ko‘pligidan uzoq-uzoq ufqlarni ham to‘sganlar, umid qildimki, shular mening ummatim bo‘lsalar. Shunda: bular Muso, alayhissalom, qavmlari bilan kelyaptilar, deyildi.
So‘ng menga, qaragin, deyildi. Qarasam, uzoqdan qoralikni ko‘rdim. Ular juda ko‘p bo‘lib, ko‘pligidan ufqni ham to‘sib qo‘yishgan edi. Keyin menga yana aytildi: “Hov, anavilarga, hov anavilarga kara!” Ko‘rsam, son-sanoqsiz insonlar, ular shuncha ko‘pki, yeru osmonni to‘ldirib yubordilar. Shunda menga: «Bular sening ummating», deyildi.
Bularning oldilarida yetmish ming nafar jannatga hisob-kitobsiz kiradiganlar kelmoqda. Ular hodisalardan shumlanmaganlar, folbinu sexrgarlarga bormaganlar, o‘zlarini o‘tda kuydirib davolamaganlar, faqat o‘z Robbisiga tavakkul qilgan kishilardir, — deyildi.
Shunda Ukkosha ibn Mixsan turib:
— Yo Rasululloh, duo qiling. Alloh meni shulardan qilsin, — dedi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam:
— Ey Alloh, buni o‘shalardan biri qilgin, - deb duo qildilar.
Shundan so‘ng boshqa odam turib:
— Allohga duo qiling, meni ham o‘shalardan qilsin, — dedi. Payg‘ambarimiz, alayhissalom:
— Bunga Ukkosha sendan oldin keldi,— dedilar».
|
| |
| |
| DURDON | Date: Juma, 08-Iyul-2011, 10:07 | Message # 20 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Taqdirni rad etish
Alloh taolo dedi:
«Albatta, Biz har bir narsani (aniq) o‘lchov bilan yaratdik» (Qamar surasi, 49).
Ibn Javziy tafsirlarida bu oyatning nozil bo‘lish sababi xususida ikki xil gap borligini aytganlar: Birinchisi, Makka mushriklari Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan taqdir haqida tortishganlar. Shunda mazkur oyat nozil bo‘lgan (Muslim rivoyati). Abu Umoma roziyallohu anhu: «Bu oyat qadariyalar xususida», deganlar. Ikkinchisi, Najron yepiskopi Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga kelib: «Ey Muhammad, gunohlar ham taqdir-qadar bilan sodir etiladi, deb da'vo qilasan. Bunday emas-ku», dedi. Shunda ushbu oyatlar nozil bo‘ldi: «Albatta, jinoyatchi-osiy kimsalar gumrohlik va ahmoqlikdadirlar. Ular yuztuban hollarida do‘zaxga sudraladigan Kunda (ularga): «Do‘zax azobini totib ko‘ringlar!» (deyilur). Albatta, Biz har bir narsani aniq o‘lchov-qadar bilan yaratdik» (Qamar surasi, 47-49).
«Holbuki, sizlarni ham, yasab olgan butlaringizni ham Alloh yaratgan-ku!» (Vas-soffot surasi, 96).
Ibn Jarir aytganlarki, bu oyatni ikki xil tushunish mumkin. Alloh sizlarni va amallaringizni yaratgan yoki Alloh sizlarni va yasab olgan butlaringizni yaratgan.
Bu oyat bandalarning ishlari maxluq ekaniga hujjatdir. Allohu a'lam.
«Jonga va uni raso qilib-yaratib, unga fisq-fujurini ham, taqvosini ham ilhom qilib-o‘rgatib qo‘ygan Zotga qasamki...» (Vash-shams surasi, 8).
Said ibn Jubayr aytganlar: «Alloh nafsga fujurini ham, taqvosini ham yuklab qo‘ydi».
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumo: «Qadar-taqdir yo‘q, ishlar endi sodir bo‘ladi - ular taqdir qilinmagan», deb da'vo qiladigan qavm haqida: «Agar ularga yo‘liqsang, men ulardan begonaligimni, ular mendan begona ekanliklarini ularga aytib qo‘y. Mabodo ulardan birining Uhudchalik tillasi bo‘lsa-yu, uni infoq qilsa, to qadarga iymon keltirmagunicha Alloh uni qabul qilmaydi», dedilar-da, so‘ng Jabroil alayhissalom hadisini zikr qildilar. Jabroil Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan: «Iymon nima?» deb so‘raganida, u zot sollallohu alayhi vasallam: «Allohga, farishtalariga, kitoblariga, payg‘ambarlariga va oxirat kuniga, yaxshilik va yomonlik qadardan ekaniga ishonmog‘ing!» deya javob berganlar (Muslim rivoyati).
Allohga iymon keltirish - Alloh taolo mavjud, ulug‘ va mukammal sifatlar bilan sifatlangan nuqsonlardan pok, yolg‘iz, behojat, barcha maxluqotlarni yaratgan, ular ustida xohlaganidek tasarruf etadigan va O‘z mulki-saltanatida istagan narsasini qiladigan zot, deb tasdiqlashdir.
Farishtalarga iymon keltirish ularni Allohning bandalari deb tasdiqlashdir.
«...Yo‘q (farishtalar aslo Allohning bolalari emas, balki) ulug‘ bandalardir. (Farishtalar) U zotdan ilgari biron so‘z aytmaydilar (ya'ni, Alloh buyurmagan biron ishni qilmaydilar). Ular (Allohning) amr-farmoni bilangina amal qilurlar. U zot ularning oldilaridagi (qiladigan) va orqalaridagi (qilib o‘tgan) barcha ish-amallarini bilur. Ular (Qiyomat qoyim bo‘lgan Kunda) faqat (Alloh) rozi bo‘lgan kishilarnigina shafoat qilurlar - qo‘llay olurlar. Ularning o‘zlari (Allohdan) qo‘rqib xafvu xatarda tururlar» (Anbiyo surasi, 26-28).
Kitoblarga iymon keltirish - Alloh taolo O‘zining tanlab olgan elchilariga vahiy qilgan kalomini tasdiqlashdir. Bu kalomlar jamlanib, devon qilinib, pokiza sahifalar va qiymatli kitoblarga aylangan. Mo‘min ulardan bilganiga batafsil, bilmaganiga umumiy suratda iymon keltiradi.
Payg‘ambarlarga iymon keltirish - ularning Alloh taolo nomidan bergan xabarlariga ishonishdir. Alloh ularni rostgo‘yliklariga dalolat qiladigan mo‘'jizalar bilan qo‘llab quvvatlagan, ular Allohning risolatini yetkazganlar, mukallaf bandalarga Allohning buyruqlarini bayon qilib berganlar. Ularni ehtirom qilish va ulardan birontasini ajratib qo‘ymaslik vojib bo‘ladi.
Oxirat kuniga iymon keltirish - Qiyomat kunini va u kunda ro‘y beradigan qayta tirilish, mahshargohga to‘planish, hisob-kitob, mezon, pulsirot, jannat va do‘zax, bu ikkisi muhsinlarga savob, nobakorlarga jazo diyori ekanini va bulardan boshqa sahih naqlda kelgan narsalarni tasdiqlashdir.
Taqdirga iymon keltirish quyidagi oyati karimalar ifodalaydigan ma'nolalarni tasdiqlashdir:
«... Holbuki, sizlarni ham, yasab olgan butlaringizni ham Alloh yaratgan-ku!» (Vas-soffat surasi, 96).
«Albatta, Biz har bir narsani (aniq) o‘lchov bilan yaratgandik» (Qamar surasi, 49).
«Na yerga va na o‘zlaringizga biron musibat yetmas, magar (etsa), Biz uni paydo qilishimizdan ilgari Kitobda (Lavhul-Mahfuzda bitilgan) bo‘lur. Albatta, bu Allohga osondir» (Hadid surasi, 22).
Ibn Abbos roziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar: «Bilginki, agar senga biron narsada foyda berish uchun butun ummat to‘plansa ham, faqat Alloh taolo sen uchun yozib qo‘ygan narsa bilangina foyda beradi. Agar senga biron zarar yetkazish uchun to‘plansa ham, faqat Alloh taolo yozib qo‘ygan narsa bilangina zarar yetkazadi. Qalamlar ko‘tarilgan, sahifalar qurigan» (Termiziy rivoyati).
Salaflar va xalaf imomlarining mazhabi-fikri shuki, kimda-kim bu ishlarni hech shubhalanmasdan va ikkilanmasdan qat'iy tasdiqlasa, mo‘min bo‘ladi. Bu tasdiq yorqin hujjatlar orqali bo‘ladimi yoki qat'iy e'tiqodlar yordamidami, farqi yo‘q. Vallohu a'lam.
Abdulloh ibn Amr roziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytdilar: «Alloh maxluqotlar taqdirini osmonlaru yerni yaratishidan ellik ming yil oldin yozib qo‘ygan» (Muslim rivoyati).
Jobir roziyallohu anhudan rivoyat qilinishicha, bir kishi: «Yo Rasululloh, bugungi amallar nimaga bog‘liq? Qalamlar qurib, taqdirda belgilangan narsagami yoki biz endi qiladigan, endi sodir bo‘ladigan narsagami?» deb so‘radi. «Qalamlar qurib, taqdirda belgilangan narsaga bog‘liq», dedilar Rasululloh sollallohu alayhi vasallam. «Unda amal qilishning nima keragi bor?» deb so‘ragan edi, «Amal qilinglar, har bir kishi muyassar bo‘lguvchidir», dedilar Nabiy. (Muslim rivoyati).
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytdilar: «Har bir narsa qadar-taqdir bilandir. Hattoki ojizlik va ziyraklik ham» (Ahmad va Muslim rivoyati).
Anas roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: «Qadariyalar va murjialar bu ummatning majusiylaridir. Agar ular kasal bo‘lsalar, ziyorat qilmanglar va agar o‘lsalar, (janozalarida) qatnashmanglar» (Taboroniy rivoyati).
Rivoyat qilishadiki, Alloh qiyomat kunida avvalgilaru oxirgilarni to‘plagan vaqtda bir jarchiga buyuradi, u: «Allohning xusumatchilari qani?» deb nido qiladi. Bu nidoni avvalgilaru oxirgilar eshitadi. Shunda qadariyalar o‘rinlaridan turadilar va ularga do‘zaxga kirish buyuriladi. Alloh taolo aytadi: «Do‘zax azobini totib ko‘ringlar. Albatta, Biz har bir narsani aniq o‘lchov - qadar bilan yaratdik».
Alloh bandaga ma'siyat-gunoh ishni taqdir qilib, so‘ng u sababli azoblashi joiz emas, deb tortishganlari uchun ularga: «Allohning xusumatchilari», deyiladi.
Rivoyat qilinadiki, Alloh qaysi payg‘ambarni yuborgan bo‘lsa, uning ummatida qadariyalar va murjialar bo‘lgan. «Alloh yetmishta payg‘ambar tilida qadariya va murjialarni la'natladi».
Xabarda keltirilishicha, «Qadariyalar bu ummatning majusiylaridir».
Yana aytiladiki: «Har bir ummatning majusiylari bo‘ladi. Bu millatning majusiylari esa taqdir-qadar yo‘q, ishlar endi sodir bo‘ladi, deb da'vo qiladigan kimsalardir».
Hasan Basriy hazratlari aytganlar: «Allohga qasamki, agar bir qadariy arqonday bo‘lib qolguncha ro‘za tutsa, so‘ng simday bo‘lib qolguncha namoz o‘qisa ham, Alloh uni do‘zaxga yuztuban uloqtiradi. Keyin unga: «Do‘zax azobini totib ko‘r. Albatta, Biz har bir narsani aniq o‘lchov - qadar bilan yaratdik», deyiladi».
|
| |
| |
| DURDON | Date: Shanba, 06-Avg-2011, 02:27 | Message # 21 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Tavba.
Bir olimdan so‘rabdilar:
- Bir kimsa tavba qilgan chog‘ida tavbasi qabul qilingan yo qilinmaganligini bilishi mumkinmi? Olim shunday javob berdi:
- Yo‘q, qabul qilingani yoki rad etilgani to‘g‘risida keskin bir hukm chiqarilishi mumkin emas. Lekin qabul etilganini ko‘rsatuvchi ba’zi bir alomatlar bor:
1. Kishi o‘zida gunoh qilishga mayl bo‘lmayotganini ko‘radi.
2. Qalbidan xotirjamlik ketganini ko‘radi, har narsada Allohni hoziru nozir holda topadi.
3. To‘g‘ri va yaxshi axloqli kishilar bilan birga yuradi, yomon fe’lli kishilardan o‘zini uzoq tutadi:
4. Ochko‘zlik qilmaydi. Oz bo‘lsa ham halol yo‘l bilan topganiga qanoat qiladi. O’zining ozgina bo‘lsa ham halol yo‘l bilan topgani uning ko‘ziga ko‘p ko‘rinadi, lekin qilgan xayrli va go‘zal amallari ko‘p bo‘lsa ham uning ko‘ziga oz ko‘rinadi.
5. Qalbi doimo Alloh farz kilgan narsalar bilan band bo‘ladi. .
6. Dinini yomon-ko‘zlardan himoya qiladi.
7. Davomiy tafakkur holida yuradi.
8. O’tmishda qilgan gunohlari tufayli nadomat ichida yuradi...
|
| |
| |
| DURDON | Date: Shanba, 06-Avg-2011, 15:30 | Message # 22 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: |
Ro'za.
Salmon Forsiy rivoyat qiladi:
Rasululloh (s.a.v.) Sha’bonning so‘nggi kuni bizga xitob qilib dediki:
— Ey insonlar, sizlarni buyuk bir oy bag‘riga olayotir. Unda ming oydan ham xayrli bo‘lgan qadr kechasi bor. Alloh bu oyda ro‘za tutishni farz qilgan. Tun ibodatini esa nafila (ixtiyoriy) sanagan. Kim bu oyda bir savob ish qilsa, u savobligidan tashqari, bir farzni ado etgan kimsa singari bo‘ladi. Bu — sabr oyidir. Sabrning mukofoti esa jannatdir. Bu — lutf oyidir. Bu oyda mo‘minning rizqi ortadi. Kim bu oyda ro‘zadorlarga bir iftor qilib bersa, bir qulni ozod qilganchalik savob oladi. Gunohlari afv etiladi.
— Ey Allohning Rasuli, biz har birimiz ro‘zadorlarga iftor qilib beradigan ahvolda emasmiz-ku? — dedik biz.
Marhamat qildilarki:
- Olloh bu savobni, bir ro‘zadorga bir yutum sut, bir qultum suv yoki bir xurmo bilan iftor qildirganga ham beradi. Kim bir ro‘zadorni to‘ydirsa, bu uning gunohlariga mag‘firat vasilasi bo‘ladi. Rabbi uni mening hovuzimdan (Havzi Kavsar) shunday qondiradiki, bundan keyin u abadiyan chanqamaydi. Bu shunday Oyki, avvali rahmat, o‘rtasi mag‘firatdir, oxiri jahannam otashidan ozod bo‘lishdir. Kim bu oyda qulining (xizmatchisi, ishchisining ) yukini yengillatsa, Olloh uni jahannamdan ozod qiladi. Siz bu oyda to‘rt narsani ko‘paytiring. Bu to‘rt narsadan ikkisi bilan Rabbingizni shod qilasiz. Qolgan ikki narsadan esa aslo qochib qutula olmaysiz. Rabbingizni quvontirishga vasila bo‘ladigan ikki narsa, “Lo iloha illolloh”, ya’ni “Ollohdan boshqa ibodatga loyiq ma’bud yo‘q” jumlasi (bu jumlaning ma’nosiga to‘la tushungan holda unga rioya qilish) va ojizligini e’tirof etib Ollohdan afv tilashingizdir. Siz qochib qutula olmaydigan ikki narsa esa, jannat bilan jahannamdir. Shuning uchun bu oyda Rabbingizdan jannat so‘rang. Jahannamingdan asra, deb Ollohga sig‘ining.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Chorshanba, 10-Avg-2011, 07:49 | Message # 23 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Abu Bakr dedi:
— Ey Allohning Rasuli (s.a.v.) butparastlar bilan qilingan urushdan boshqa jihod bormi?
Rasululloh (s.a.v.):
— Ha, ey Abu Bakr! Allohning yer yuzida shunday mujohid bandalari borki, shahidlardan ham fazilatlidirlar: yashaydilar, yeb-ichadilar va dunyo yuzida aylanib yuradilar. Alloh ko‘kdagi malaklardan ham ko‘ra ular bilan ko‘proq faxrlanadi, chunonchi, Ummu Salama Allohning Rasuli uchun bezansa, jannat ham ular uchun bezanadi.
Abu Bakr:
— Ular deganingiz kimlar, ey Rasululloh? Rasululloh (s.a.v.):
— Yaxshilikka buyurib, yomonlikdan qaytarganlar, Alloh uchun sevib, Alloh uchun yomon ko‘rganlar! Mening nafsim Allohning kudratli qo‘lidadir, men Alloh nomiga ont ichib aytamanki, yuqorida aytilgan sifatlarga ega bo‘lgan kishi ko‘shklararo, shahidlarning ko‘shklari ustidagi ko‘shkda o‘tiradi. Har ko‘shkning uch yuz eshigi bo‘ladi. Eshiklar yokutdan va yashil zumraddan bo‘ladi. Har eshikda bir nur bo‘ladi. Bu ko‘shkning egasi uch yuz ming hurga uylanadi va bu hurlar yolg‘iz unga ko‘ngil beradilar. Hurlarning qay biriga nazar tashlasa, shu onda unga shunday deyiladi:
— Xotiringdami, falon kuni falonchi-falonchilarni yaxshilikka undagan, yomonlikdan qaytargan eding.
Yana hurlardan qay biriga iltifot ko‘rsatsa, o‘sha hur unga yaxshilikka undagan, yomonlikdan qaytargan chog‘larini xotirlatadi.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Chorshanba, 10-Avg-2011, 07:55 | Message # 24 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | - Bir kun Iso Alayhissalom Iblis bilan uchrashib qoladi. Iblisning bir qo‘lida asal, bir qo‘lida kul bor edi. Hz. Iso so‘raydi:
-Ey Allohning dushmani, bu asal va kulni nima — qilasan?
Iblis javob beradi:
— Asalni g‘iybatchilarning lablariga suraman, toki g‘iybatni mazza qilib davom ettirsinlar. Kulni esa yetimlarning yuziga sepaman, toki har kim ularni haqir (e’tiborga noloyiq) ko‘rsin.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Chorshanba, 10-Avg-2011, 20:27 | Message # 25 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | - Luqmoni Hakimning o‘g‘li otasiga: «Ey ota, insonning qaysi xislati yaxshiroq?» dedi. Otasi: «Din», deb javob berdi. «Agar xislat ikkita bo‘lsa-chi?» dedi. Otasi: «Din va mol», dedi. «Agar uchta bo‘lsa-chi?» deb so‘radi. Otasi: «Din, mol va hayo», dedi. «Agar to‘rtta bo‘lsa-chi?» dedi. Otasi: «Din, mol, hayo va husni xulq», dedi. «Agar beshta bo‘lsa-chi?» dedi. Otasi: «Din, mol, hayo, husni xulq va saxiylik», dedi. Yana: «Oltita bo‘lsa-chi?» deb ham so‘ragan edi, Luqmoni Hakim: «Ey o‘g‘ilcham, agar insonda mana shu besh xislat jamlansa, u pokiza, taqvodor, Allohga do‘st va shaytondan uzoq bo‘ladi», dedi.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Chorshanba, 10-Avg-2011, 20:28 | Message # 26 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Ey Odam farzandi! Agar qashshoqlikdan qo‘rqqaning kabi do‘zaxdan qo‘rqqaningda edi, kutilmagan joydan (rizq berib), seni boy qilib qo‘ygan bo‘lardim.
Ey Odam farzandi! Agar dunyoga qiziqqaningdek jannatga rag‘bat qilganingda edi, ikkala diyorda (dunyo va oxiratda) ham seni saodatmand etar edim. Bir-birlaringizni eslagandek, zikr qilgandek Meni ham zikr qilganlaringizda edi, farishtalar ertayu kech sizlarga salom yo‘llagan bo‘lardi. Agar dunyoni yaxshi ko‘rganingizdek ibodatimga muhabbat qo‘yganingizda edi, sizlarni ham payg‘ambarlarga ko‘rsatilgan hurmat bilan hurmatlagan bo‘lardim. Bas, qalbingizni dunyo muhabbati bilan to‘ldirmang, chunki dunyoning zavoli yaqindir».
|
| |
| |
| DURDON | Date: Payshanba, 11-Avg-2011, 04:33 | Message # 27 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Abu Bakr dedi: — Ey Allohning Rasuli (s.a.v.) butparastlar bilan qilingan urushdan boshqa jihod bormi? Rasululloh (s.a.v.): — Ha, ey Abu Bakr! Allohning yer yuzida shunday mujohid bandalari borki, shahidlardan ham fazilatlidirlar: yashaydilar, yeb-ichadilar va dunyo yuzida aylanib yuradilar. Alloh ko‘kdagi malaklardan ham ko‘ra ular bilan ko‘proq faxrlanadi, chunonchi, Ummu Salama Allohning Rasuli uchun bezansa, jannat ham ular uchun bezanadi. Abu Bakr: — Ular deganingiz kimlar, ey Rasululloh? Rasululloh (s.a.v.): — Yaxshilikka buyurib, yomonlikdan qaytarganlar, Alloh uchun sevib, Alloh uchun yomon ko‘rganlar! Mening nafsim Allohning kudratli qo‘lidadir, men Alloh nomiga ont ichib aytamanki, yuqorida aytilgan sifatlarga ega bo‘lgan kishi ko‘shklararo, shahidlarning ko‘shklari ustidagi ko‘shkda o‘tiradi. Har ko‘shkning uch yuz eshigi bo‘ladi. Eshiklar yokutdan va yashil zumraddan bo‘ladi. Har eshikda bir nur bo‘ladi. Bu ko‘shkning egasi uch yuz ming hurga uylanadi va bu hurlar yolg‘iz unga ko‘ngil beradilar. Hurlarning qay biriga nazar tashlasa, shu onda unga shunday deyiladi: — Xotiringdami, falon kuni falonchi-falonchilarni yaxshilikka undagan, yomonlikdan qaytargan eding. Yana hurlardan qay biriga iltifot ko‘rsatsa, o‘sha hur unga yaxshilikka undagan, yomonlikdan qaytargan chog‘larini xotirlatadi.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Payshanba, 11-Avg-2011, 04:50 | Message # 28 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | Haqiqatan ham sahobalar musulmonlarga va barcha maxluqotga nisbatan marhamatli edilar. Musulmon bo‘lmagan Ahli zimmat (Ahli zimmat - Islom davlati qaramog‘idagi nasroniylar, Islom davlati tomonidan himoya qilinuvchi g‘ayrimuslimlar)ga nisbatan ham marhamatli munosabatda bo‘lardilar. Hatto bir kun Hz.Umar keksa bir g‘ayrimuslimning eshikma-eshik tilanchilik qilib yurganini ko‘rganda shunday degandi:
- Senga insofsizlik qildik. Yoshligingdan sendan jizya (musulmon bo‘lmaganlardan olinadigan soliq -tarj.) oldik. Endi esa o‘z holingga tashlab qo‘ydik! Shundan so‘ng Hz. Umar muhtojlikda qolgan bu g‘ayrimuslimga baytulmol (xazina)dan nafaqa berilishini amr etgandi.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Juma, 19-Avg-2011, 01:23 | Message # 29 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | — Eski qavmlardan birida bir odam bor edi. Bu odam qavmning eng yomon kishisi edi. Yana boshqa bir odam ham bor edi. U esa qavmning eng ko‘p ibodat qiladigan, eng yaxshi kishisi edi. Bir kuni qavmning eng yomon odami qavmning eng yaxshi odamiga duch keldi. Ichida dediki:
— Bu qavmimizning eng yaxshi kishisi... Men esa eng yomoniman. Agar uning yonida o‘tirsam, Alloh menga marhamat qilishi mumkin va men yomon inson bo‘lishdan qutulaman. Va keldi. Uning yoniga o‘tirdi. Bunisi esa shunday deb o‘yladi.
— Men qavmning eng ko‘p ibodat qiladigan, eng yaxshi kishisiman. Bu esa qavmning eng yomon kishisi. Nega mening yonimda o‘tirishi kerak?!..
Va uning yonida o‘tirishdan orlandi. «Tur, mening yonimdan ket!» - dedi.
Alloh zamon payg‘ambariga vahiy ila bildirdi va buyurdi:
— Ul ikki kishining oldiga bor va ayt. Men yomon odamni afv etdim. Yaxshi odamning o‘tmishda qilgan barcha ibodat va ezgu amallarini bekor qildim!..
Bu hodisadan ko‘rinadiki, Alloh j.j. bandalarining qalblariga nazar soladi.
Payg‘ambarimiz (s.a.v.) huzurida bir odamning yaxshiligidan bahs yuritayotgan edilar. Bir kuni bu odam majlisga keldi, so‘zladi. Sahobalar: «Yo Rasululloh, sizga aytgan odamimiz mana shu kishi edi», - dedilar. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) unga shunday bir nazar tashladilar, so‘ngra: «Men uning yuzida shaytoniy bir alomat ko‘rayotirman», - dedilar. U odam davraga kelib salom berdi. Payg‘ambarimiz(s.a.v.)ning oldida to‘xtadi. Alloh Rasuli (s.a.v.) unga:
— Alloh uchun bir narsa so‘rayman. Nafsing senga insonlarning eng yaxshisi ekanligingni aytadimi? — dedilar.
U odam:
— Ha, Allohning Rasuli! — deb javob berdi. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) payg‘ambarlik nuri bilan shu shaxsning qalbidagi shaytoniy takabburlikni — o‘ziga bino qo‘yish, o‘zini hammadan bilimdon hisoblash kasaliga mubtalo bo‘lganligini — yuzida ko‘rgan edilar.
|
| |
| |
| DURDON | Date: Juma, 19-Avg-2011, 01:55 | Message # 30 |
SUPER ADMINKA
Group: Admin yordamchisi
Messages: 10134
Status: | -Hazrati Ali (karramallohu vajhahu) Rasululloh sollal-lohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladilar: «Ikkita xislat borki, sizlarga ular tufayli zarar yetishidan xavfdaman: kibru havoga ergashish va orzu-havasga berilish. Kibru havoga erga-shish - hakdan to‘silish, orzu-havasga berilish esa dunyoni yaxshi ko‘rishdir. Ogoh bo‘ling! Olloh taolo dunyoni suygan bandasi-ga ham, suymagan bandasiga ham beradi. Iymonni esa faqat suygan bandasiga ato etadi. Esda tuting! Dinning ham, dunyo-ning ham farzandlari bor. Sizlar dunyo farzandi emas, din farzandi bo‘linglar. Bilingki, dunyo sizlarga orqa o‘giruvchi oxirat esa peshvoz chiquvchidir. Ogoh bo‘ling! Bu kun amal kuni, unda hisob yo‘q. Yana ogoh bo‘linglarki, hisob kuni yaqin, u kunda amal kilish yo‘q!»
|
| |
| |
